ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ....
ΖΗΤΑΩ συγνώμη απ΄όλα τα όνειρα πού έχασα.
Ζητάω συγνώμη απ όλες τις προσευχές που δεν έκανα.
Ζητάω συγνώμη απ όλη την Αγάπη που έχασα.
Ζητάω συγνώμη από όλες τις καμπάνες που δεν άκουσα.
Ζητάω συγνώμη απ όλα τα παράθυρα που έκλεισα στον ήλιο.
Ζητάω συγνώμη απ όλες τις αλήθειες που δεν πίστεψα.
Ζητάω συγνώμη από τους ίσκιους που δεν ευχαρίστησα.
Ζητάω συγνώμη από τους θανάτους που δεν σεβάστηκα .
Ζητάω συγνώμη απ όλους τούς Αγίους που δεν προσευχήθηκα.
Ζητάω συγνώμη απ όλα τα μάτια που δεν κύτταξα .
Ζητάω συγνώμη γιατί δεν σε περίμενα πιο νωρίς,
γιατί δεν σε βρήκα ενώ θα έπρεπε,
μετά το ξέσπασμα μιας μπόρας,
στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Γιατί δεν σε αντάμωσα στο κάμπο της Μαντίνειας,
καθισμένος στην Αυλή της Διοτίμας
ακούγοντας τον Έρωτα,
τον γιο του Πόρου και της Πενίας.
Ζητάω συγνώμη γιατί υπήρξα στην ζωή
πριν από σένα...αλλά κατάλαβέ με...
Ήλθα για να ετοιμάσω τον Ερχομό Σου...
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
