Πρωτοχρονιά στην Καππαδοκία του Μεγάλου Βασιλείου

Πρωτοχρονιά στην Καππαδοκία του Μεγάλου Βασιλείου
Στην Καππαδοκία τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς πίστευαν πως ανοίγει ο ουρανός. Αν τη νύχτα αυτή γεννιόταν παιδιά, θα ήταν τυχερά. Αν ήταν αγόρια, θα τους έδιναν στη βάφτιση το όνομα Βασίλης. Τα παιδιά κατά ομάδες γύριζαν στα σπίτια και έλεγαν τα κάλαντα, συνήθως από έξι αγόρια η καθεμιά σκόρπιζαν στο χωριό. Τα τρία παιδιά από την κάθε ομάδα ανέβαινα στο δώμα των σπιτιών και από το φεγγίτη (πετζέ) κρατούσαν με σκοινί ένα φανάρι δικής τους κατασκευής και το άφηναν να κατέβει μέσα στο σπίτι. Τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς επίσης γινόταν από πολλούς προσκύνημα στα λαξευτά παρεκκλήσια του Αη-Βασίλη και των 40 Μαρτύρων και με τα κεριά τους αναμμένα, δημιουργούσαν ένα πανέμορφο θέαμα. Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς οι γυναίκες έτρεχαν στη βρύση να φέρουν νερό τον Αη-Βασίλη «σουγιού». Γέμιζε η κάθε μία τη στάμνα της και κρατούσε ύστερα κάτω από τη βρύση σακούλα μικρή με νομίσματα, για να τρέξει μέσα το νερό και να πολλαπλασιαστούν τα νομίσματα. 

Τα Δώρα Του και τα δώρα μας Ομιλία κατά τον πανηγυρικό Εσπερινό των Χριστουγέννων 2015

    

ΟΜΙΛΙΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 
Πολύ δίκαια την αγία αυτή νύκτα της γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ,Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα ,Χριστοφόροι, λαμπροφορούντες  και αγγελόμορφοι Πατέρες και Αδελφοί προσκυνηταί της Θείας Γέννας, πολύ δίκαια, ο άγγελος του Θεού, που απεστάλη προς τους αγραυλούντας ποιμένες της Βηθλεέμ έβαλε την χαρμόσυνο εκείνη φωνή «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ,ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ,ός έστι Χριστός Κύριος,εν πόλει Δαβίδ». Και τίποτα δεν είναι φυσικώτερο από τον ενθουσιασμό, με τον οποίον πλήθος αγγελικής στρατιάς ελαμπροφωνούσε την  ίδιαν εκείνην νύκτα υπεράνω της Βηθλεέμ και έψαλλε και έλεγε «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Η Γέννησις του Σωτήρος είναι μια πραγματικότητα και δια τούτο κατά την αγία αυτή νύκτα δισεκατομμύρια χριστιανών. Μυριάδες μυριάδων αγγέλων και αρχαγγέλων και εκατομμύρια δικαίων και ευσεβών και αγίων ψυχών, αι οποίαι εδικαώθησαν και απολαμβάνουν εις τον ουρανόν τας απαρχάς και τα προοίμια της αιωνίου δόξης και χαράς των, πανηγυρίζουν και δοξολογούν και ψάλλουν το μεγαλύτερο μήνυμα χαράς και ελπίδος δια τον κόσμον ολόκληρον ,ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής, που ακούσθηκε ποτέ , «ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ». Εγεννήθη δια όλους τους ανθρώπους σήμερον ο Σωτήρ, ο Χριστός. Ο Αιώνιος εγγενήθη εν χρόνω δια να αγιάση την ζωήν μας. «Ο παλαιός των ημερών παιδίον γέγονεν». Ο Θεός έγινε άνθρωπος. Θεός και άνθρωπος ενώθηκαν σε ένα πρόσωπο, στο πρόσωπο του σαρκωμένου Λόγου. Και οι άνθρωποι στα πρόσωπα των απλοϊκών ποιμένων  της Βηθλεέμ, έσπευσαν να προσκυνήσουν το θείο Βρέφος και ευλαβικά να καταθέσουν τα δώρα της καρδιάς τους στα άχραντα πόδια Του τα πλέον ωραία κατάλευκα αρνάκια των που συμβολίζουν την αναγέννηση της φύσεως μέσα από την Γέννηση του Δημιουργού της . Και  ύστερα από μερικό καιρόν ήλθαν εις την Βηθλεέμ οι Μάγοι οι Πέρσαι, δηλαδή από την τάξιν την λεγομένην των Μάγων, που αποτελείτο από επισήμους φιλοσοφούντας και αστρονόμους,και του προσέφεραν τα ιδικά τους πολύτιμα δώρα Χρυσόν και λίβανον και σμύρνα  που συμβολίζουν την βασιλικήν ιδιότηταν του Παιδίου Ιησού ,την Θεϊκή Του φύση και τον θυσιαστικόν Του θάνατον αντίστοιχα . Και είναι γεγονός , αγαπητοί μου, ότι όταν έρχονται στο νού μας οι εικόνες εκείνων των προσκυνήσεων προς το βρέφος Ιησού γεννάται μέσα μας η ζωηρά επιθυμία να ζούσαμε κι εμείς την εποχή εκείνη . Να πληροφορούμεθα  κι εμείς κατά τον ίδιον τρόπον την Γέννησιν του Χριστού μας και να επηγαίναμεν να τον προσκυνήσουμεν με χαρά ανεκλάλητο και συγκίνηση μεγάλη και να του προσφέραμε κι εμείς τα δώρα τα δικά μας. Η ευκαιρία όμως αυτή δεν χάθηκε για κανένα .Ο Χριστός ήλθε και μένει και δέχεται τις προσκυνήσεις και τα δώρα μας. Τα δέχεται όχι μόνο κάθε χρόνο κατά τον εορτασμό της Γεννήσεώς του αλλά εις κάθε καιρό που θα θέλαμε να του τα προσφέρουμε. Και εις τα προς αυτόν δώρα μας έχουμε τούτο το ευχάριστο δικαίωμα, τα δώρα μας ενώ ήδη του τα προσφέραμε, δέχεται να του τα προσφέρουμε «πάλιν και πολλάκις», κάθε ημέρα και ώρα της ζωής μας. Οι Ποιμένες και οι Μάγοι  προσκύνησαν άπαξ τον νεογέννητο Χριστό .Εμείς έχουμε το μεγάλο προνόμιο να Τον προσκυνούμε και να Τον δοξάζουμε και να του προσφέρουμε τα δώρα μας σε όλη την επί γης ζωή μας. Εκείνοι προσκύνησαν εις το πρόσωπο του νεογέννητου Ιησού το θείο Βρέφος. Εμείς, φωτισμένοι από την Αποκάλυψή του, τον πιστεύουμε και τον γνωρίζουμε και τον προσκυνούμε ως εναθρωπήσαντα Θεόν, όχι απλώς ως όργανον της σωτηρίας μας, αλλά ως τον Σωτήρα μας, όχι δε μόνο τον Σωτήρα μας αλλά και τον Μισθαποδότη μας. Η μεγάλη του αγάπη θέλησε και δέχεται ως δώρα μας προς αυτόν πράγματα τα οποία, εις ακριβολογία είναι καθήκοντά μας και υποχρεώσεις μας προς αυτόν και για δικό μας κέρδος και όφελος. Η προσευχή μας, όχι μόνο όταν τον δοξολογούμε, αλλά και όταν τον ευχαριστούμε και τον παρακαλούμε του είναι δώρο ευχάριστο. Η μετάνοια μας , η κατάνυξή μας , τα δάκρυά μας, η θρησκευτική μας αυτοταπείνωση  χάρις εις την άπειρο καλοσύνη του Χριστού μας γίνονται δεκτά από μέρους του, ως δώρα μας προς αυτόν ,και δώρα που όχι μόνο τον ευχαριστούν, αλλά και τον συγκινούν και τον υποχρεώνουν . Δώρα μας θεωρεί ακόμα το να κάνουμε την ομολογία μας εμπρός εις τους ανθρώπους, να ενδιαφερώμεθα  δια το Ευαγγέλιό του, να κρατούμε τον Σταυρό του , να κηρύττουμε τον λόγο του, ακόμη και να τον ακούμε και να τον παραλαμβάνουμε στις ψυχές μας. Οι αγαθοεργίες μας, οι ευσπλαχνίες και ελεημοσύνες μας προς τους πάσχοντες και δυστυχισμένους, τους απροστάτευτους και κατατρεγμένους  είναι δώρα πολύτιμα προς αυτόν που τα δέχεται με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη μεγάλη όπως ο ίδιος μας το λέγει καθαρά εις το κατά Ματθαίον ευαγγέλιον ,όταν κάνει λόγο για το τι θα ανταποδώσει ο ίδιος εις τους δικαίους κατά την Δευτέραν Παρουσίαν του και την γενικήν ανταπόδωσιν. Το ψωμί εις τον πεινασμένο, το νερό μας προς τον διψασμένο ,το ρούχο μας στον γυμνό , η προστασία μας στον απροστάτευτο και δυστυχισμένο ξένο. Η στέγη στον άστεγο, η στοργική μας επίσκεψη προς τον ασθενή και τον φυλακισμένο ,η αναπτέρωση της χαμένης ελπίδας στον απελπισμένο και ότι άλλο παρόμοιο τα θεωρεί ως ευεργεσίες και δώρα προς τον ίδιο , με υποχρέωσή του, ενώ εμείς δώσαμε την ανθρώπινη ελαχιστότητα, να μας κάνει εκείνος την ανταπόδοση με την θεϊκή του μεγαλειότητα . Όμως το Θείο της Παρθένου Βρέφος, του οποίου την γέννησιν εορτάζει σήμερα ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος , και μαζί  με αυτόν και ο κόσμος ο ουράνιος, είναι Βρέφος   μεγαλόδωρο  και για τούτο τον λόγο ήλθε στη γη. Ηλθε για να γεμίσει τον άνθρωπον και την ανθρωπότητα με τα δικά του δωρήματα, τα πολλά, τα μεγάλα, τα ασύγκριτα , τα υπέρτιμα . Ηλθε και μας έφερε τον Θεό υπό την δική μας σάρκα και την δική μας μορφή. Ηλθε και μας εφανέρωσε τον Θεόν , την αλήθεια , την δικαιοσύνη , την αγαθότητα και την αγάπη, και την συγκατάβαση και το έλεος του Θεού , τον θείο νόμο , τις θείες εντολές , τις θείες επαγγελίες ,τις θείες οδούς. Ηλθε και μας έδωσε την ευαγγελική του διδασκαλία ,το ευαγγελικό του κόπο και την καθοδήγηση του, το θείο του πρότυπο ,το οποίο κατέστησε μέσα από το προσωπικό του δίδαγμα και ανθρώπινο  πρότυπο. Ηλθε και μας έδωσε την ταπεινοφροσύνη του, την μακροθυμία του, την υπομονή του, την καλοσύνη του για να δώσει τέλος, χάριν  μας, και αυτό το Τίμιο Αίμα του . Ηλθε και υπέφερε ο ίδιος προκειμένου να γίνει η ανάπαυση όλων των κοπιόντων και πεφορτισμέμων. Ηλθε και ανέλαβε τις αμαρτίες μας και έπαθε αυτός ότι θα έπρεπε να πάθουμε εμείς  προκειμένου να μας δικαιώσει απέναντι του Θεού εις σωτηρία μας και εις ζωην μας αιώνιον . Ηλθε για να μας κάνει παιδιά του Θεού , Λαόν υπερούσιον και προς τούτο μας εδώρησε την Εκκλησία του ,την πίστη του ,το βάπτισμά του. Και θέλοντας να είμαστε σώμα του και αίμα του , μας προσφέρει μέσα από την θεία Κοινωνία το δικό του πανάγιο Σώμα και το δικό του Τίμιο Αίμα. Ηλθε για να μας ικανώσει εις ανάστασιν ζωής και δόξης αιωνίου και πριν από αυτό μας βεβαιώνει πως αν φυλάσσουμε τις εντολές του και προ πάντων την εντολή της αγάπης αν και βρίσκεται εις τους ουρανούς θα είναι διαρκώς πλησίον μας ,όχι μόνο πλησίον μας αλλά και εντός μας, για να μας δεχθή τέλος κοντά του , και μας φέρει προς τον Ουράνιο Πατέρα  του και μας στήσει ενώπιον του, πρόσωπον προς πρόσωπον, εκλεκτούς και αγαπημένους του . ‘Ηλθε ακόμα το βρέφος της Παρθένου δια να μας απαλλάξει από τας κακίας , τους δόλους μας, τας αλαζονείας μας ,τας σκληρότητάς μας , και να μας αναγεννήσει και μας δωρίσει παιδική αθωότητα και απόλυτο εμπιστοσύνη προς τον Ουράνιο Πατέρα μας και Θεό μας. Και όλα τούτα τα ευλογημένα δωρήματα του νεογέννητου Χριστού μας, αποτελούν , Σεβασμιώτατε και αγαπητοί Πατέρες και αδελφοί, αποτελούν τα μόνα διέξοδα εις τα αδιέξοδα τα οποία έχει περιέλθει σήμερον η ανθρωπότης . Ο Χριστός ήλθε όχι μόνο για να γίνει ο αγιασμός μας ,αλλά και η ειρήνη και η δικαιοσύνη και η ενότητα και η αγάπη κάθε ψυχής, κάθε οικογενείας, κάθε κοινωνίας, ολοκλήρου της  ανθρωπότητος  . Ο δρόμος  της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους είναι μονόδρομος  και είναι αυτός που οδηγεί στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ. Ας ευχηθούμε και ας προσευχηθούμε μέσα από τα βάθη της καρδίας μας τούτη την αγία νύκτα να εμπεδώσουν το μήνυμα της Θείας Γεννήσεως οι ισχυροί της γης και να αλλάξουν πορεία , να φωτισθούν από τον υπέρλαμπρο αστέρα της Βηθλεέμ και με ταπείνωση να ζητήσουν συγνώμη από τον Ιησού Χριστό γιατί παρέβλεψαν τις θείες εντολές του και προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα νέο ανθρώπινο μοντέλο απρόσωπο και μηχανοποιημένο .Να δουν επιτέλους  τον άνθρωπο σαν εικόνα του Θεού και όχι σαν άψυχο αριθμό .Να αποποιηθούν τον άχαρο ρόλο του Ηρώδη που επέλεξαν αναζητώντας μανιωδώς την «ψυχήν του Παιδίου ίνα απολέσουν αυτήν» ,και να ενδυθούν τον υπέροχο ρόλο του Ιωσήφ του Προστάτου της Παρθένου και του Βρέφους Ιησού που παρέλαβε το Παιδίον και το προστάτευσε μέσα στην ασφάλεια της στοργικής του αγκαλιάς . Αυτός είναι ο πραγματικός και ευλογημένος ρόλος του ηγέτη. Να προστατεύει τον Λαό που του εμπιστεύθηκε ο Θεός, να τον οδηγεί με ασφάλεια στην ευημερία, την γαλήνη και την ειρήνη και όχι να τον αφανίζει στο όνομα ανόμων συμφερόντων.         
Η Πατρίδα μας , η ευλογημένη Ελλάδα μας, εορτάζει την Μητρόπολη των Εορτών  υπό την σκιάν μιας από τις μεγαλύτερες κρίσεις της ιστορίας των νεωτέρων χρόνων. Μίας κρίσης που πρωτίστως είναι  κρίση ηθική και μετά οικονομική. Δεν δεχθήκαμε τα θεϊκά  δωρήματα του Ιησού και Σωτήρα μας αλλά προτιμήσαμε τα  ανθρώπινα και ευτελή . Όμως ο Χριστός ήλθε και μένει και προσδοκά και μας αναμένει εκεί στο φτωχικό Σπήλαιο της Βηθλεέμ . Ας πάμε απόψε κοντά του και ας αφήσουμε στα άχραντα πόδια του την καρδιά μας και στα χέρια του τα τίμια το μέλλον μας. Όταν έχουμε  μαζί μας τον Θεό δεν υπάρχει πόνος, θλίψις και στεναχωρία . Δεν υπάρχει αβεβαιότης και μελαγχολία  και ουδεμία οικονομική δυσχέρεια δεν μπορεί να θίξει και αμαυρώσει τον εσωτερικό μας πλουτισμό και το μεγαλείο της ψυχής μας. Ας γονατίσουμε λοιπόν απλοϊκοί ποιμένες και εμείς ενώπιόν του εορτασταί  της Γεννήσεώς του και ας ψάλλουμε με όλη μας την χαρά και όλο μας τον ενθουσιασμό τον αγγελικό ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επι γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία»
 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑ ΥΓΙΕΙΝΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ .
Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ηλιάκης 
Ομιλία κατά τον πανηγυρικό Εσπερινό των Χριστουγέννων 2015 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αναργύρων Ν.Ιωνίας χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ.Γαβριήλ . 

ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Ν.ΙΩΝΙΑΣ-ΦΙΛΑΦΕΛΦΕΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ

ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2015 

Ο Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας 
    Γαβριήλ 

" Τα σύμπαντα σήμερον , χαράς πληρούνται 
Χριστός ετέχθη εκ της Παρθένου"
Αγαπητοί μου αδελφοί ,τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Ολόκληρη η φύσις, ολόκληρη η οικουμένη , ολόκληρος ο άνθρωπος πλημμυρίζει για μία ακόμη φορά  το χαρμόσυνο γεγονός της ενανθρωπήσεως του Θείου Λόγου. Έφθασε ο καιρός της απαρχής της σωτηρίας. Ο απομονωμένος και ξεχασμένος άνθρωπος μπορεί να ατενίζει το πρόσωπο του Θεού.Ο  φτωχός και ο αδύναμος μπορεί να ελπίζει στο κοσμοσωτήριο μεγαλείο της Βηθλεέμ. Η γέννησις του Χριστού γκρέμισε τα τείχη της αμαρτίας, αποδυνάμωσε τις κακοδαιμονίες των ανθρώπων και εξασφάλισε τον ασφαλή και βέβαιο δρόμο για την συνάντηση με το θείο βρέφος, με τον σαρκωμένο Θεό της Αγάπης και της καταλλαγής ,της ειρήνης και της αλληλεγγύης, της ταπεινώσεως και της φιλανθρωπίας.
Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον, τον άνθρωπον χερσίν, ον εποίησε, κλίνας ουρανούς κατέρχεται, ψάλλουμε στον κανόνα των Χριστουγέννων και με δυσκολία χωράει ο ανθρώπινος πεπερασμένος νους το μυστήριον της σαρκώσεως. Αν είναι ποτέ δυνατόν ένας Θεός να γίνεται άνθρωπος; Ένας Θεός να ταυτίζεται με το δημιούργημα Του; Ο Κτίστης να εξισώνεται με την κτίση και μέσα από αυτήν την σχέση να εγκαινιάζει μία νέα ζωή,να προσφέρει νέες ευκαιρίες προς όλους ,χωρίς διακρίσεις και μισαλλοδοξίες αλλά μέσα από το ξεκάθαρο πρίσμα της αγάπης και της θυσίας.
Όλη αυτή η Θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας διαφαίνεται τόσο στην υπέροχη ποίηση της λατρευτικής μας ζωής, όσο και στην υποχρέωση μας να ζούμε εμπράκτως κάθε μυστηριακό γεγονός της εκκλησιαστικής μας πορείας.Ο σημερινός Χριστός ενσαρκώνεται σε έναν κόσμο που συνεχίζει να αδικεί, συνεχίζει να δημιουργεί τον πόνο και δεν έχει την δύναμη να μεταμορφωθεί μέσα από την χάρη του Αγίου Πνεύματος.Δεν βρίσκει ακόμα τα πατήματα εκείνα που θα ενώσουν τους ανθρώπους κάτω από την διαχρονική ομπρέλα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, η οποία έχει τα περιθώρια να γεμίζει και να γεμίζει…
Ζούμε στην πατρίδα μας το προσφυγικό δράμα που βιώσαμε εμείς μόλις πριν από 92 χρόνια.Συνάνθρωποι μας αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα εκμετάλλευσης μόνο και μόνο διότι οι ισχυροί της γης συνεχίζουν να διακρίνουν τους ανθρώπους από την γλώσσα τους, το φύλλο, την θρησκεία και την καταγωγή τους.Αυτά τα Χριστούγεννα  πρέπει να βροντοφωνάξουμε ένα μεγάλο όχι στην συνέχιση αυτής της ανθρώπινης απαξίωσης. Αν θέλουμε να βιώσουμε διαφορετικά την γέννηση του Θεανθρώπου και να κάνουμε πράξη την θρησκευτική μας παράδοση, έχουμε χρέος να αντιταχθούμε στην παραμορφωμένη λογική του συγχρόνου κόσμου.Πηγή έμπνευσής μας ;Η ράβδος της Ρίζης του Ιεσσαί, ο άυλος και ο Θεός!Ο σαρκωθείς δια τας αμαρτίας ημων Κύριος και Δημιουργός. Η ακένωτη αυτή πηγή ζωής και ελπίδος , σαρκωμένη και διαρκώς θυσιαζομένη για όλο τον ανθρώπινο κόσμο .Αυτή είναι αδελφοί μου η βασική αιτία της χαράς μας.Της εν Χριστώ τεχθέντι τελειώσεώς μας.Αυτή είναι η μεταμορφωτική δύναμη της Εκκλησίας .Αυτή είναι η ασφαλής οδός της σωτηρίας μας.
Σας καλώ, μέσα από την καρδιά μου, να βιώσουμε μέσα από το πνεύμα αυτό τα Χριστούγεννα, και σας εύχομαι προς όλους και τον καθένα ξεχωριστά υγεία, υπομονή και ελπίδα για το νέο έτος που σε λίγο θα ανατείλει.
Καλά Χριστούγεννα, χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Ο Μητροπολίτης 
Ο Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ-ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ-ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

               

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ   2015-2016
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ 

τηλ .ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ 210 2527723 

ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ  ( Εσπέρας )

 6 μ. μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ,ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΩΡΕΣ

ΠΕΜΠΤΗ  24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 7 π. μ.  ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Μ . ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 

Εσπέρας 6,30 μ.μ. Μέγας Εσπερινός των Χριστουγέννων υπό του Σεβ.Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας κ.Γαβριήλ εις τον ΙΕΡΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Ν.ΙΩΝΙΑΣ με την συμμετοχήν του Ιερού Κλήρου της Ι.Μητροπόλεως.

ΠΡΑΣΚΕΥΗ  25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 6 π. μ. ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΙΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.
ΕΓΚΩΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.

ΣΑΒΒΑΤΟ  7-9,30 ΟΡΘΡΟΣ,ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 7 -10,30 ΟΡΘΡΟΣ,ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ .

ΠΕΜΠΤΗ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 6 μ. μ. ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ .

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016  

ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ.  

7- 10,30  π.μ. ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΥΠΟ ΤΩΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ κ. κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ και ΓΑΒΡΙΗΛ.

11 π. μ. ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ ,ΕΥΛΟΓΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Ν.ΙΩΝΙΑΣ και ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ κ. κ. ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ Ι.ΛΕΙΨΑΝΟΥ Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ . ΔΕΞΙΩΣΙΣ 

6 μ. μ . ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ .

ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 7-10,30 ΟΡΘΡΟΣ,ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.

  

ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ( Εσπέρας )  6 μ. μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ,ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΩΡΑΙ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ .

ΤΡΙΤΗ  5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 6 π. μ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ , ΑΓΙΑΣΜΟΣ .

ΤΕΤΑΡΤΗ  6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 7-11 ΟΡΘΡΟΣ ,ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ , ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ.

  

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ – ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

7 – 10,30 ΟΡΘΡΟΣ ,ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ  ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΜΗ ΔΩΡΩΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΑ. 

          ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ -   ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ! 

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΙΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, Η γλυκύτης της Αγίας Νυκτός των Χριστουγέννων περιβάλλει και πάλιν τον κόσμον. Καί εν μέσω των ανθρωπίνων καμάτων και πόνων, της κρίσεως και των κρίσεων, των παθών και των εχθροτήτων, των ανησυχιών και των απογοητεύσεων, προβάλλει με την ιδίαν ως και άλλοτε γοητείαν, πραγματικόν και σύγχρονον όσον ποτέ, το μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Θεού, προτρεπόμενον ίνα «δικαιοσύνην μάθωμεν οι ενοικούντες επί της γης» (πρβλ. Ησ. κς΄, 9), ότι «ετέχθη ημίν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. β΄, 11).
Ατυχώς, όμως, κατά την εποχήν μας, πολλοί άνθρωποι σκέπτονται όπως ο εκτελεστής εκείνος των νηπίων Ηρώδης, ο άνομος και αδίστακος, και εξολοθρεύουν τους συνανθρώπους των διά ποικίλων τρόπων. Ο στρεβλωμένος από την εγωκεντρικότητά του νούς του εξουσιαστού του κόσμου τούτου, ο οποίος προσωποποιείται εις το φονικόν πρόσωπον του Ηρώδου, είδε παραδόξως κίνδυνον διά την υπόστασίν του την γέννησιν ενός αθώου Παιδίου. Καί ως καταλληλότερον τρόπον διά την προφύλαξιν της κοσμικής εξουσίας του από τον κίνδυνον, τον οποίον ενέπνεεν εις αυτόν –κατά την άποψίν του- η γέννησις του Παιδίου, επέλεξε την εξολόθρευσίν του. Διά να σωθή από τας φονικάς διαθέσεις το Βρέφος Ιησούς, διά το οποίον ωμίλησαν οι Άγγελοι, ηναγκάσθη να φύγη εις Αίγυπτον, καταστάν ούτω, θα ελέγομεν με την ορολογίαν της εποχής μας, «πολιτικός πρόσφυξ», ομού μετά Μαρίας της Μητρός Αυτού, της Υπεραγίας Θεοτόκου, και του μνήστορος Ιωσήφ. Εις την εποχήν μας, θεωρουμένην ως εποχήν προόδου,πολλά παιδία αναγκάζονται να καταστούν πρόσφυγες ακολουθούντα τους γονείς των διά να σώσουν την ζωήν των, την οποίαν υποβλέπουν ποικιλώνυμοι εχθροί των.
Το γεγονός τούτο, αποτελεί όνειδος διά το ανθρώπινον γένος. Διό και επί τη Γεννήσει του Παιδίου Ιησού, του αληθινού λυτρωτού και Σωτήρος ημών, διακηρύττομεν από του Αγιωτάτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου ότι αι κοινωνίαι πάσαι πρέπει να εξασφαλίσουν την ασφαλή ανάπτυξιν των παιδίων και να σεβασθούν το δικαίωμά των εις την ζωήν, εις την παιδείαν και εις την κανονικήν ανάπτυξίν των, την οποίαν ημπορεί να εξασφαλίση η ανατροφή και διαπαιδαγώγησίς των εντός του πλαισίου της παραδοσιακής οικογενείας, με βάσιν τας αρχάς της αγάπης, της φιλανθρωπίας, της ειρήνης, της αλληλεγγύης, αγαθών τα οποία κομίζει εις ημάς σήμερον ο δι᾿ ημάς σαρκωθείς Κύριος.
Ο τεχθείς Σωτήρ καλεί όλους να αποδεχθώμεν το μήνυμα τούτο της σωτηρίας των ανθρώπων. Είναι αληθές ότι εις την μακράν ανθρωπίνην ιστορίαν οι λαοί επραγματοποίησαν πολλάς μετακινήσεις και εποικισμούς. Ηλπίζομεν όμως ότι, μετά τους δύο παγκοσμίους πολέμους και τας περί της ειρήνης διακηρύξεις εκκλησιαστικών και πολιτικών ηγετών και οργανισμών, αι σύγχρονοι κοινωνίαι θα ηδύναντο να εξασφαλίσουν την ειρηνικήν διαβίωσιν των ανθρώπων εις τας χώρας των. Ατυχώς, τα γεγονότα διαψεύδουν την ελπίδα, διότι μεγάλαι μάζαι ανθρώπων προ της απειλής της εξολοθρεύσεώς των αναγκάζονται να λάβουν την πικράν οδόν της προσφυγιάς. Η διαμορφουμένη αύτη κατάστασις, με το διαρκώς ογκούμενον κύμα των προσφύγων, αυξάνει τας ευθύνας ημών, όσων έχομεν εισέτι την ευλογίαν να ζώμεν ειρηνικώς και με κάποιαν άνεσιν, να μη μένωμεν αναίσθητοι ενώπιον του καθημερινού δράματος χιλιάδων συνανθρώπων μας, αλλά να εκφράσωμεν εις αυτούς την έμπρακτον αλληλεγγύην και αγάπην μας, με την βεβαιότητα ότι κάθε ευεργεσία προς αυτούς αποβαίνει εις το πρόσωπον του τεχθέντος και σάρκα λαβόντος Υιού του Θεού, ο Οποίος ήλθεν εις τον κόσμον όχι ως βασιλεύς, όχι ως εξουσιαστής, όχι ως δυνάστης, όχι ως πλούσιος, αλλά ετέχθη ως γυμνόν και ανυπεράσπιστον Βρέφος, εις σμικρόν σταύλον, άνευ εστίας, όπως ζούν αυτήν την στιγμήν χιλιάδες συνανθρώπων μας, και ηναγκάσθη εκ των πρώτων ετών της επιγείου ζωής Του να ξενιτευθή εις χώραν μακράν, διά να σωθή εκ του μίσους του Ηρώδου. Των νηπίων των σημερινών προσφύγων, θα ελέγομεν, το αθώον αίμα η γη και η θάλασσα πίνουν, του δε Ηρώδου η ανασφαλής ψυχή «το κρίμα εδέξατο».
Αυτό το τεχθέν και εις Αίγυπτον πορευόμενον Θείον Βρέφος είναι ο πραγματικός υπερασπιστής των σημερινών προσφύγων, των διωκομένων υπό των συγχρόνων Ηρωδών. Αυτό, το Βρέφος Ιησούς, ο Θεός ημών, «εγένετο τοις ασθενέσιν ως ασθενής» (πρβλ. Α΄ Κορ. θ΄, 22), σύμμορφον πάντων ημών, των αδυνάτων, των εξουθενημένων, των κινδυνευόντων, των προσφύγων. Η συμπαράστασις και η βοήθεια ημών προς τους διωκομένους και εκτοπιζομένους συνανθρώπους μας, ανεξαρτήτως φυλής, γένους και θρησκείας, θα είναι διά τον τεχθέντα Κύριον δώρα πολυτιμότερα των δώρων των μάγων, θησαυροί τιμιώτεροι «χρυσού και λιβάνου και σμύρνης» (πρβλ. Ματθ. β΄, 11), πλούτος πνευματικός αναφαίρετος και μόνιμος, ο οποίος δεν θα φθαρή όσοι αιώνες και εάν παρέλθουν, αλλά θα μας αναμένη εις την βασιλείαν των Ουρανών. Ας προσφέρωμεν έκαστος ο,τι δυνάμεθα εις τον εν τω προσώπω των προσφύγων αδελφών μας ορώμενον Κύριον. Ας προσφέρωμεν εις τον εν Βηθλεέμ τικτόμενον σήμερον μικρόν Χριστόν αυτά τα τίμια δώρα της αγάπης, της θυσίας και της φιλανθρωπίας, μιμούμενοι την Αυτού ευσπλαγχνίαν, και ας προσκυνήσωμεν Αυτόν μετά των αγγέλων, των μάγων, των απλοικών ποιμένων, κράζοντες το «δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. β΄, 14), συν πάσι τοις Αγίοις. Η χάρις και το πλούσιον έλεος του πρόσφυγος Βρέφους Ιησού είησαν μετά πάντων υμών!
Χριστούγεννα ‚βιε΄
† Ο Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών 

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Στην Παναγία τήν Κουνίστρα η Εικονίστρια

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Στην Παναγία τήν Κουνίστρα η Εικονίστρια

Εις όλην την Χριστιανοσύνη
μια είναι μόνη Παναγία αγνή,
κόρη παιδίσκη, Άσμα των Άσμάτων,
χωρίς Χριστόν, θείο παιδί, στά χέρια,
και τρεφομένη με αγγέλων άρτον!..

Εσύ' σαι η μόνη Παναγία Κουνίστρα,
που εφανερώθης στης Σκιάθου το νησί,
εις δένδρον πεύκου επάνω καθημένη,
κ' αιωρουμένη εις τερπνήν αιώραν,
όπως αι κορασίδες συνηθίζουν...

Εφανερώθης, κι όλος ο λαός
μετά θυμιαμάτων και λαμπάδων
εν θεία λιτανεία σε παρέπεμψε -
κ' εσήκωσεν ωραίον λευκόν ναόν,
που με πιατάκια ελληνικά σου στόλισε!..

Κι όλος ο ήλιος έλαμπεν εις τον ναόν σου,
και φως τον πλημμυρούσε μαργαρώδες,
όλα τ' άστέρια εφεγγοβολούσαν,
και η σελήνη εχάιδευε γλυκά
τα απλά της εκκλησίας σου καντιλάκια !..

Κ' είδες, η Κόρη, του λαού την πίστιν,
είδες και την πτωχείαν κ' ευσπλαχνίσθης,
όπως το πάλαι είχε σπλαχνισθή ο Υιός σου
τους προγόνους του ίδιου του λαού,
ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα...

Κι άρχισες να γιατρεύης τους αρρώστους
και να γιατρεύης τους δαιμονισμένους -
που ήρχετο ώρα κ' εις τους τοίχους εχτυπώντο
με φοβερόν συγκλονισμόν -
κι άρχισες, θεία, να θαυματουργής!..

Κ' η χάρη σου ξαπλώθηχε ως τα πέρατα
του ειρηνικού νησιού της Σκιάθου -
ω Παναγιά μου, κόρη πάναγνη, καλή!
...Κ' ίσως να φτάση κι ως εμένα και ν' απλώση
γαλήνη στην ψυχή μου, την αμαρτωλή...