Εκείνο που με είχε εντυπωσιάσει στον Θωμά ήταν η καθημερινή του επίσκεψη στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών.
Ποτέ δεν άνοιγε το πρακτορείο του αν πρώτα δεν περνούσε από την Μητρόπολη να ανάψει ένα κεράκι και να προσευχηθεί. Αγνή ψυχούλα ο Θωμάς με ριζωμένη μέσα του την πίστη όπως του την δίδαξαν οι Αμοργιανοί γονείς του,σοβαρός και συνεπέστατος στην δουλειά του είχε κερδίσει την αγάπη όλων των γειτόνων και βέβαια και την δική μου. Τα χρόνια πέρασαν , η ζωή μας άλλαξε αλλά η φιλία μας παρέμεινε δυνατή. Εγώ Κληρικός στην Ν.Ιωνία και εκείνος Κληρικός στον Βόλο κοντά στον μακαριστό Χριστόδουλο που τότε ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος. Αφού προηγουμένως πέρασε από μεγάλη διευθυντική θέση του Ομίλου Βαρδινογιάννη.
Η χειροτονία του Θωμά έγινε στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών που τιμάτε όπως είναι γνωστό στο όνομα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ,στον Ναό που καθημερινά ζήταγε την βοήθεια του Θεού και πρόσφερε την λογική του λατρεία. Στον Βόλο ο π.Θωμάς εκτός από Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος διορίστηκε και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ν.Ιωνίας,τον οποίο ανακαίνισε εκ βάθρων.
Αργότερα ο Δημητριάδος Χριστόδουλος έγινε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και ο Θωμάς Πρωτοσύγκελλός του και Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού των Αθηνών .
Στις δύσκολες ώρες ο Θωμάς στάθηκε βράχος δίπλα στον ευεργέτη του .
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έφυγε γρήγορα από την ζωή ο Θωμάς τίμησε και τιμά την μνήμη του .
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος διέκρινε αμέσως το ήθος του Θωμά και τον διατήρησε στην θέση του Προϊσταμένου του Πρώτου Ναού της Αθήνας .
Ο Ναός "λαβώθηκε" κατά τους σεισμούς .Ο Θωμάς έβαλε σκοπό ζωής να τον "γιατρέψει" και τα κατάφερε.
Την Κυριακή 3 Ιουλίου ήταν η μεγάλη μέρα για την Αθήνα για την Μητρόπολη και τον Θωμά.Οι καμπάνες του Ναού μετά από 8 χρόνια σιωπής ξαναχτύπησαν .
Ο Ναός άνοιξε με λαμπρότητα και πάλι τις πόρτες του .
Όλοι χάρηκαν ,γιόρτασαν το γεγονός,ευχαρίστησαν τον Θεό για τις ευεργεσίες του.
Ο Θωμάς έζησε το όνειρό του και όσοι τον γνωρίζουν εύκολα διέκριναν ένα "σπάσιμο¨στη φωνή του την ώρα που μιλούσε κατά την επίσημη τελετή και ένα δάκρυ στα μάτια .
Είμαι σίγουρος πως ο π.Θωμάς εκείνη την ώρα θυμόταν τις μέρες τις παλιές τότε που απλά και ταπεινά έμπαινε άγνωστος και ασήμαντος στο Ναό για να ζητήσει την βοήθεια της Παναγίας στις δυσκολίες της ζωής και η Παναγία απλόχερα τον βοήθησε,τον ευλόγησε και τον ενίσχυσε .
Ας είναι κοντά του πάντα και κοντά στην ευλογημένη του οικογένεια.Ειλικρινά όλοι οι φίλοι του είμαστε υπερήφανοι για αυτόν και μαζί του δοξολογούμε τον άγιο Θεό για τις άπειρες ευεργεσίες του.
π.Τιμόθεος Ηλιάκης
