Χριστούγεννα 2019 στη Σμύρνη φωτο

Την Άγια αυτή Νύχτα, από τον απλό και απέριττο αυτό Ναό της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης, εύχομαι στα μέλη της Ορθόδοξης Κοινότητάς μας και στους απανταχού της Γής Ορθοδόξους Χριστιανούς Καλά Χριστούγεννα!
Εύχομαι τα φετεινά Χριστούγεννα να αποτελέσουν για όλους μας αφορμή προβληματισμού πόσο καταξιώνουμε την ιδιότητά μας ως Χριστιανών. Πόσο ζούμε τον Χριστό. Πόσο γινόμεθα ένα με Αυτόν, κατά το Παυλικόν "ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός". Όταν το πετύχουμε, τότε όλα τα άλλα, η αγάπη προς τον πλησίον, η αλληλεγγύη και όλα τα συναφή που λέγονται τις ημέρες αυτές, ευρίσκουν την πραγμάτωσή τους, γιατί είναι απόρροια της ιδιότητάς μας αυτής. Φέτος ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια αυτοκριτική επ' αυτού. Να δούμε κατά πόσον είμαστε χριστοφόροι. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε αληθινοί Χριστιανοί. Είμεθα άραγε;
Καλά Χριστούγεννα σε όλους από την ιστορική Σμύρνη!
+ Ο Σμύρνης Βαρθολομαίος 

Χριστούγεννα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Πατριαρχική και Συνοδική Θ.Λειτουργία Χειροτονίες

Οικουμενικός Πατριάρχης: Το πεδίον μαρτυρίας του κληρικού είναι ο ναός και όχι τα διάφορα sites

Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα ο εορτασμός των Χριστουγέννων στο Φανάρι

***

Σε πανηγυρική και χαρμόσυνη ατμόσφαιρα εορτάσθηκε στο Σεπτό Κέντρο της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας η μεγάλη Εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Στη Θεία Λειτουργία, που τελέστηκε σήμερα, Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου , στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό, προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συλλειτούργησαν οι Αρχιερείς Γέρων Περγάμου Ιωάννης, Φιλαδελφείας Μελίτων, Μύρων Χρυσόστομος, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, Κυδωνιών Αθηναγόρας και Τελμησσού Ιώβ.
Κατά τη διάρκειά της, ο Παναγιώτατος χειροτόνησε στο βαθμό του Πρεσβυτέρου τον διάκονο Ιάκωβο Rindlisbacher, από την Ελβετία, και στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Ανδρέα Webster, από την Σκωτία, αδελφούς αμφοτέρους της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας. Στην ομιλία του, πριν από τις δύο χειροτονίες, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στον υπερεθνικό χαρακτήρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο δεν συνδέεται με περιβάλλοντα στενά εθνικά. Υπενθύμισε δε τους λόγους του Μητροπολίτου Γέροντος Περγάμου Ιωάννη, ο οποίος, σε ομιλία του για τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είχε επισημάνει ότι, “αν δεν υπήρχε ο θεσμός αυτός, θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί. Χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο η Ορθοδοξία θα περιπέσει στη δίνη των εθνικισμών, στην καυχησιολογία του παρελθόντος, στην εσωστρέφεια της αυτάρκειας, στην περιφρόνηση του συγχρόνου κόσμου. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέδειξε ότι μπορεί να μετουσιώνει το παρελθόν σε παρόν, το παρόν σε μέλλον, το χθες και το σήμερα σε αύριο. Και τούτο, γιατί πέρα από τη θεσμική του ιδιότητα, είναι φορέας μιάς ανοικτής νοοτροπίας, μιάς καθολικότητας και μιάς ευαισθησίας για τον άνθρωπο κάθε εποχής. Και αυτό αποτελεί την κατ᾿ άνθρωπον εγγύηση του μέλλοντός του».

Μιλώντας προς τον διάκονο Ιάκωβο και τον υποδιάκονο Ανδρέα, ο Παναγιώτατος έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αποστολή και στη σημασία της διακονίας του κληρικού στον σύγχρονο κόσμο.

“Ο λειτουργός του Υψίστου δεν ανήκει εις τον εαυτόν του, αλλά εις τον Χριστόν και εις την Εκκλησίαν. Ο καλός κληρικός είναι ψυχή τε και σώματι αφιερωμένος εις το ευλογημένον έργον του, πάντοτε θυσιαστικός, ευαίσθητος διά τον ανθρώπινον πόνον, πράος και απλούς, ουδέποτε νωθρός ή απαισιόδοξος. Υπάρχει, ως ανεφέρομεν και παλαιότερον, μία «εικονική ιερωσύνη», η οποία επιθυμεί περισσότερον να φαίνεται παρά να είναι, να επιδεικνύεται παρά να προσφέρη. Αυτή η τάσις ευνοείται σήμερον από την νέαν, λεγομένην «ηλεκτρονικήν τάξιν πραγμάτων», η οποία φαίνεται ότι μεταφέρει το κέντρον της ζωής από την απτήν εις την εικονικήν πραγματικότητα. Δυστυχώς, η γοητεία της τεχνολογίας αλλοιώνει τον τρόπον της χριστιανικής μαρτυρίας μας, συρρικνώνει την προσωπικήν της διάστασιν. Η αγάπη είναι πάντοτε μία συγκεκριμένη σχέσις με συγκεκριμένα πρόσωπα, είναι ζώσα συνύπαρξις, συνομιλία, συνεργασία. Δεν ευδοκιμεί ως μία αφηρημένη επικοινωνία εις τον κυβερνοχώρον, ως ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων και εικόνων. Το «αφηρημένον» και «διαδικτυακόν» ψύχει την κοινωνίαν και την αγάπην. Ο διάκονος του Χριστού επιθυμεί παρακλητικώς να συμπεριληφθή εις την «Βίβλον της Βασιλείας», να εγγραφή εις την αιωνίαν μνήμην του Θεού και όχι να καταχωρισθή εις τας «δέλτους της ιστορίας», εις την μνήμην και τον «σκληρόν δίσκον» του ηλεκτρονικού υπολογιστού. Το πεδίον μαρτυρίας του κληρικού είναι ο ναός και όχι τα διάφορα sites”.
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος, απηύθυνε πατρικές παραινέσεις και συμβουλές στους δύο υποψηφίους προς χειροτονία.
“Σας υπενθυμίζω πατρικώς, ότι είναι μέγα προνόμιον δι᾿ υμάς να ανήκετε εις τον ιερόν κλήρον της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, ο οποίος, εις όλας τας πτυχάς του πνευματικού έργου του, οφείλει εκφράζη το πνεύμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίον είναι κληρονόμος και φύλαξ της παραδόσεως των Αποστόλων και των Πατέρων. Την μοναδικήν ταύτην παράδοσιν της αληθείας συγκροτούν οι Άγιοι και οι μάρτυρες της πίστεως, το δόγμα και το εκκλησιαστικόν ήθος, οι ναοί και τα ιερά προσκυνήματά μας, η δοξολογική λειτουργική ζωή, ο ένθεος ζήλος των κληρικών, οι ασκητικοί αγώνες των μο-ναχών και των μοναζουσών, ο σταυροαναστάσιμος βίος του χριστεπωνύμου πληρώματος, η ποιμαντική διακονία και η εξαγγελία του Ευαγγελίου και η καλή μαρτυρία «περί της εν ημίν ελπίδος» εν τω κόσμω. Οφείλετε να διαφυλάσσετε το φιλάνθρωπον πνεύμα και την διακονικήν παράδοσιν της Ορθοδοξίας, να διακονήτε τον Χριστόν εν τω προσώπω των «αδελφών Αυτού των ελαχίστων» (πρβλ. Ματθ. κε’, 31-46). Ενθυμούμεθα εις το σημείον αυτό την στοργικήν παραίνεσιν του προκατόχου της ημών Μετριότητος εν τω Θρόνω της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας, Γρηγορίου του Θεολόγου: «Έως εστί καιρός, Χριστόν επισκεψώμεθα, Χριστόν θεραπεύσωμεν, Χριστόν θρέψωμεν, Χριστόν ενδύσωμεν, Χριστόν συναγάγωμεν, Χριστόν τιμήσωμεν» (Περί φιλοπτωχίας, ΙΔ’, μ’, ΒΕΠΕΣ 59, 83).
Η εποχή μας απαιτεί πολλά και θυσιαστικά από τους λειτουργούς της Εκκλησίας του Χριστού, με δεδομένον ότι πρωτόγνωροι τάσεις και εξελίξεις, αι οποίαι φαλκιδεύουν το ανθρώπινον πρόσωπον και τοποθετούν τον «ανθρωποθεόν» εις την θέσιν του «Θεανθρώπου», παρεμποδίζουν το ευάγγελον μήνυμα του χριστιανισμού να φθάση εις τον νούν και την καρδίαν των συναν-θρώπων μας. Καλείσθε, εν επιγνώσει των αδιεξόδων και των προβλημάτων του συγχρόνου ανθρώπου αλλά και των θετικών προοπτικών του πολιτισμού του, να διακονήτε τον λαόν του Θεού εν απολύτω πιστότητι προς την παράδοσιν της Εκκλησίας, εν ειλικρινεί αγάπη προς τον άνθρωπον, εν φυλακή ανυστάκτω έναντι των σημείων των καιρών. Η εκκλησιαστική παράδοσις θα είναι δι᾿ υμάς πηγή εμπνεύσεως και πνευματικού πλουτισμού. Όταν ακούετε τας ευηχείς σάλπιγγας του πνεύματος, την κρυσταλλίνην φωνήν των Πατέρων, οξύνονται τα πνευματικά αισθητήριά σας, αποκτάτε ευήκοον ούς εις την κραυγήν αγωνίας και τας αναζητήσεις του ανθρώπου της εποχής μας, τον οποίον θα στηρίζετε «συνιστώντες εαυτούς ως Θεού διάκονοι, εν υπομονή πολλή..., εν αγνότητι, εν γνώσει, εν μακροθυμία, εν χρηστότητι, εν Πνεύματι Αγίω, εν αγάπη ανυποκρίτω, εν λόγω αληθείας, εν δυνάμει Θεού» (Β’ Κορ. στ’, 4-7)”.
Νωρίτερα, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Αρχιμ. Ιωακείμ, ανέγνωσε την Πατριαρχική Απόδειξη για την εορτή των Χριστουγέννων.
Εκκλησιάστηκαν οι Μητροπολίτες Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος, Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Νικόλαος Δένδιας, με την οικογένειά του, ο Πρέσβης της Ελλάδος στο Βιετνάμ Ιωάννης Ραπτάκης, η Πρέσβης Ελένη Βακάλη, Αναπληρώτρια επί κεφαλής στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην Άγκυρα, η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Γεωργία Σουλτανοπούλου, ο Γενικός Πρόξενος της Ουκρανίας στην Πόλη κ.Oleksandr Gaman, παράγοντες της Ομογενείας, Καθηγητές και μαθητές του Ζαππείου και του Ζωγραφείου Λυκείου, μέλη της Ουκρανικής Κοινότητας της Πόλεως, και πλήθος πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό.
Παρέστη, μεταξύ άλλων, ο Αντιπρόεδρος της Εβραϊκής Κοινότητας της Πόλεως κ.Moris Levi, Εκπρόσωπος των Θρησκευτικών και Μειονοτικών Κοινοτήτων στο Δ.Σ. της Γενικής Διευθύνσεως Βακουφίων, που εδρεύει στην Άγκυρα.
Ακολούθως, ο Παναγιώτατος δέχθηκε στο Πατριαρχικό Γραφείο τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος κ.Ν. Δένδια, και την οικογένειά του, καθώς και τον Δήμαρχο του Μητροπολιτικού Δήμου της Πόλεως, κ. Ekrem Imamoglu, ο οποίος προσήλθε μετά τη Θεία Λειτουργία προκειμένου να εκφράσει τις θερμές ευχές του προς τον Πατριάρχη και την περί αυτόν Ομογένεια για την εορτή των Χριστουγέννων. Παρέστησαν, επίσης, δήμαρχοι και στελέχη της Αυτοδιοικήσεως από διάφορους δήμους της Πόλεως.
Ακολούθησε στη συνέχεια κατ’ ιδίαν συνάντηση του Πατριάρχου και του Υπουργού κ.Δένδια. Παρέστησαν οι Αρχιερείς Γέρων Περγάμου Ιωάννης και Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος, ο Άρχων Διδάσκαλος του Γένους Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής, Ομοτ.Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και η Πρέσβης Ελένη Βακάλη, Αναπληρώτρια επί κεφαλής στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην Άγκυρα, και η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Γεωργία Σουλτανοπούλου.
Το απόγευμα το Φανάρι επισκέφθηκε ο νέος Αρμένιος Πατριάρχης στην Τουρκία Sahak Maşalyan, συνοδευόμενος από συνεργάτες του, προκειμένου να ευχηθεί στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο για την εορτή των Χριστουγέννων 

φώτο: Νίκος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο

Οικουμενικός Πατριάρχης προς τη Ρωμαίηκη νεολαία: Να καυχάσθε που είσθε τέκνα της Πόλης του Κωνσταντίνου...

Οικουμενικός Πατριάρχης προς τη Ρωμαίηκη νεολαία: Να καυχάσθε που είσθε τέκνα της Πόλης του Κωνσταντίνου, μιάς από τις πιο ιστορικές πόλεις της ανθρωπότητας

Ο Παναγιώτατος ανακοίνωσε ότι κατά το 2020, που το Πατριαρχείο αφιέρωσε στη νεολαία, θα πραγματοποιηθεί μια μεγάλη εκδήλωση για όλους τους ορθοδόξους νέους που ζούν στην Τουρκία.
Χαρούμενες παιδικές και νεανικές φωνές πλημμύρησαν τους χώρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά την καθιερωμένη επίσκεψη της Ρωμαίηκης νεολαίας, σήμερα, 24 Δεκεμβρίου 2019, παραμονή της του Χριστού Γεννήσεως, για να τραγουδήσουν τα παραδοσιακά Κάλαντα και να λάβουν τις θερμές και εγκάρδιες ευχές του πνευματικού τους πατέρα, Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Μικροί και μεγάλοι ανέμεναν τον Παναγιώτατο, στον αυλόγυρο του Πατριαρχείου, μπροστά από το στολισμένο δένδρο, ψάλλοντας τα χριστουγεννιάτικα Κάλαντα.
“Σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και με γιορτινή διάθεση, ο Πατριάρχης σας σας καλωσορίζει στο Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας, για να ανταλλάξουμε πρόσωπον προς πρόσωπον ευχές, για να ψάλλουμε και να ακούσουμε τα Κάλαντα, για να αναπτερωθούν οι ελπίδες μας για το μέλλον της Ομογενείας”, είπε ο Πατριάρχης, στην ομιλία του, προς τις νέες και τους νέους της Ομογενείας, τους οποίους δέχθηκε στον Πατριαρχικό Ναό.
“Στις γιορτές συμπυκνώνεται η ζωή, ηρεμούν οι αισθήσεις, αποκαλύπτεται το βάθος της πραγματικότητος, μιλούν οι καρδιές, γλυκαίνουν τα πρόσωπα των ανθρώπων, ανοίγει η πύλη του ουρανού. Αληθινή γιορτή είναι κάτι διαφορετικό, κάτι περισσότερο από ελεύθερο χρόνο, από ξεκούραση και διασκέδαση. Στην παράδοσή μας, η γιορτή ήταν συνδεδεμένη άρρηκτα με τη λατρεία του Θεού, με τη Θεία Λειτουργία, με κεντρικά γεγονότα της πίστης μας, με τη μνήμη Αγίων και Μαρτύρων. Η γιορτή είναι «ημέρα ευχαριστίας και δοξολογίας του Θεού», «σχόλη», όχι αργία. Όταν γιορτάζουμε χωρίς αναφορά στον Θεό, τότε δεν πρόκειται ακριβώς για γιορτή. Γιορτάζουμε τον εαυτό μας. Αυτό συνηθίζεται σήμερα, δυστυχώς. Και λησμονούμε ότι η γιορτή είναι ζώσα παράδοση και κοινή κληρονομιά, είναι κοινοτικό, εκκλησιαστικό γεγονός και όχι ατομική υπόθεση. Ισχύει η αλήθεια ότι ο τρόπος με τον οποίο γιορτάζουμε συνδέεται άμεσα με το πως βλέπουμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας, το νόημα και τη προοπτική της, τη σχέση μας με το παρελθόν και το μέλλον μας, με την ελευθερία και την ευτυχία μας”.
Αναφερόμενος στον τρόπο που εορτάζονται τα Χριστούγεννα στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, “αποκομμένα πλέον από τη Γέννηση του Σωτήρος Χριστού, «Χριστούγεννα», δηλαδή, «χωρίς Χριστό»”, ο Πατριάρχης τόνισε:
Εμείς αντιστεκόμαστε. Και αυτό το πράττουμε ευρύτερα και με τον τρόπο με τον οποίο ζούμε και γιορτάζουμε όλες τις μεγάλες μας γιορτές, οι οποίες έχουν πάντοτε αυτόν τον παραδοσιακό, τον χριστιανικό, τον Κωνσταντινουπολίτικο χαρακτήρα. Βασικό χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας είναι η «αίσθηση της κοινότητας», η αλληλεγγύη και αυτό που ονομάζουμε «πολιτισμός του προσώπου». Δεν είμαστε μόνον ο εαυτός μας. Εκπροσωπούμε μία ιστορία, μία κουλτούρα, μία γλώσσα, μία ταυτότητα, μία ιεράρχηση αξιών υπέροχη. Δεν υπάρχει τίποτε πιο άγονο, πιο αποξηραμένο, πιο συρρικνωμένο από τον κλεισμένο στον εαυτό του άνθρωπο. Είναι βέβαιο ότι το μέλλον δεν ανήκει σε αυτόν, δεν ανήκει στον «μη-πολιτισμό» του ατομοκεντρισμού, στο «περίκλειστο άτομο»”.
Απευθύνοντας λόγο καρδιακό ο Πατριάρχης μίλησε για την παράδοση της Ρωμηοσύνης και για το χρέος της νεολαίας της να την διασώσει, να την καλλιεργήσει και να την συνεχίσει.
“Γεννηθήκατε εδώ, εδώ μεγαλώσατε, και πρέπει να μείνετε εδώ, πιστοί φύλακες της ανεκτίμητης κληρονομιάς των Πατέρων, της ευγενείας του Γένους, του τρόπου του βίου της Ρωμιοσύνης. Για να αναδειχθήτε άξιοι διάδοχοι των γενεών που πέρασαν φυλάσσοντας Θερμοπύλες, πρέπει να είσθε δυνατοί, να αποκτήσετε παιδεία, γλωσσομάθεια, γνώση και αγάπη για τις παραδόσεις μας. Πρέπει να νιώθετε υπερήφανοι που εκπροσωπείτε ένα πνευματικό πολιτισμό από τους πιο υψηλούς, τους πιο φιλανθρώπους, τους πιο προοδευτικούς που γνώρισε η ανθρωπότητα. Να καυχάσθε που είσθε τέκνα της Πόλης του Κωνσταντίνου, μιάς από τις πιο ιστορικές πόλεις της ανθρωπότητας. Η Πόλη πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο των ενδιαφερόντων σας. Είσθε η νέα γενιά, με τα δικά της χαρίσματα, με τα όνειρα αλλά και το χρέος της συνέχισης της ζωής της Ομογενείας. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε το βάρος και το βάθος της ευθύνης σας. «Μπορείτε, επειδή οφείλετε. Οφείλετε, γι᾿ αυτό μπορείτε», θα σας έλεγε ο φιλόσοφος.
Δεν επιτρέπεται, οι ιστορικές περιστάσεις και περιπέτειες, η εκκοσμίκευση και ο μοντέρνος τρόπος του βίου, να οδηγήσουν στην εξασθένηση της αυτοπεποίθησής σας και της βούλησης να συνεχίσετε τον καλόν αγώνα της Ρωμαίικης Ομογενείας. Πρέπει να κατανοήσετε ότι οι πολύτιμες, μοναδικές παραδόσεις της Ρωμιοσύνης εδώ στην ιστορική κοιτίδα της, όχι μόνον δεν σας εμποδίζουν να είσθε σύγχρονοι άνθρωποι, να προκόψετε επαγγελματικά, να χαίρεσθε τη ζωή, αλλά σας ενισχύουν, δίνουν ένα υψηλότερο νόημα, μία κατεύθυνση γεμάτη φως σε όλες τις προσπάθειές σας. Γιατί οι αξίες της Ρωμιοσύνης έχουν εμβέλεια πανανθρώπινη. Είναι γεμάτες ομορφιά, ανθρωπιά, αλληλεγγύη, εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού και στη δύναμη της θέλησης και της ελευθερίας του ανθρώπου. Αν δεν αγωνισθήτε εσείς για τη διάσωση και ανάδειξη της πατρώας παρακαταθήκης, ποιος άλλος θα το πράξη; Είσθε η ελπίδα της Ομογενείας. Να εργάζεσθε με θάρρος, με φαντασία, με ωραίες ιδέες, με προοπτική, με οράματα. Να συμμετέχετε δυναμικά σε νέες πρωτοβουλίες για την προβολή της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Σε όλα αυτά, έχετε και θα έχετε τη στήριξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είσθε ποίμνιο της Μεγάλης Εκκλησίας στην Πόλη των Πόλεων και πρέπει να παραμείνετε συσπειρωμένοι γύρω από το Πατριαρχείο μας μιμούμενοι το λαμπρό παράδειγμα των προγόνων σας”.
Ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αφιερώσει το έτος 2020 στον «ποιμαντικόν ανακαινισμόν και την οφειλετικήν μέριμναν διά την νεολαίαν».
“Η επιλογή αυτή ακολουθεί τις σχετικές αποφάσεις της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία συνήλθε στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης τον Ιούνιο του 2016. Η Σύνοδος είχε διαβεβαιώσει ότι «η ειδική ποιμαντική μέριμνα της Εκκλησίας προς τους νέους», για τη διαπαιδαγώγησή τους εν Χριστώ, για την ενεργό σύνδεσή τους με την Εκκλησία, για να καλλιεργούν δυναμικά τις αιώνιες αξίες της Ορθοδοξίας, είναι διαρκής και σταθερή. Καλεί τους νέους «να συνειδητοποιήσουν ότι είναι φορείς της μακραίωνος ευλογημένης παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ταυτοχρόνως δε και οι συνεχισταί αυτής» (Εγκύκλιος, 8) , και τους παροτρύνει «να προσέλθουν, προσφέροντας στο εκκλησιαστικό σώμα τη ζωτικότητα, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις προσδοκίες τους.» (Μήνυμα της Συνόδου, 11). Το Πατριαρχείο μας σκοπεύει να οργανώση σε αυτό το πλαίσιο, μέσα στο 2020, μία μεγάλη εκδήλωση για όλους τους ορθοδόξους νέους που ζούν εδώ στην Τουρκία”.
Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο προσφώνησε ο Πρόεδρος του Μορφωτικού και Καλλιτεχνικού Συνδέσμου Φερίκιοϊ ΕΡ.Θ.Ο. Χρήστος Δαφνοπατίδης.
Οι νέες και οι νέοι της Ομογενείας, μαζί με τους εκπαιδευτικούς των σχολείων Ζωγραφείου και Ζαππείου, έψαλαν Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ενώ ο Μ.Αρχιμανδρίτης Βησσαρίων, έπαιξε ούτι και τραγούδησε τα παραδοσιακά Βυζαντινά και Σηλυβριανά Κάλαντα.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας Γαβριήλ : ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2019

«Τί γάρ εὐτελέστερον σπηλαίου; τί δέ ταπεινότερον σπαργάνων; ἐν οἷς διέλαμψεν ὁ τῆς Θεότητός Σου πλοῦτος. Κύριε Δόξα Σοι». Ὑπακοή. Ὄρθρος ἐορτῆς Χριστουγέννων.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η χάρις του Θεου μας αξιώνει και εφέτος να συνεορτάσουμε την μεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης, «τα σωτήρια του κόσμου και την γενέθλιον ημέρα της ανθρωπότητος» (PG31, 1473A), όπως την αναφέρει ο Μ. Βασίλειος, που δεν είναι άλλη, από την κατά σάρκα Γέννηση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.

Η Γέννηση του Κυρίου μας αποτελεί το κορυφαίο και συγκλονιστικότερο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας γιατί κατ’ αυτό ανατράπηκε κυριολεκτικά η τάξη της φύσεως.
Ο άπειρος Δημιουργός του ουρανού και της γης και παντοδύναμος Θεός, Αυτός, που κρατά στα χέρια Του το Σύμπαν ολόκληρο, καταδέχεται από αγάπη να κατέβει από τον ουράνιο θρόνο Του και να λάβει «δούλου μορφή» (Φιλιπ. β΄7), με σκοπό να σωθεί ο άνθρωπος και να γίνει κατά χάριν Θεός.

Ο Θεός συγκαταβαίνει και γίνεται όμοιος της δικής μας ταπεινότητας για να μας κάνει όμοιους της δικής Του μεγαλειότητας!

Μπροστά στο εκπληκτικό αυτό γεγονός σταματά η ανθρώπινη λογική. Παύουν τα λόγια και κλονίζεται ο νους του ανθρώπου που δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο παρά να εκφράσει την έκσταση και τον θαυμασμό του, δοξολογώντας τον Γεννηθέντα Βασιλέα.

Γεννάται ο Σωτήρ του κόσμου και διαλέγει την πιο ευτελή ανθρώπινη κατάσταση.

Επιλέγει να γεννηθεί ως απλός άνθρωπος, ήσυχα, ειρηνικά, ταπεινά, φτωχικά, ελεύθερα, όχι μέσα σε βασιλικά ανάκτορα, όχι στη χλιδή και στον πλούτο, όχι στα πολύχρωμα λαμπιόνια, στα ρεβεγιόν και στα ακριβά τραπέζια, αλλά σε μία άσημη και ταπεινή φάτνη, μακριά από την ουτοπική ανθρώπινη ευτυχία και υποκρισία.

Αλήθεια, τι μπορεί να υπάρξει ταπεινότερο σπηλαίου και ευτελέστερο φάτνης; Πόσοι άνθρωποι γεννήθηκαν σε στάβλο και ζεσταθήκαν σε παχνί;

Το ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ ταπεινώνει τον πολιτισμό μας. Πληγώνει τον εγωισμό μας και εξευτελίζει τούς καθωσπρεπισμούς μας. Φωτίζει όμως και το σκοτάδι μας, αφού μας διδάσκει και μία μεγάλη αλήθεια… ότι εδώ είμαστε περαστικοί.

Ο πολιτισμός μας έγινε πηγή δυστυχίας και μοναξιάς διότι κολλήσαμε στης γης τα αγαθά. Συμβιβασθήκαμε στα καθημερινά αναλώσιμα πράγματα, εγκλωβισθήκαμε στα πάθη μας, αρκεσθήκαμε στα ελάχιστα και αρνηθήκαμε αυτό πού μας καθιστά αιώνιους.

Όσα λαμπιόνια και αν ανάψουμε δεν φωτίζεται το σκοτάδι μας. Όσα δώρα και αν μας χαρίσουν δεν φεύγει η μοναξιά.

Τα Χριστούγεννα θέλουν αγάπη, θέλουν μετάνοια, θέλουν Χριστό!

Ας μετατρέψουμε, αγαπητοί μου, την καρδιά μας σε μία ταπεινή φάτνη και ας αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να βυθισθεί στην άπειρη αγάπη του Νεογέννητου Θεού μας.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

Ο Μητροπολίτης
Ο Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας,
Ηρακλείου και Χαλκηδόνος Γαβριήλ

Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρου Β'

Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρου Β'

Τον αγαπάμε, γιατί μας αγάπησε για πρώτη φορά
(1 Ιωάνν. 4:19)

Η ενσάρκωση του Υιού και του Λόγου του Θεού δεν είναι απλά και μόνο ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μια συνεχής έκκληση για αποδοχή της αγάπης του Ιησού Χριστού. Και η γιορτή της Γέννησης δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια γιορτή της ανταπόκρισης μας στην αγάπη του Θεού, Ποιος. από την αγάπη για μας, γίνεται άνθρωπος και με αγάπη ζητά:
Θέλουμε να ανοίξουμε την πόρτα της καρδιάς μας και να Του προσφέρουμε τη ζεστασιά της δικής μας ρίζας; Θέλουμε να ανοίξουμε την πόρτα των καρδιών μας και να τον φιλοξενήσουμε εκείνο που, αν και ο Θεός, μας προσκαλεί ταπεινά να τον βάλουμε στη ζωή μας και να είμαστε παιδιά Του με χάρη;
Η δική μας απάντηση στην έκκληση της αγάπης του Ενσαρκωμένου Θεού δεν είναι σίγουρα μια απλή λεκτική ή θεωρητική απάντηση. Είναι μια πρακτική και βιωματική απάντηση Είναι μια απάντηση στην αιωνιότητα, αφού ο Θεός μας δημιούργησε όχι για τη γη αλλά για τον ουρανό. Αυτός μας φυτεύτηκε στον φυτώριο της γης για να μας μετατρέψει σε παράδεισο. Και αυτή η μεταφύτευση είναι δυνατή μόνο όταν το δέντρο είναι παραγωγικό.
Και η προσωπική μας παραγωγικότητα δεν εξαρτάται από αυτόν που μας φυτευτεί στη γη. Εξάλλου, ο Κύριος, χωρίς να κάνει καμία διάκριση, μας έδωσε όλους τους σπόρους της αγάπης, χωρίς να διακρίνουμε τους πλούσιους και τους φτωχούς, τους σοφούς και τους άνοια, τους τεμπέλης και τους ενεργούς, τους γενναίους και τους δειλούς. Έκανε το έργο του. Και είναι δική μας ευθύνη να κάνουμε τον σπόρο της φιλανθρωπίας του να μεγαλώνει ή να εξαφανίζεται.
Ποιος είναι ο παράγοντας που καθορίζει την προσωπική μας ευημερία; Είναι το κρύο ή η ζεστασιά της καρδιάς μας. Είναι η αδιαφορία του εγώ ή η άρνηση του εαυτού μας. Είναι τελικά ο Ηρώδης ή ο Ιωσήφ που κρύβουμε στις καρδιές μας.
Όταν ο Ηρώδης έμαθε για τη γέννηση του Μεσσία από τους Μάγους, φοβόταν. Ήταν φοβισμένος για τον εαυτό του, φοβούμενος ότι θα χάσει την εξουσία του, και επέλεξε το σκληρό μονοπάτι της σφαγής νηπίων.
Όταν ο Ιωσήφ έμαθε το σχέδιο της Θείας Προφητείας από τον άγγελο, φοβόταν. Φοβόταν για το παιδί που του είχε αναθέσει ο Θεός και επέλεξε την ελπιδοφόρα πορεία της διακονίας του Θεού, στη Δαβιδική προτροπή "Εσείς που φοβούνται τον Κύριο, εμπιστευθείτε τον Κύριο! Είναι η βοήθειά τους και η ασπίδα τους "(Ψαλμός 115: 11).
Και σήμερα, κινούμαστε ανάμεσα στον εγωκεντρικό χαρακτήρα του Ηρώδη, ο οποίος δεν εμπιστεύεται την αγάπη και αδιαφορεί για τους συνανθρώπους του ακόμη και στο σημείο της δολοφονίας, και του αλτρουισμού του Ιωσήφ, ο οποίος εμπιστεύεται την αγάπη του Θεού και υπηρετεί τον συνάνθρωπό του.
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,
Ο Χριστός, ο οποίος γεννιέται σήμερα, ανανεώνει τη σωτηριακή υπόσχεση που μας έδωσε: "Ιδού, είμαι μαζί σας πάντα, το τέλος της εποχής" (Ματθαίος 28:20).
 Ο Χριστός που γεννιέται σήμερα, ανανεώνει και πάλι την αγάπη Του για να μείνει μαζί μας και να πηδήσει τα πεδία των καρδιών μας με την αγάπη Του. Τι δώρο αγάπης θα του δώσουμε σε αντάλλαγμα; Το σπαθί του Ηρώδη ή η συνεργασία του Ιωσήφ; Το εγώ μας που μισεί τον συνάνθρωπό μας ή την αγάπη καλοσύνη της καρδιάς μας;

Ο Χριστός γεννιέται και μας προσκαλεί να θυμόμαστε την προέλευσή μας από τον Θεό ως εικόνες Του. Ο Χριστός γεννιέται και μας προσκαλεί να αισθανθούμε πραγματικά για τους άλλους, όπως αισθάνεται για μας. Ο Χριστός γεννιέται και μας προσκαλεί να βιώσουμε το παροδικό παρόν, καθώς ο ίδιος βίωσε την παρουσία Του στη Γη, σαν πλήρη εκκένωση και ντροπή.

Ο Χριστός γεννιέται και με την αγάπη Του καλλιεργεί τις καρδιές μας. αντανακλώντας μέσα τους τον κήπο του Παραδείσου. Ας απαντήσουμε σε αυτή την κλήση αγάπης από τον Χριστό και ας κάνουμε ό, τι μπορούμε. Και ο Χριστός που γεννιέται σήμερα, θα ολοκληρώσει αυτό που λείπει, γιατί « αγαπούσε πρώτα μας».

Χρόνια πολλά !

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΙΙ
Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Εν τη Μεγάλη Πόλη της Αλεξανδρείας, Χριστούγεννα 2019