Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, Προεδρευομένη ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τήν ΡΙ´ Συνεδρίαν αὐτῆς τῆς 12ης/25ης Ἰουλίου 2019 ᾖρε ὁμοφώνως τήν καθαίρεσιν τοῦ μοναχοῦ Εἰρηναίου καί ἀποκατέστησε Αὐτόν εἰς τό Ἀρχιερατικόν ἀξίωμα, τό ὁποῖον ἐκέκτητο πρίν καί εἰς τόν βαθμόν τοῦ πρῴην Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ἀποδιδοῦσα εἰς Αὐτόν πλήρη τόν ὀφειλόμενον σεβασμόν εἰς τό ἀξίωμα Αὐτοῦ τοῦτο.
Εἰς τήν ἀπόφασιν ταύτην ἤχθη ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος διά τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρονται εἰς τό κάτωθι κείμενον:
«Σχέδιον περί τῆς ἀποφάσεως ἄρσεως
τῆς καθαιρέσεως τοῦ μοναχοῦ Εἰρηναίου.
Ἐπειδή, ἡ τά πάντα ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ συνέχουσα τάξις, ἡ κατά τούς κανόνας ὁρισθεῖσα, οἰκοδομεῖ καί προάγει τήν εἰρήνην, ἐν ᾗ ἀναπαύεται τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, «τό συγκροτοῦν τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας», καί ἐπειδή οἱ ἱεροί κανόνες ἐθεσπίσθησαν ὑπό τῶν θείων Πατέρων «διά τήν ἰατρείαν τῶν παθῶν καί τήν θεραπείαν τῶν ψυχῶν», ἑπομένως καί διά τήν κατάλυσιν πάσης ἐμπαθοῦς καί ἰδιοτελοῦς ἐνεργείας ἀντιστρατευομένης τήν ἑνότητα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, στοιχοῦσα ὑπευθύνως εἰς τάς κανονικάς ἐπιταγάς, ἐν τῷ πνεύματι τῶν μνημονευθεισῶν ἀνωτέρω κανονικῶν ἀρχῶν, ἤχθη, πρό δέκα καί τριῶν ἐτῶν, μετά πολλῆς θλίψεως, εἰς τήν ἀπόφασιν τῆς καθαιρέσεως τοῦ προκατόχου Ἡμῶν Εἰρηναίου, μετενεχθέντος ἔκτοτε εἰς τήν τάξιν τῶν μοναχῶν. Παρά ταῦτα, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος οὐδέποτε ἐπαύσατο, μεθ’ ὑπομονῆς πολλῆς, νά ἐπιδεικνύῃ ζωηρόν ἐνδιαφέρον διά τόν εἰρημένον ἀδελφόν ἡμῶν, διό καί ἀνέπεμπεν ἀπαύστως ἐκτενεῖς ἱκετηρίους εὐχάς πρός τόν Θεόν ὑπέρ αὐτοῦ.
Ἐπειδή, ἡ κατάστασις τῆς ὑγιείας τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ ἡμῶν ὁσημέραι ἐπιδεινοῦται, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, θεοκελεύστως συσκεπτομένη καί φιλανθρώπως ἐνεργοῦσα, κατά τήν ἐξουσίαν, ἥν ἔχει «ὁ τῆς ἰατρικῆς ἐν Πνεύματι ἐπιστήμης θεραπεύων», ἀποφασίζει ὁμοφώνως τήν ἄρσιν τῆς ἐπιβληθείσης εἰς τήν ἡμέτερον ἀδελφόν Εἰρηναῖον καθαιρέσεως, εὐχομένη ἐκτενῶς πρός «τόν Κύριον πάσης ἀρχῆς καί ἐξουσίας», ὅπως ἐπιδαψιλεύσῃ εἰς αὐτόν καί εἰς πάντας ἡμᾶς τήν χάριν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου».
Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἀνέθεσεν εἰς τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον καί τόν Γραμματέα τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Λύδδης κ. Δημήτριον, ἵνα ἀνακοινώσωσιν τήν ἀπόφασιν ταύτην εἰς τόν πρῴην Πατριάρχην κ. Εἰρηναῖον, νοσηλευόμενον κατά τάς ἡμέρας ταύτας τῇ φροντίδι τοῦ Πατριαρχείου εἰς τό ἐν Ἱεροσολύμοις Γαλλικόν Νοσοκομεῖον καί δεχόμενον τάς περιθάλψεις ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας .
Με την παραπάνω Ανακοίνωση η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων έκανε γνωστή την απόφασή Της να αποκαταστήσει στην Αρχιερωσύνη και να αποδώσει τις τιμές που αρμόζουν στον διατελέσαντα Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.Ειρηναίο . Η απόφαση αυτή που ελήφθη κατόπιν εισηγήσεως του Μακ. Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου χαροποίησε Κλήρο και Λαό της Ορθοδόξου Εκκλησίας που θέλει τους Ποιμένες του δεμένους με τον Αποστολικό σύνδεσμο της Αγάπης. Η Συνοδική απόφαση ανύψωσε ακόμα περισσότερο το κύρος του Πατριάρχη κ. Θεόφιλου και του Τάγματος των Σπουδαίων της Αγιοταφιτικής δηλαδή Αδελφότητος. Δεν είναι του παρόντος η ανάπτυξη των λόγων που ελήφθη κατά το παρελθόν η απόφαση της καθαιρέσεως του Μακαριωτάτου ούτε η αναφορά όσων έγιναν τότε εκτός από την σημαντική επισήμανση, όπως άλλωστε φαίνεται και από την Συνοδική Ανακοίνωση, ότι ο Πατριάρχης Ειρηναίος δεν καθαιρέθηκε ούτε για λόγους Πίστεως ούτε για λόγους ηθικής η διαφθοράς . Ο Ίδιος δεν αποδέχθηκε ποτέ την απόφαση αυτή που την θεωρούσε αντικανονική και άδικη αναμένοντας την δικαίωση .
Τώρα εκείνο που προέχει είναι η ανάρρωση του Πατριάρχη για να μπορέσουν όσοι συνετέλεσαν στην αποκατάσταση του, αλλά και ολόκληρος ο Ορθόδοξος κόσμος, να τον δουν να προσφέρει την αναίμακτο Θυσία στον Πανάγιο Τάφο συλλειτουργούντα με τον Διάδοχό του στον Πατριαρχικό Θρόνο Πατριάρχη κ. Θεόφιλο τον οποίο και χειροτόνησε Επίσκοπο κατά την διάρκεια της Πατριαρχίας του.
Κατά την Τάξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας ο Μακαριώτατος καταλαμβάνει Ιεραρχικά θέση στη σειρά των Προκαθημένων αμέσως μετά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων και προηγείται του Μόσχας και των λοιπών Προκαθημένων που ακολουθούν, ενώ κατά την Θεία Λειτουργία μνημονεύει " Πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων" κατά δε την Μεγάλη Είσοδο, " Πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων και Θεοφίλου Πατριάρχου Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης" .
