Ὁμιλία κατά τόν Ἑσπερινόν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίου Θεοδώρου Μαλακόπης (02/07/2005) |
Σεβασμιώτατε ἀδελφέ Ἀρχιεπίσκοπε Δουβλίνου κύριε Diarmuid Martin,
Ἰδόντες καί αὖθις τό ἱλαρόν φῶς, τό ἑσπερινόν φῶς, εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον τῆς ἠγαπημένης Καππαδοκίας, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα Θεόν, τόν Θεόν τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, τόν Θεόν τῶν μακαρίων προγόνων μας, τόν Θεόν τόν ἄχρι μυελοῦ καί ὀστέων διαπεράσαντα τούτους καί ἀναδείξαντα ἐν τῷ ξηρῷ φαινομένῳ καί ἡφαιστειογενεῖ περιβάλλοντι, εἰς τό ὁποῖον καί ἡμεῖς σήμερον ἱστάμεθα, πλήθη ἀσκητῶν, ὁσίων, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, οἱ ὁποῖοι στολίζουν μέ καταπληκτικήν ἔκφρασιν πνευματικότητος ἀκόμη τούς τοίχους τῶν διασωθέντων σπηλαιωδῶν ναῶν, περιπολεύοντες εἰς τήν ἄφθαρτον καί ἄσειστον βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, τήν κοινήν καί ποθητήν πατρίδα ὅλων τῶν Χριστιανῶν.
Διατί, ἀδελφοί ἠγαπημένοι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, ἐρχόμεθα καί ἐπανερχόμεθα καί πάλιν θά ἐρχώμεθα μακρόθεν, ἕως ὅτου χαρίζῃ εἰς ἡμᾶς ζωήν ὁ Πανάγαθος Κύριος, εἰς τούς τόπους τούτους; Ποῖον εἶναι τό κινοῦν αἴτιον τῶν ἐπισκέψεών μας; Δέν μᾶς ἀρκεῖ, ὅτι ἔχομεν περιλάμπρους καί ἐστεγασμένους Ναούς εἰς τούς τόπους τῆς μονίμου κατοικίας μας, μέ εἰκόνας καί ὅλον τόν ἄλλον ἐκκλησιαστικόν ἐξοπλισμόν; Εἶναι τοῦτο μία εὐλαβής ἰδιοτροπία μας ἤ ἔστω μία καλή προσκυνηματική συνήθεια;
Τίποτε ἐκ τούτων ὅλων! Ἐδῶ εἰς τόν Καππαδοκικόν χῶρον, καί ὅπου ἀλλοῦ ἔζησαν ἄνθρωποι θεοφόροι, ἔχει ἐξαγιασθῆ τό περιβάλλον καί ἕως συντελείας τῶν αἰώνων τά ἐνταφιασμένα καί ἐν τόποις ἀγνώστοις ὑπάρχοντα ἤ διαλυθέντα εἰς τά ἐξ ὧν συνετέθησαν λείψανα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἔγιναν λίπασμα αἰωνιότητος διά πᾶσαν τήν ἀνά τήν οἰκουμένην Ἐκκλησίαν καί ἀπό τοῦ βάθους τῶν αἰώνων διακηρύττουν ἀγλώττως καί σιωπηλῶς τήν ἐμμονήν εἰς τήν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, εἰς τόν ἀσκητικόν τρόπον τοῦ Ὀρθοδόξου βίου, δίδοντα τήν ἀπάντησιν τῆς πληθύος τῶν θαυμάτων εἰς τά συναξαριακά κείμενά μας. «Ὁ τόπος ἐν ᾧ ἱστάμεθα» α᾿ίσθανόμεθα μυστικῶς, ὅτι ἐκπέμπει ἁγιότητα, ὁσιότητα, μαρτυρικότητα, εὐαγγελικότητα! καί ἡμεῖς ἐρχόμεθα καί θά ἐπανερχώμεθα ὡς πεινῶντες καί διψῶντες νά πίνωμεν καί νά τρώγωμεν ἐν Θείαις Λειτουργίαις τό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Κυρίου ἐδῶ ὅπου λειτουργικῶς ζῶντες ἐβίωσαν οἱ ἀοίδιμοι Καππαδόκαι Ὀρθόδοξοι, ἔχοντες πάντοτε ἀνοικτά τά μυστικά ὦτα τῶν καρδιῶν μας διά νά ἐνωτιζώμεθα ὅσα οὗτοι ἐκ τῶν ἀνύδρων τρωγλῶν καί τῶν σπηλαιωδῶν κατοικιῶν καί τῶν ἀγνώστων τάφων των μεγαλοφώνως διδάσκουν εἰς κάθε καλόψυχον προσκυνητήν.
Ἐρχόμεθα καί θά ἐρχώμεθα διά νά ἐκφράσωμεν τήν εὐγνωμοσύνην μας εἰς τά ἄπειρα πλήθη τῶν κεκοιμημένων καί ἐν χερσί Θεοῦ ἀναπαυομένων ὁμοπίστων μας, διότι παρά τάς συνεχεῖς ἱστορικάς ἐναλλαγάς εἰς τάς ὁποίας ἑκάστοτε ὁ τόπος εὑρίσκετο, ὅμως τίποτε καί οὐδέν καί οὐδείς κατώρθωσε νά μεταστήσῃ τούτους ἐκ τῆς ὁμολογίας εἰς τήν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, ἀπεναντίας δέ μάλιστα τούς ἐνέπνεε νά γίνωνται ἐν βαθυτέρᾳ ἐπιγνώσει εὐαγγελικοί ἄνθρωποι, ἔχοντες εἰς τόν νοῦν καί εἰς τάς καρδίας των τήν μέλλουσαν πόλιν, τῆς ὁποίας τεχνίτης καί δημιουργός ὁ Χριστός, ὁ ἀρχηγός καί τελειωτής τῆς πίστεώς μας.
Ἐρχόμεθα καί θά ἐρχώμεθα ἐδῶ, ἀδελφοί καί τέκνα, διά νά ἐπαναβαπτιζώμεθα εἰς τό προσευχητικόν κλῖμα τό ὁποῖον περιρρέει τόν ὅλον ὑποβλητικόν χῶρον, μέ τούς ὑψιτενεῖς γεωλογικούς σχηματισμούς νά μᾶς προτρέπουν διαρκῶς «ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας».
Ἐρχόμεθα καί θά ἐρχώμεθα πάλιν, διότι αἰσθανόμεθα ἐνταῦθα πληρέστερον τό μυστήριον τῆς ἐν Χριστῷ ἁγιότητος καί τῆς πραγματικότητος τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἑνός μυστικοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τό ὁποῖον συμμετέχουν οἱ πρό ἡμῶν, οἱ σύγχρονοι ἡμῶν καί ὅσοι μεθ᾽ ἡμᾶς θά ἔχουν λάβει τό χριστοσφράγισμα τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, ζήσαντες, ζῶντες καί ζήσοντες ἐπ᾽ ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ καί ἀδελφοί ἠγαπημένοι,
Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς, ἡ οἰκουμένη καί πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ, διακηρύσσει ὁ προφητάναξ Δαβίδ. Ὅμως, γεγονός ἀδιαμφισβήτητον εἶναι ὅτι «ἀστήρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ». Καί ἐάν τοῦτο συμβαίνῃ εἰς τόν φυσικόν χῶρον, πολύ περισσότερον εἰς τόν πνευματικόν τοιοῦτον. Αἱ ἄκτιστοι ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ δέν ἁγιάζουν μόνον τούς εὐαγγελικῶς ζῶντας πιστούς, ἀλλ᾽ ἐξαγιάζουν διά τῆς παρουσίας των καί τόν περιβάλλοντα χῶρον καί τόν κατακαλλύνουν μέ μίαν οὐράνιον καί μυστικήν ὡραιότητα, παραδεισίου κάλλους, ἐσωτερικῆς αἰσθήσεως, ἄλλου πνεύματος.
Ταύτην τήν πνευματικότητα ἐκπέμπει ὁ χῶρος οὗτος, ὁ ὡς ἕνας τεράστιος Ναός τοῦ Θεοῦ ἀναδειχθείς καί εἰσέτι παραμένων. Ὅποιον σπήλαιον καί ἄν ἐπισκεφθῶμεν, ὅποιον λίθον καί ἄν ἐγγίσωμεν, ὅπου καί ἄν σταθῶμεν θά αἰσθανθῶμεν μίαν οὐρανόφθογγον μυστικήν μελῳδίαν νά ἀντηχῇ εἰς τήν Καππαδοκικήν ταύτην γῆν λέγουσαν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον πάντα τά ἔθνη, ἐπαινέσατε Αὐτόν πάντες οἱ λαοί ... νεανίσκοι καί παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων», ὅτι ἐνταῦθα «ὑψώθη τό Ὄνομα Αὐτοῦ μόνου». Τό Ὄνομα Κυρίου, τό ὑπέρ πᾶν Ὄνομα, τό Ὁποῖον εἴη εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος διότι μᾶς ἠξίωσεν καί πάλιν νά συναχθῶμεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦτον τοῦ μεγάλου ὁσίου καί ἀσκητοῦ Θεοδώρου τοῦ Καππαδόκου μέν τό φθαρτόν γένος, οἰκουμενικοῦ δέ καταστάντος μεσίτου τῆς ἀνθρωπότητος πρός τόν Θεόν.
Εὐλογητός ὁ Θεός, ἀδελφοί καί τέκνα, εὐλογητός ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, δι᾽ εὐχῶν τῶν ὁποίων εἴθε νά ἐνισχύῃ ἡμᾶς πάντας εἰς τήν πορείαν τοῦ πολυπλάγκτου βίου καί νά μᾶς καταστήσῃ κατά τό μέγα ἔλεος καί τήν ἄπειρον φιλανθρωπίαν Του συγκοινωνούς τούτων ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν Οὐρανῶν. Ἀμήν.
ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΡΗΝΑΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΣΙΝΑΣΟΥ (2004) |
ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ |
ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Κ.ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ ΔΑΝΙΗΛ |
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΛΑΚΟΠΗΣ |
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟ ΜΑΛΑΚΟΠΗΣ |
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΛΑΚΟΠΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ |
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΛΑΚΟΠΗΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.