Η “επιστροφή” του τελευταίου Σχολάρχη της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης
Σε ατμόσφαιρα βαθιάς συγκίνησης πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου, στο Κοιμητήριο του Βαλουκλή, ο ενταφιασμός των λειψάνων του τελευταίου Σχολάρχου της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, μακαριστού Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως κυρού Μαξίμου. Προηγήθηκε επιμνημόσυνη Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής, ιερουργούντος του Μητροπολίτου Σηλυβρίας Μαξίμου, μετά την οποία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τέλεσε Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Σχολάρχου, παρουσία των Μητροπολιτών Γέροντος Δέρκων Αποστόλου, Γέροντος Πριγκηποννήσων Δημητρίου, Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίου, Μύρων Χρυσοστόμου, Σασίμων Γενναδίου, υπευθύνου της Μονής, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στεφάνου, Κυδωνιών Αθηναγόρα, κληρικών και μοναχών, Αρχόντων Οφφικιαλίων του Θρόνου, αποφοίτων της ιστορικής Σχολής και πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως, ο οποίος εκοιμήθη το 1991, είχε ενταφιαστει αρχικώς στην Αθήνα, από όπου, με πρωτοβουλία του Παναγιωτάτου, μεταφέρθηκαν, προσφάτως, τα λείψανά του προκειμένου να ταφούν οριστικώς στην Πόλη. “Και αυτό συμβαίνει”, σημείωσε ο Παναγιώτατος, στην ομιλία του, ύστερα από το Τρισάγιο, “μετά τον επαναπατρισμόν και τον εδώ ενταφιασμόν του προηγουμένου Σχολάρχου, και ιδικού μου πρώτου Σχολάρχου εις την Χάλκην, του Ικονίου Ιακώβου, και εν συνεχεία του προκατόχου μου Πατριάρχου Κωνσταντίνου Στ’, ο οποίος απελάθη από τας Τουρκικάς Αρχάς, και εξεμέτρησε το ζην εις τας Αθήνας όπου και ενεταφιάσθη και πολλά χρόνια αργότερα αξιωθήκαμε να τον μεταφέρουμε εδώ και να τον ενταφιάσουμε μαζί με τους άλλους Οικουμενικούς Πατριάρχας εις την ιστορικήν αυτήν Μονήν των πατέρων μας”. Εμφανώς συγκινημένος ο Οικουμενικός Πατριάρχης μίλησε για τον τελευταίο Σχολάρχη της Ι.Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
“Εις τον Σταυρουπόλεως Μάξιμον έλαχε ο οδυνηρός κλήρος να δει την αναστολήν της λειτουργίας της Σχολής επί των ημερών του, αλλά και μετά το κλείσιμο της Σχολής εφρόντιζε πάντοτε να την έχει ευπρεπή, ευπαρουσίαστον. Και χρησιμοποιούσε ένα απόσπασμα από τον Παλαμά που έλεγε, «Άφκιαστο κι αστόλιστο του Χάρου δε σε δίνω»”, είπε ο Πατριάρχης και συνέχισε:
“Ο Σχολάρχης ως άνθρωπος ήταν καλοκάγαθος, χωρίς μικρότητες, χωρίς κακίες, με πολύ χιούμορ πάντοτε, φιλάνθρωπος, ευγενής, πολύ φιλόξενος. […] Αγαπούσε σαν πραγματικός πατέρας τους μαθητάς του. Εις το μάθημά του ήταν χειμαρώδης, το μάθημα της φιλοσοφίας και της ηθικής, και εις τα κηρύγματά του εις τον Πατριαρχικόν Ναόν, εις επισήμους ημέρας της Εκκλησίας, ήτο επίσης χειμαρρώδης. Και ξαφνικά έφυγε από του μέσου ημών, ενώ ετοιμαζόταν να μεταβή πλησίον της οικογενείας του εις τας Αθήνας. Και ενώ θα έπρεπε κατ’ευθείαν να ενταφιαστεί εδώ και να μείνει κοντά μας, κοντά στους άλλους αδελφούς Αρχιερείς της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, οι αδελφές του τον ήθελαν κοντά τους και τον πήραν στην Αθήνα. Όταν πήγα για πρώτη φορά ως Πατριάρχης εκεί, το 1999, πήγα και έκανα τρισάγια και στον τάφο του προκατόχου μου Κωνσταντίνου Στ’ και στον τάφο του Σχολάρχου μας, και είχα την ευλογία του Θεού αμφοτέρους να τους φέρω εδώ που είναι ο τόπος που τους αρμόζει, ο τόπος εις τον οποίον ανήκουν, ο τόπος εις τον οποίον ανήκουμε όλοι μας. Είναι η γη των πατέρων μας, αιματοποτισμένη. Μόνο σε αυτήν την γη θα βρούμε αιωνία ανάπαυση. Αιωνία αυτού η μνήμη. Καλή Ανάσταση”.
Ο Παναγιώτατος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς όλους όσοι μερίμνησαν για να πραγματοποιηθεί ο επαναπατρισμός των λειψάνων του μακαριστού Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως και ο ενταφισμός τους στην Πόλη.
"Ευχαριστούμε εκ του μακρόθεν τον Αρχιμανδρίτη Πατρίκιο Καλεώδη, πιστό και αφοσιωμένο τέκνο του Σχολάρχου μας, ο οποίος εφρόντισε διά την αποστολήν εδώ των οστών του μακαριστού. Ευχαριστούμε τον αδελφό άγιο Σασίμων ο οποίος έλαβε πρόνοιαν για την προετοιμασία του τάφου όπου θα αναπαύεται μέχρι της κοινής αναστάσεως ο Σταυρουπόλεως Μάξιμος. Ευχαριστούμε τον αδελφό άγιον Σηλυβρίας που ετέλεσε την επιμνημόσυνον λειτουργία σήμερα, και τις αδελφές που θα διακονούν εδώ στη Μονή κατά καιρούς, τις ευχαριστούμε εκ των προτέρων διότι μαζί τους τάφους των άλλων αδελφών, Ιεραρχών και Πατριαρχών, που αναπαύονται εις τας αυλάς της ιστορικής αυτής Μονής, θα φροντίζουν και τον τάφον του αγίου Σχολάρχου μας”. Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος τέλεσε, στο Πατριαρχικό Κοιμητήριο, προ του τάφου του Πατριάρχου Φωτίου Β’, τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αοιδίμου αυτού προκατόχου του, αλλά και του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας Παρθενίου, ο οποίος εόρταζε τα ονομαστήριά του στις 7 Φεβρουαρίου, καθώς επίσης και των αειμνήστων Μητροπολιτών Ηρακλείας Φωτίου και Κορυτσάς Φωτίου, του μαρτυρικώς τελειωθέντος.
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας
