Αμέσως μετά την Εορτή των Εορτών της Θείας Γέννας του Χριστού και της Πρωτοχρονιάς του 2021 ,ζούμε ακόμα μια σκληρή δοκιμασία. Η έξαρση της διασποράς του Κορωνοϊου Covid-19 έφερε νέα σκληρά μέτρα σε ότι αφορά τον εκκλησιασμό των Πιστών κατά την εορτή των Θεοφανείων, αλλά και γενικότερα στη καθημερινή ζωή των Ελλήνων πολιτών. Είχαμε ζήσει τη δοκιμασία της απέραντης μοναξιάς στους Ναούς κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα και την μοναχική Ανάσταση, κάναμε υπομονή στραγγίζαμε το δάκρυ και προσπαθούσαμε να δίνουμε δύναμη και ελπίδα στα παιδιά μας, τους πιστούς Χριστιανούς που μαζί μας αλλά εξ αποστάσεως ζούσαν πρωτόγνωρες καταστάσεις, προσπαθώντας παράλληλα να οικονομήσουμε τις πνευματικές τους ανάγκες. Πόνος και δάκρυ αλλά και προσευχή έντονη να περάσει το κακό, να θρηνήσουμε όσο λιγότερα θύματα μπορούσαμε. πέτρα η καρδιά μας σαν του γονιού που του στερούν τα παιδιά του, όμως αντέξαμε, δουλέψαμε, δεν υπολογίσαμε κόπωση και κινδύνους κανένας Κληρικός δεν λάκισε όλοι στο καθήκον στους Ναούς μας και στους Ενορίτες μας κοντά. Ξέραμε οτι δεν κινδυνεύει η Πίστη αλλά οι πιστοί, όπως τόσο σοφά μας είπε ο Πατριάρχης μας από την Πόλη και μας έδειξε τον δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε στη ποιμαντική μας πορεία. "Μας αρκεί να σας βλέπουμε να περπατάτε στους δρόμους της Ενορίας μας" μου είχε πει μια παρέα νέων παιδιών και με συγκλόνισε. Δεν ήταν λίγοι όμως τότε αυτοί που έλεγαν πως θα κοπάσει μεν το κακό αλλά θα το ξανασυναντήσουμε τα Χριστούγεννα, πάλι εξ αποστάσεως θα γιορτάσουμε και τότε. Και να που επαληθευτήκαν. Πάλι η ίδια δοκιμασία πάλι δάκρυ πάλι πόνος. Και βέβαια αυτό δεν αφορά μόνο τους Πιστούς και την Εκκλησία. Αφορά ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό που βλέπει μαύρες μέρες να έρχονται στα σπιτικά του, στην οικονομία της Χώρας, στο μέλλον των παιδιών του. Και γεννάται ένα ερώτημα. Τις πταίει ; Υπάρχουν ναι η όχι ευθύνες για τα αποτελέσματα της νέας επιδρομής του ιού; Απέδωσαν οι θυσίες του Πάσχα ; Ήταν τότε σωστά τα μέτρα η κάπου έγινε λάθος; Όταν το καλοκαίρι κόπασε κάπως το κακό και ενώ οι αρμόδιοι περιμέναν νέα επιδρομή έλαβαν τα απαιτούμενα μέτρα για να την αντιμετωπίσουν; Πότε έκλεισαν τα σύνορα; Πότε επέβαλλαν υποχρεωτικά αλλά δωρεάν τεστ; Αυξήθηκαν οι Μ.Ε.Θ. έστω και με επίταξη των Ιδιωτικών Νοσηλευτικών Κέντρων; Τι έγινε με τις συγκοινωνίες; Τότε στην αρχή μας έλεγαν υποχρεωτική χρήση μάσκας και γαντιών προστασίας, τώρα τα γάντια εξαφανίστηκαν από τις οδηγίες προστασίας και έμεινε μόνο η μάσκα. Πότε έδιναν σωστές οδηγίες τότε η τώρα ; Στο Άγιο Όρος στη Μονή του Αγίου Παύλου ο ιός έφτασε μέσω δυο Ρώσων προσκυνητών που έφτασαν στο Μοναστήρι θετικοί στον ιό και εμπύρετοι κι όμως για να φτάσουν ως εκεί πέρασαν τρία σύνορα, κανένας έλεγχος; Και βέβαια δεν ήταν οι μόνοι επισκέπτες της Χώρας που μα ήρθαν σε τέτοια κατάσταση. Οι " στρατηγοί " του αγώνα κατά της πανδημίας μήπως κάπου έκαναν λάθος ; Άλλο είναι τα σχέδια επί χάρτου και άλλο η μάχη στο μέτωπο. Όλο το ενδιαφέρον των αυτόκλητων σωτήρων και τηλεοπτικών εισαγγελέων εξαντλήθηκε στη πολεμική κατά της Εκκλησίας και ιδιαίτερα της Θείας Μεταλήψεως, για τον πραγματικό εχθρό που αλώνιζε και προετοιμαζόταν για την νέα μεγάλη επίθεση κουβέντα για οτι αφορά την ουσιώδη άμυνα. Υπάρχει αδύναμος κρίκος στη στρατηγική και ποιος είναι αυτός; Η λογική του σήμερα όλοι μέσα, αύριο έξω και βλέπουμε μήπως κάπου δεν είναι η σωστή; Οι παλινωδίες του τύπου Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά ανοιχτοί οι Ναοί, Θεοφάνεια κλειστοί, μόνο εμπιστοσύνη στη στρατηγική δεν φέρνουν. Δεν κατηγορώ την Ηγεσία της Χώρας για αδιαφορία αυτό θα ήταν άδικο όμως αναρωτιέμαι μήπως η πρωτόγνωρη αυτή δοκιμασία δεν είχε τη σωστή αντιμετώπιση τουλάχιστον μετά το πρώτο σοκ από την εμφάνιση της. Μήπως η υπερβολική προσπάθεια επιβολής φόβου και τρόμου, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα δίνοντας τροφή στους συνομωσιολόγους που αρχίζουν να γίνονται περισσότερο πιστευτοί από τους στρατηγούς' του αγώνα κι αυτό πράγματι είναι ολέθριο γιατί ο εχθρός υπάρχει και είναι ύπουλος και θανατηφόρος. Τις πταίει λοιπόν ; Όλοι εκτός τον Λαό αυτόν τον πονεμένο και υπερήφανο Λαό που καρτερικά βιώνει το μαρτύριό του, " ελπίζοντας ίσως σε ένα θάμα ". Δεν ξέρω ούτε είμαι αρμόδιος να πω αν πρέπει να αλλάξουμε " στρατηγό " στρατηγική τουλάχιστον πρακτική και επικοινωνιακή απέναντι στην αντιμετώπιση του Covid-19 φοβάμαι πως πρέπει να αλλάξουμε.
Αρχιμ . Τιμόθεος Ηλιάκης
.jpg)