Ο Θεός ο μέγας και φοβερός και θαυμαστός,ο ποιών πάντα και μετασκευάζων αυτά,ο παιδεύων εν δικαιοσύνη και φιλαμθρώπως πάλιν ιώμενος,ο τήν εν τήδε τη γη πρόσκαιρον ημών ζωήν τη πανσόφω Σου προνοία διακυβερνών και πάντοθεν την σωτηρίαν χρησίμως κατασκευάζων ημίν. Ο στερεώσας την γην επί των υδάτων και την θάλασσαν ψάμμω περιτειχίσας. Ο τοις εν τη κιβωτώ του Νώε περιστεράν αποστείλας,κάρφος ελαίας έχουσαν επί τού στόματος,καταλλαγής σύμβολον,σωτηρίας τε τής από τού κατακλυσμού. Ο στερεών βροντήν και μετασκευάζων αστραπήν. Όν τρέμουσιν άβυσσοι και εις Όν υπακούει θάλασσα και δουλεύουσιν αι πηγαί. Επάκουσον ημών των ταπεινών και αχρείων δούλων Σου, δεομένων της Σής ευσπλαχνίας και απότρεψον τόν θυμόν Σου αφ ημών, όπως μή εις αιώνα οργισθής ημίν και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής και ανάγκης και καταποντισμού. Εβρόντησας γάρ εξ ουρανού και αστραπάς επλήθυνας και κατέκλυσας ημάς τοις ύδασι και συνετάραξας ημάς. Στήσον, δεόμεθά Σου, την καθ ημών φερομένην οξείαν ρομφαίαν και παραδώης ημάς εις τέλος, δια το ονομά Σου το άγιον. Ηρεμώθη γάρ διά τάς αμαρτίας ημών η πόλις και χωρία πολλά παρεδόθησαν παίγνιον υδάτων πολλών, ηφανίσθησαν και ουκ έστιν ο κατοικών εν αυτοίς, αγοραί διεσκορπίθησαν και αγαθά χρόνων μακρών και κόπων πολλών παρεσύρθησαν υπό της οργής των υδάτων. Μακροθύμησον εφ ημάς, Κύριε, ο μη θέλων τον θάνατον του αμαρτωλού, ως το επιστρέψαι και ζήν αυτόν και μη συναπολέσεις το μικρόν Σου τούτο ποίμνιον, φόβω συντετριμμένον και θλίψει βεβυθισμένον και απορούμενον πανταχόθεν. Τη πανσθενεί δεξιά Σου αντιλαβού των εκ της πλημμύρας δεινώς πληγέντων και σκληρώς δοκιμασθέντωναδελφών ημών. Σύ, όν είδοσαν ύδατα και εφοβήθησαν, ο ειπών τη λαίλαπι της θαλάσσης, σιώπα πεφίμωτο και εγένετο γαλήνη μεγάλη και τοις τεθορυβημένοις Μαθηταίς "θαρσείτε, εγώ ειμί, μη φοβείσθε" ειπών, επίβλεψον εξ ουρανού και είδε και επίσκεψαι εν ελέει τον λαόν Σου. Γενέσθω δή, Κύριε, φανερόν το έλεός Σου και την αχλύν εις γαλήνην μεταποίησον και πράυνον την οργήν Σου. Εύφρανον εν τη αγάπη Σου τούς εις Σε πιστεύοντας και ανόρθωσον γόνατα παραλελυμένα και δός λύσιν τών δεινών τών ευρόντων ημάς και των συμφορών και των θλίψεων, ίνα δοξασθή το πανάγιον όνομά Σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
+ Ο Ν.Ιωνίας και Φιλαδελφείας Τιμόθεος
