Η Ορθόδοξος Αγία Εκκλησία ζει ιστορικές στιγμές προετοιμαζόμενη για την σύγκληση της Μεγάλης και Αγίας Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης την Γενέθλιο Ημέρα της,την Ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής.
Για να έρθει αυτή η πολυπόθητη ημέρα χρειάσθηκαν 50 ολόκληρα χρόνια διαβουλεύσεων , συγκροτήσεως και συγκλήσεως υποεπιτροπών, επιτροπών, συσκέψεων και Συνόδων. Ενώ όλα λοιπόν κυλούσαν ομαλά ξαφνικά τρεις Εκκλησίες, Αντιοχείας, Σερβίας και Βουλγαρίας
( δυστυχώς ακολούθησε και η εκκλησία της Γεωργίας) δήλωσαν για τους δικούς της λόγους η κάθε μια,ότι δεν θα μετάσχουν των εργασιών της Μεγάλης Συνόδου, άσχετα αν υπέγραψαν τα τελικά κείμενα της προπαρασκευαστικής Συνόδου των Προκαθημένων τον Ιανουάριο του 2016 στη Γενεύη. Οι ανακοινώσεις αυτές προβλημάτισαν τους Ορθοδόξους Χριστιανούς τους στεναχώρησαν γιατί σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά η ενότητα της Εκκλησίας είναι επιβεβλημένη.
Οι λόγοι που επικαλείται η κάθε μια από τις Εκκλησίες που προαναφέραμε για την αποχή της από τις εργασίες της Μεγάλης Συνόδου είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και θα μπορούσαν να εκτεθούν στο περιθώριο των εργασιών της Μ.Συνόδου για να βρεθεί δημοκρατική και κανονική λύση όπως η Παράδοση της Εκκλησίας ορίζει.
Μπορεί το Πατριαρχείο Αντιοχείας να έχει δίκιο στο θέμα του Κατάρ αλλά που θα το βρει αν δεν προκαλέσει πανορθόδοξη συζήτηση; Η φυγή δεν είναι λύση.
Λύση είναι ο διάλογος η ενώπιος ενωπίω αντιπαράθεση και κουβέντα.
"Ειπέ τη Εκκλησία"( Ματθ.ιη 17) μας διδάσκει το ιερό Ευαγγέλιο,και η Εκκλησία βρίσκεται εν σώματι στην Μεγάλη Της Σύνοδο,εκεί πρέπει να πάνε και να θέσουν τις αντιρρήσεις και τα προβλήματά τους.
Το Πατριαρχείο Αντιοχείας πρέπει να πάει στη Μεγάλη Σύνοδο και για ένα ακόμα μεγαλύτερο και σοβαρότερο λόγο. Να καταγγείλει σε Πανορθόδοξο και παγκόσμιο επίπεδο τους διωγμούς των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή και να ζητήσει από όλους τους Προκαθημένους να κάνουν έκκληση για την απελευθέρωση των απαχθέντων Μητροπολιτών η την παράδοση των λειψάνων τους αν έχουν δολοφονηθεί κάτι που κανείς δεν εύχεται αλλά όλοι φοβούνται ότι έχει γίνει .
Το Πατριαρχείο Σερβίας σηκώνει τον Σταυρό της αντικανονικής "εκκλησίας των Σκοπίων" τους διωγμούς και τις φυλακίσεις του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος κ.Ιωάννου.
Εκεί λοιπόν στην Μεγάλη Σύνοδο πρέπει να πάει να φωνάξει και τις κακουχίες και τους διωγμούς και τις αντικανονικές Πράξεις αλλά και την συμπαράσταση που έχει από το σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας είναι ειδική περίπτωση και οι λόγοι της αποχής του είναι σαθροί,κάτι που αποδεικνύεται από τις διαφορετικές για το θέμα δηλώσεις των εκπροσώπων του. Οι Βούλγαροι,όπως και οι Σέρβοι δυστυχώς παίζουν το παιχνίδι της Μόσχας που επιθυμεί ρόλο πρωταγωνιστικό στα δρώμενα της Ορθοδοξίας και πληρώνει καλά για να τον αποκτήσει. Οι Βούλγαροι πρέπει να θυμηθούν μόνο το πρόσφατο σχίσμα που τους ταλαιπώρησε και την Πανορθόδοξο Σύνοδο που οι ίδιοι ζήτησαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1998 και που έβαλε τέλος στον διχασμό. Τότε ήταν καλός ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος; Τότε ίσχυε το Πανορθόδοξο Συνοδικό Σχήμα; Οι Βούλγαροι πρέπει να σκεφθούν και άλλα πολλά από τις ευεργεσίες που έτυχαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και από την στήριξη της Ελλάδας στα πρώτα βήματά τους μετά την πτώση του καθεστώτος και να πάψουν να εκβιάζουν. Ότι πρόβλημα η απαίτηση έχουν να πάνε και να τα καταθέσουν στην Μεγάλη Σύνοδο ευθέως και με παρρησία και όχι να περιμένουν τα κελεύσματα του "τσάρου" της Μόσχας για να τοποθετηθούν.Τον Ιανουάριο ναι σε όλα τον Ιούνιο ναι μεν αλλά..Δεν είναι σοβαρή εικόνα αυτή. Ας ελπίσουμε πως την τελευταία στιγμή θα αντιληφθούν όλοι την σημασία των στιγμών και θα αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες. Θα δεχθούν το δημοκρατικό αξίωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας πως όλα τα προβλήματα που ανθρωπίνως προκύπτουν μόνο εν Συνόδω λύνονται. Οι Γεωργιανοί τέλος το μόνο που πέτυχαν είναι να αποδείξουν πως πίσω από όλα αυτά κρύβεται η Ρωσία που παίζει τα δικά της παιχνίδια σε βάρος της ενότητας της εκκλησίας. Ας θυμηθούν μόνο οι Γεωργιανοί από που πήραν το Βάπτισμα αλλά και το Αυτοκέφαλό τους.
Ο Λαός του Θεού περιμένει από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο μήνυμα ενότητας, ειρήνης,αγάπης και ομόνοιας και θα το έχει γιατί στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Η Ορθοδοξία καταδικάζει τον εθνοφυλετισμό . Η Εκκλησία δεν κάνει διακρίσεις Λαών .
Θα κλείσω με τα λόγια του καθηγητή κ.Αθανάσιου Μουστάκη, "Ας ευχηθούμε, λοιπόν, ὁ σαρωτικός λόγος του Κυρίου, που διαλύει τα όρια και σπάζει τα δεσμά, να μας πείσει να θέσουμε τέλος στη λογική των διαιρέσεων και ομαδοποιήσεων, να επικρατήσει ἡ πάγια πρακτική και η από αιώνες εκπεφρασμένη επιθυμία του Οικουμενικού Πατριαρχείου να φέρει το λόγο του Χριστού «. . . ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος να διακηρύξει την αγάπη και την αλήθεια της Εκκλησίας στα πέρατα της οικουμένης".
Οι προσευχές μας ας συνοδεύον τους Ποιμένες μας αυτές τις κρίσιμες και ιστορικές ώρες να αρθούν στο ύψος της ιερής τους Αποστολής και όλοι μαζί με πρώτο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο να δροσιστούν και να δροσίσουν τον κουρασμένο και διψώντα σύγχρονο κόσμο με την αύρα και τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος.
Ο Λαός του Θεού περιμένει από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο μήνυμα ενότητας, ειρήνης,αγάπης και ομόνοιας και θα το έχει γιατί στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Η Ορθοδοξία καταδικάζει τον εθνοφυλετισμό . Η Εκκλησία δεν κάνει διακρίσεις Λαών .
Θα κλείσω με τα λόγια του καθηγητή κ.Αθανάσιου Μουστάκη, "Ας ευχηθούμε, λοιπόν, ὁ σαρωτικός λόγος του Κυρίου, που διαλύει τα όρια και σπάζει τα δεσμά, να μας πείσει να θέσουμε τέλος στη λογική των διαιρέσεων και ομαδοποιήσεων, να επικρατήσει ἡ πάγια πρακτική και η από αιώνες εκπεφρασμένη επιθυμία του Οικουμενικού Πατριαρχείου να φέρει το λόγο του Χριστού «. . . ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος να διακηρύξει την αγάπη και την αλήθεια της Εκκλησίας στα πέρατα της οικουμένης".
Οι προσευχές μας ας συνοδεύον τους Ποιμένες μας αυτές τις κρίσιμες και ιστορικές ώρες να αρθούν στο ύψος της ιερής τους Αποστολής και όλοι μαζί με πρώτο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο να δροσιστούν και να δροσίσουν τον κουρασμένο και διψώντα σύγχρονο κόσμο με την αύρα και τα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος.
π.Τιμόθεος Ηλιάκης
