Ο Μ.Άρχων Ευεργέτης κ.Αθανάσιος Μαρτίνος στον Οικουμενικό Πατριάρχη

Ο Μεγάλος Ευεργέτης κ. Αθανάσιος Μαρτίνος,
Άρχων Έξαρχος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, στον Οικουμενικό Πατριάρχη

Επίσκεψη στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου πραγματοποίησε την Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου, ο Άρχων Έξαρχος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και μεγάλος ευεργέτης, κ. Αθανάσιος Μαρτίνος, ο οποίος είχε συνεργασία με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης ανακαινίσεως του κτηρίου της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η οποία εδρεύει στους χώρους της Ι.Μονής Αγίας Τριάδος.
Την δαπάνη για τα έργα ανακαινίσεως ανέλαβε ο κ.Μαρτίνος, ο οποίος είχε ενημερώσει τον Παναγιώτατο για την απόφασή του αυτή κατά τη διάρκεια της συναντήσεώς τους τον περασμένο Σεπτέμβριο. Παραλλήλως, αναλαμβάνει την ανακαίνιση της Αστικής Σχολής Γαλατά αλλά και του Ι.Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Τένεδο.
Κατά τη συνάντησή του με τον Παναγιώτατο ο κ.Μαρτίνος συνοδευόταν από τον στενό συνεργάτη του, Δρ. Γρηγόριο Πενέλη, και τους εκπροσώπους της εταιρείας που αναλαμβάνει την ανακαίνιση των κτηριακών εγκαταστάσεων της Χάλκης.
Στη συνέχεια ο Άρχων Οφφικιάλιος της Μητρός Εκκλησίας, συνοδευόμενος από τους συνεργάτες του και τον Σεβ. Μητροπολίτη Μύρων Χρυσόστομο επισκέφθηκε την Ι.Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Ανακοίνωση της Ι.Αρχιεπισκοπής Αμερικής δια την εκδημία του Γέροντος Εφραίμ

Μετ᾽ ιδιαιτέρας συγκινήσεως η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής ανακοινώνει την εν Κυρίω μακαρία κοίμηση του Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους, συμβάσα το παρελθόν Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου ε.ε., στην Ιερά Μονή Αγ. Αντωνίου Αριζόνας, όπου εγκαταβιούσε ο αείμνηστος Γέροντας κατά τα τελευταία έτη.
Η εξόδιος ακολουθία αυτού θα τελεσθεί στην ως άνω Ι. Μονή την Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου και ώρα 1:00 μ.μ. προεξάρχοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, τη συμμετοχή Ιεραρχών της Ι. Αρχιεπισκοπής και παρουσία, ως εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχου, του Καθηγουμένου της Ι. Μονής Φιλοθέου, Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Νικοδήμου.
Ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος δήλωσε τα εξής: «Υποκλίνομαι στην αγία μορφή του Γέροντος Εφραίμ με ευλάβεια και ευγνωμοσύνη, διότι θεμελίωσε τον ορθόδοξο μοναχισμό στην Αμερική και εγεώργησε το άγονο της πνευματικής ερήμου της χώρας μας». 

https://www.goarch.org/-/e-eis-kyrion-ekdemia-tou-gerontos-ephraim

Οικουμενικός Πατριάρχης: Ο Πρώτος είναι όντως ο ελθών διακονήσαι και ουχί διακονηθήναι

Οικουμενικός Πατριάρχης: Ο Πρώτος είναι όντως ο ελθών διακονήσαι και ουχί διακονηθήναι
Με λαμπρότητα τελέστηκε η χειροτονία του νέου Επισκόπου Ευμενείας

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε το πρωί της Κυριακής, 8 Δεκεμβρίου, στον Πατριαρχικό Ναό, η εις Επίσκοπον χειροτονία του εψηφισμένου Επισκόπου Ευμενείας Ειρηναίου.

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιερείς, Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο, Μητροπολίτες Ικονίου Θεόληπτο, Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Ανδρέα, Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο, Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνό, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανο, Γλυφάδας Αντωνίο, Σηλυβρίας Μάξιμο, Ιεραπύτνης και Σητείας Κύριλλο και τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Συμμετείχε και ο Καθηγούμενος της Αγιορείτικης Ι.Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμ. Εφραίμ.
Πριν από την χειροτονία, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, απηύθυνε προς τον εψηφισμένο Επίσκοπο Ειρηναίο πατρικούς λόγους οικοδομής και νουθεσιών για τη νέα αποστολή διακονίας που του ανέθεσε η Μητέρα Εκκλησία.
“Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν, και ελπίδος συμπλήρωσιν, εδώ εις τας αυλάς του νέου υπερώου της αεί επιδημίας αυτού του ενός και Αγίου Πνεύματος, εν Φαναρίω, όπου η λυχνία αφθείσα Αποστολικώς δεν έπαυσε να φωτίζη λαούς και έθνη διά του ανεσπέρου φωτός της Αληθείας.
Το Πνεύμα το Άγιον είναι εκείνο το οποίον διακρατεί την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν ηνωμένην και αδιαίρετον. Η Εκκλησία, άχρονος, άκτιστος, “συνοδοιπόρος” της μόνης Τριάδος, απεκαλύφθη εν χρόνω και τόπω, εν τη ημέρα της Πεντηκοστής, καθώς ο Παράκλητος εφώτισεν αυτήν την αθέατον και αναφή Αλήθειαν, εντός του προαιωνίου σχεδίου της αφάτου Οικονομίας του Θεού, δι’ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν. Διό και τα δόγματα της Εκκλησίας, οι Όροι της πίστεως, αποτελούν την φυσικήν συνέχειαν της Πεντηκοστής.
Ούτω και η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία αποκαλύπτεται, εν χρόνω και τόπω, ως έκφρασις της γνησίας και φιλανθρώπου Προνοίας του Θεού. Ούτως ερμηνεύεται αυθεντικώς και η πανταχή προνοία, υπό της οποίας οδηγείται υπευθύνως η καθ’ ημάς Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης, αγαπητέ άγιε Εψηφισμένε, είναι ο υπό τε των ιερών Κανόνων και υπό της μαρτυρικώς καθηγιασμένης πράξεως και Παραδόσεως της Εκκλησίας εψηφισμένος εις την άρσιν του Σταυρού της Αληθείας κατά πάσαν περίστασιν. Και τούτο διότι, όταν η Μήτηρ Εκκλησία, προνοητής καθίσταται όχι μονον των εν αυτή, αλλά και των εν ταις εκασταχού Εκκλησίαις αναφυομένων μειζόνων ζητημάτων, δεν αντιλαμβάνεται τούτο ως προνόμιον ή ως διάθεσιν και ευκαιρίαν κατεξουσιάσεως των εθνών, αλλ’ ως στραυρόσχημον ευθύνην, την οποίαν προθύμως επωμίζεται.
Ούτως εις την διαχρονίαν των αιώνων περιέλαβεν υπό τας προστατευτικάς πτέρυγας αυτής, τους κατοικούντας όχι μόνον εις την Θρακικήν και Ποντικήν και Ασιανήν Διοίκησιν, αλλά και τους “εν τοις Βαρβαρικοίς”, εις μίαν ενιαίαν και άτμητον εκκλησιαστικήν πραγματικότητα, καθισταμένη, τοιουτοτρόπως, ασφαλής θεματοφύλαξ της ενότητος και της πίστεως. Παρέλκει βεβαίως η υπενθύμισις ενταύθα της θυσιαστικής μερίμνης και αρωγής υπέρ των άλλων Πρεσβυγενών Θρόνων, προς θεραπείαν των πειρασμικών καταστάσεων και προς αποκατάστασιν της ευδρομίας των, ει μη και αυτής ταύτης της απλής επιβιώσεώς των, εις καιρούς και εποχάς αυχμού και λειψανδρίας.Πολλοί επ’ εσχάτων εθεώρησαν την θέσιν του Πρώτου ως μίαν συναισθηματικήν τιμήν και αρχήν ενός καταλόγου. Όμως, τούτο εστίν ο Πρώτος κατά την ημετέραν Εκκλησιολογίαν; Ο Πρώτος, Θεοφιλέστατον τέκνον, είναι όντως ο ελθών διακονήσαι και ουχί διακονηθήναι. Τι σημαίνει, όμως, διακονία; Διακονία είναι μία ταπεινοσχημία, αγαπολογία, ραστώνη, αδράνεια, εγκατάλειψις των παραδεδομένων, απώλεια συνειδήσεως και άλλα πολλά παρόμοια; Ουδόλως! Αι ευθύναι διά τον Κωνσταντινουπόλεως είναι τοσούτον συνυφασμέναι μετά του Γολγοθαίου Θρόνου αυτού, ώστε δεν δύναται να είναι ο Κωνσταντινουπόλεως της Εκκλησίας άνευ αυτών. Διό και ως διάκονος πιστός των ιερών και των οσίων, ουδέποτε ημπορεί να απεμπολή αυτήν την ιδιοσυγκρασίαν και αυτοσύστασιν του πανιέρου Θεσμού, ον επ’ ώμων μετ’ αυταπαρνήσεως φέρει.Αυτού του Θρόνου εις εκ των Επισκόπων καθίστασαι από τής σημερον και συ, Θεοφιλέστατε, εκλεγείς πρότριτα διά της τιμίας ψήφου της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου, ημετέρα Πατριαρχική φιλοτιμία και προβλήσει”.
Όπως είπε ο Παναγιώτατος, απευθυνόμενος προς τον εψηφισμένο Επίσκοπο, η εκλογή του “συνδέεται αρρήκτως μετά μιας εκ των δυσαριθμήτων ευθυνών του Κωνσταντινουπόλεως επί της σεβασμίας αυτού ολκάδος”.
“Η εκλογή σου, ως και του μετ’ ου πολύ χαιροτονηθησομένου αγίου Δορυλαίου, συνδέεται με την έκφρασιν των Πατριαρχικών ιεροκανονικών και εκκλησιαστικών ευθυνών επί των εκασταχού Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών.
Εις αυτήν την προλεχθείσαν ενοποιούσαν χαρισματοθεσμικήν λειτουργίαν της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εντάσσεται ο θεσμός, ή, κάλλιον ειπείν, το άγιον έθος των Πατριαρχικών Σταυροπηγίων, μαρτυρουμένων εις την συνείδησιν και πράξιν της Εκκλησίας “εξ αμνημονεύτων χρόνων και μέχρι του νυν”.
Η τοιαύτη αναγκαιότης υπάρξεως των Πατριαρχικών Σταυροπηγίων εν τω εκκλησιαστικώ Σώματι εκλαμβάνεται υπό πολλών ως ηγεμονική τάσις και υπεροπτική διάθεσις της Αποστολικής Καθέδρας της Κωνσταντινουπόλεως, αλλ’ εν τοις πράγμασιν αποδεικνύεται το θυσιαστικόν και κενωτικόν ήθος αυτής, καθώς ούτω διεσώθη έως των ημερών ημών ο μοναχισμός. Διό και προνοητικώς ο Πατριάρχης “κατά πάσαν την Οικουμένην σχεδόν πατριαρχικά καταγράφεται και δίδωσι σταυροπήγια” (Γ.Ράλλη - Μ.Ποτλή, Σύνταγμα IV, 535) ή, όπως κωδικοποιεί εναργώς η Επαναγωγή του νόμου: “Τω δε Κωνσταντινουπόλεως προέδρω έξεστι και εν ταις των άλλων θρόνων ενορίαις, εν αις ουκ έστι προκαθιέρωσις ναού, σταυροπήγια διδόναι” (τιτλ.ΙΙΙ,10).
Ζητείται όμως εσχάτως να περιγράψωμεν αυτάς τας ευθύνας, τα κατ’ άλλους προνόμια ημών, αυτήν την έκφανσιν της ενότητος εις το καθόλου της Εκκλησίας, ώστε να τα προστατεύσουν από τας τυχόν αμφισβητήσεις διά της περιχαρακώσεως των υπό το πολιτειακόν κύρος! Όμως, Θεοφιλέστατε, η Μήτηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως είδε πολλάκις την ιεροκανονικήν αυτής διάστασιν να περιθριγκώνεται και να εγκλωβίζεται εντός της εφημέρου εγκοσμιότητος, και όπισθεν της προβαλλομένης προστασίας των δικαίων αυτής να καλύπτεται ουχί το δι’ αυτήν ανιοδιοτελές ενδιαφέρον, αλλά η διάθεσις περιορισμού της πηγής του ευσεβούς ημών Γένους.
Διό και απαντώμεν ότι δεν υπεισερχόμεθα εις διαδικασίαν περιγραφής και καταγραφής μιάς προς μίαν των ευθυνών του ημετέρου Θρόνου, διότι πως δύναται να επιμετρηθή το μέγεθος της φιλανθρωπίας του Θεού, εκδηλουμένης διά της εκκλησιαστικής πράξεως και ζωής, και, εξ ετέρου, ημείς βιούμεν την Εκκλησίαν και τα εν αυτή ως θαύμα, και το θαύμα καταλογογραφούμενον απόλλυσι την εαυτού δύναμιν, και απολήγει εις εγκόμιον γεγονός. Το θαύμα, το μυστήριον, δεν ορίζεται, διότι τότε περιορίζεται.
Απλώς σημειούμεν ενταύθα μετ’ εμφάσεως ότι τυγχάνει αυτονόητος η απαραμείωτος διαφύλαξις της πατρικής και Πατριαρχικής μερίμνης εφ’ όλων των ανά την Οικουμένην Πατριαρχικών Μονών, ουχί μόνον εκ των επι μέρους θεσμικών προβλέψεων, αλλ’ εκ φυσικού χρέους και πίστεως, χρέους και πίστεως, η οποία μεταλαμπαδεύεται χαρισματικώς από Πατριάρχου εις Πατριάρχην. Η μέριμνα αυτή υπάρχει διαρκής και ζώσα, και εκφράζεται τόσον εις τα κατά καιρούς εκδοθέντα Συγίλλια και έτερα συναφή κείμενα, όσον και διά της εκάστοτε εκδηλουμένης βουλήσεως του Πατριάρχου, όστις και αυθεντικώς ερμηνεύει και επιλύει τα κατά καιρούς σημειούμενα άπορα και τυχόν αδιευκρίνηστα. Ωσαύτως δηλούμεν ότι ουδόλως αποστρεφόμεθα την επιθυμητήν συμπόρευσιν της πολιτειακής νομιμότητος μετά της εκκλησιαστικής πράξεως”.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Παναγιώτατος, προέτρεψε τον νέο Επίσκοπο:
“Ο συνδυασμός εν τω προσώπω της υμετέρας Θεοφιλίας της ιδιότητος του Ηγουμένου μιάς Πατριαρχικής Μονής και εν ταυτώ του αξιώματός του βοηθού Επισκόπου του Πατριάρχου σου, προσεπιδηλοί έτι περισσότερον την κανονικήν εξάρτησιν και σχέσιν Σταυροπηγιακών Μονών και Οικουμενικού Πατριαρχείου,
όπως αύτη περιεγράφη δι’ ολίγων εν τοις πρόσθεν. Λέγομεν εν τέλει, πληροφόρησον την διακονίαν σου διά της συνειδητοποιήσεως, λόγοις και έργοις, ότι από της σήμερον καθίστασαι επίσκοπος της Μεγάλης Εκκλησίας. Η καλλιέργεια αυτού του φρονήματος θέλει διδάξει και οδηγήσει σε εις πάσαν ευάρεστον ενέργειαν, επισπωμένην την ευαρέσκειαν αυτής.
Έσο ευγενής, ταπεινός, όλως πρόθυμος, γνώριζε ότι η ευθύνη σου περιλαμβάνεται και περιορίζεται εντός της Μονής σου και όπου σου αναθέτει η Μήτηρ Εκκλησία. Μη μεταποιής το Μοναστήριον εις ενορίαν, αι ενορίαι ανήκουν εις τον επιτόπιον κυριάρχην επίσκοπον, τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Κυδωνίας και Α-ποκορώνου κ.Δαμασκηνόν, τον σεμνόν και ταπεινόν και σεβόμενον, ως και συ, την Μητέρα και τροφόν πάντων ημών ενταύθα εκκλησίαν.
Μη διεκδικής ποιμαντικήν δράσιν, πλην αυτής των προσερχομένων εις την εξομολόγησιν, μη μεταφέρης τον κόσμον εις την Μονήν, αλλ’ ευλόγησον, διά του τρόπου της νοεράς προσευχής, τους αναπαυομένους εις το ωμοφόριόν σου. Ανάπαυσον την καρδίαν και το γήρας του πολιού και σεβαστού Γέροντό σου και λίαν τετιμημένου αδελφού Ιερωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.Ειρηναίου”.
Στο τέλος, ο νεοχειροτονηθείς Επίσκοπος, αφού έλαβε τη Αρχιερατική Μίτρα και την ράβδο από τα χέρια του Παναγιωτάτου, τέλεσε την απόλυση από τις βαθμίδες του Πατριαρχικού Θρόνου, κατά την Πατριαρχικήν τάξιν.
Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος, Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος, Μύρων Χρυσόστομος, Κυδωνιών Αθηναγόρας, οι Επίσκοποι Αλικαρνασσού Αδριανός και Κνωσσού Πρόδρομος, ο εψηφισμένος Επίσκοπος Δορυλαίου Δαμασκηνός, οι Καθηγούμενοι των Αγιορειτικών Ι.Μονών Ξενοφώντος και Παντοκράτορος, Αρχιμ. Αλέξιος και Αρχιμ.Γαβριήλ, και της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, Αρχιμ.Μάξιμος, κληρικοί, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλη-σίας, συγγενείς και φίλοι του νεοχειροτονηθέντος Επισκόπου, πλήθος πιστών από την Πόλη και προσκυνητές από την Κρήτη, καθώς και από άλλες περιοχές της Ελλάδος.
Αμέσως μετά, στη δεξίωση που παρετέθη στο Ευγενίδειο κτήριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο νέος Επίσκοπος Ευμενείας Ειρηναίος εξέφρασε την αφοσίωση και τον σεβασμό του στο πρόσωπο του Παναγιωτάτου και ευχαρίστησε τους Συνοδικούς Αγίους Αρχιερείς για την εκλογή του καθώς και εκείνους που συμμετείχαν στην χειροτονία του.
“Υψίστη η διαγενομένη μοι τιμή! Μέγιστον, όμως, και το βάρος της ευθύνης της αρχιερατικής διακονίας και μαρτυρίας! Πολλώ δε, μάλλον, όταν η σκυτάλη αυτής παραδίδεται ενταύθα, εις τας αυλάς της Μητρός Εκκλησίας, της Πρωτοθρόνου εν τιμή, εν ευθύναις και εν θυσίαις. Ενταύθα! Εις την Κωνσταντινούπολιν! Εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου του Γένους ημών, εις το ιστορικόν της Ορθοδοξίας Κέντρον! Εις το ταπεινόν και μαρτυρικόν Φανάριον, την σταθηράν και ακλινή πυξίδα της νοητής νηός της κατά ανατολάς Αγίας του Χριστού Εκκλησίας! Ενταύθα! Όπου και το ιερώτατον σύμβολον της νεοτέρας ιστορίας του Γένους ημών, η επί σχεδόν δύο εκατονταετίας εσφραγισμένη πύλη του μαρτυρίου του Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος Γρηγορίου του Ε΄, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, η οποία βοά ασιγήτως προς πάντας διά της ευλάλου αυτής σιωπής ότι «ως φοβερός ο τόπος ούτος»! Και εις τον φοβερόν και καθηγιασμένον τούτον τόπον, εις τα ενδότερα του ιλαστηρίου του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, διά της χάριτος του πανσθενουργού και τελεταρχικού Παναγίου Πνεύματος, έλαβον, εκ των παναχράντων και τιμίων χειρών του Πατριάρχου μου, το μέγα της Αρχιερωσύνης αξίωμα και κατέστην μέλος της τιμίας Ιεραρχίας του Πρώτου εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία Θρόνου”.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο νέος Επίσκοπος, τόνισε:
“Ενταύθα, εις την Επτάλοφον Βασιλεύουσαν Πόλιν, εις το πανίερον τούτο της Ορθοδοξίας Κέντρον, του οποίου την δόξαν αντιλαλούν οι αιώνες, αναζή, κατά τον αλήστου μνήμης Νικομηδείας Συμεών, το πνεύμα της Οικουμενικής Ορ-θοδοξίας και ρυθμίζεται η ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις ανακαίνισιν και νέαν απάνθισιν.
Η Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία γνωρίζει πως να αγαπά, γνωρίζει πως να συγχωρή, γνωρίζει να περιμένη, διότι γνωρίζει καλώς την ταυτότητά της. Δεν αποκάμνει, δεν κάμπτεται, δεν νικάται. «Δέχεται τραύματα και ου καταπίπτει υπό των ελκών.». Διότι, όπως και πάλιν αναφέρει ο της Νικομηδείας μακαριστός Μητροπολίτης Συμεών: «υπεράνω του θεοτεύκτου τούτου θεσμού αγρυπνεί ο Δομήτωρ της Εκκλησίας, ο αόρατος Θεός. Και εις την μυροβόλον αύραν της ανοίξεως, εις το άσμα της αηδόνος, εις το κελάρισμα του ρυακιού, αντιλαλεί η θεική φωνή: «Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.».
Αύτη υπήρξεν ανέκαθεν η αποστολή αυτής. Και η αυτή παραμένει έως της σήμερον και θα συνεχίση έως της συντελείας του αιώνος. Διό και οι διάκονοι του μυστηρίου τούτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, κατά το παράδειγμα του Κυρίου ημών, «αγαπώσι πάντας και υπό πάντων διώκονται, αγνοούνται και κατακρίνονται, θανατούνται και ζωοποιούνται, πτωχεύουσι και πλουτίζουσι πολλούς· πάντα υστερούνται και εν πάσι περισσεύουσι· ατιμούνται και εν ταίς ατιμίαις δοξάζονται, λοιδορούνται και ευλογούσιν, υβρίζονται και τιμώσιν, πολεμούνται και διώκονται και την αιτίαν της έχθρας ειπείν οι μισούντες ουκ έχουσι», ως αναφέρεται εις την Προς Διόγνητον Επιστολήν. Διό, και πάλιν και πολλάκις, ευχαριστώ Υμάς, Παναγιώτατε και Θειότατε Πάτερ και Δέσποτα, διά την υψίστην προς εμέ τιμήν όπως καταστώ κοινωνός και συγκυρηναίος του σταυρού του πάθους και του μυστηρίου του Θρόνου τούτου και υπόσχομαι, ενώπιον του ζώντος Θεού, την διά βίου αφοσίωσιν και υπα-κοήν μου εις Υμάς και εις την Μητέρα Εκκλησίαν. «Ου δώσω ύπνον τοις οφ-θαλμοίς μου και τοις βλεφάροις μου νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις μου», έως ου αναλωθώ όλως υπέρ της Μητρός Εκκλησίας, διά την οποίαν επιθυμώ να είμαι και να γίνωμαι χαρά και γλυκασμός. Προσέτι ευχαριστώ και ευγνωμονώ Υμάς διά την δοθείσαν μοι Πατριαρχικήν εντολήν και ευλογίαν, όπως συνεχίσω την διακονίαν μου εις την καθ’ ημάς Ιεράν Πατριαρχικήν και Σταυροπηγιακήν Μονήν, ήτις επλήρωσεν χαράς και ευφροσύνης την καρδίαν μου. Εύχεσθε, παρακαλώ, διά την κατά Θεόν προκοπήν της ημετέρας συνο-δείας. Η ποίμνη μικρά, «αλλ’ ουκ επί κρημνώ φερομένη», ως λέγει ο Υμέτερος προκάτοχος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. «Στενή μοι η μάνδρα, πλην» ευ-χαίς Υμών «λύκοις ανεπίβατος· ου παραδεχομένη ληστήν ουδ’ υπερβαινο-μένη κλέπταις ξένοις.».Ωσαύτως παρακαλώ τους περί Υμάς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Αγίους Αρχιερείς, οίτινες, αποδεχθέντες ευμενώς την πρότασιν Υμών, ομοφώνως εξέλεξαν την ελαχιστότητά μου εις το του Επισκόπου αξίωμα, όπως δεχθούν την έκφρασιν των πλέον ειλικρινών ευχαριστιών μου και την υιικήν μου ευγνω-μοσύνην διά την επιδειχθείσαν προς το ταπεινόν μου πρόσωπον τιμήν και εμπιστοσύνην”.
Ο Επίσκοπος Ευμενείας έκανε ιδιαίτερη αναφορά και στον σεβάσμιο Γέροντά του, Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο:
“Και νυν ο λόγος διά τον πολυτίμητον της εν Κρήτη Εκκλησίας Πρωθιεράρχην και διδάσκαλον, τον πολιόν και πολυσέβαστον Γέροντά μου, τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Κρήτης κ.κ. Ειρηναίον. Όσους και οιουσδήποτε λόγους και αν επιστρατεύσω, θα αποβούν πτωχοί διά να εκφράσουν τον άπειρον σεβασμόν και την υιικήν μου αγάπην προς το πρόσωπόν του. Σας οφείλω, Γέροντα, το παν! Δεν θα παύσω, εν όσω ζω και αναπνέω, να ευχαριστώ τον Κύριόν μου και την Παναγίαν Μητέρα Του διά την ευλογημένην εκείνην στιγμήν της συναντήσεώς μας, ότε ήμην δωδεκαετής μαθητής. Έκτοτε, κατά το ψαλμικόν, εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σας! Σείς με ενεπνεύσατε! Σείς με εκρατήσατε! Σείς μου ενεσπείρατε την αγαπην προς τον Χριστόν και προς την Εκκλησίαν Του, προς τους Αγίους, προς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, όλως ιδιαιτέρως, και προς ο,τιδήποτε το σχετικόν με την Ρωμηοσύνην, την Θεολογικήν Σχολήν της Χάλκης, τας αλησμονήτους πατρίδας, την Πόλιν των Πόλεων, την Πόλιν των θρύλων και της ιστορίας ημών. Ταπεινώς δέομαι όπως ο της δόξης Κύριος χαρίζη Υμίν έτη πάμπολλα και καρποφόρα διά την προσφιλήν τη Μητρί Εκκλησία αναδενδράδα της κατά Κρήτην Εκκλησίας”. 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Αρχιερείς της εν Κρήτη Εκκλησίας και ο Αρχιεπίσκοπος από το Κατάρ Μακάριος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Αρχιερείς της εν Κρήτη Εκκλησίας και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εκ της Σιωνίτιδος Εκκλησίας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Το Σεπτό Κέντρο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας επισκέφθηκαν σήμερα, Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου, Αρχιερείς της εν Κρήτη Εκκλησίας, με επι κεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο, αλλά και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, από το Κατάρ, και έγιναν δεκτοί αδελφικά από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης και οι Μητροπολίτες Αρκαλοχωρίου Ανδρέας και Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός, και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με καταγωγή από την Κρήτη, βρίσκονται στην Πόλη για την χειροτονία του εψηφισμένου βοηθού του Παναγιωτάτου Επισκόπου Ευμενείας Ειρηναίου, Ηγουμένου της εν Κρήτη Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου, η οποία θα πραγματοποιηθεί αύριο, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και πολλούς αρχιερείς, κατά τη Θεία Λειτουργία, στον Πατριαρχικό Ναό.
Στη συνάντηση παρέστη και ο εψηφισμένος βοηθός του Πατριάρχου Επίσκοπος Δορυλαίου Δαμασκηνός, Ηγούμενος της εν Κρήτη, επίσης, Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων, του οποίου η χειροτονία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου, στον Ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μ.Ρεύματος Βοσπόρου.
Το απόγευμα, μετά τον εσπερινό, ο Πατριάρχης δέχθηκε σε συνεργασία τους Μητροπολίτες Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο, Ιεραπύτνης και Σητείας Κύριλλο, τον Επίσκοπο Κνωσού Πρόδρομο, Αρχιγραμματέα της Ι.Επαρχιακής Συνόδου της εν Κρήτη Εκκλησίας, και τον Νομικό Σύμβουλο αυτής Δημήτριο Μηλαθιανάκη, Οφφικιάλιο του Πατριαρχείου, ως αντιπροσωπεία της Επαρχιακής Συνόδου προκειμένου να συζητήσουν θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
Από πλευράς Πατριαρχείου παρέστησαν ο Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος, ως Πρόεδρος της συνοδικής Επιτροπής επί των Επαρχιών του Εξωτερικού και επί της Ορθοδόξου Ιεραποστολής, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου Αρχιμ. Ιωακείμ και ο Κρης Μ.Αρχιδιάκονος Θεόδωρος, ως Γραμματέας της συνοδικής Επιτροπής.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Προσκυνηματική επίσκεψη των Καθηγουμένων των Μονων Ξενοφώντος και Παντοκράτορος και Αγιορειτών πατέρων στην Ιερά Καθέδρα της Μητρός Εκκλησίας.

Προσκυνηματική επίσκεψη των Καθηγουμένων των Μονων Ξενοφώντος και Παντοκράτορος και Αγιορειτών πατέρων στην Ιερά Καθέδρα της Μητρός Εκκλησίας.  
Προσκυνηματική επίσκεψη στο Σεπτό Κέντρο προκειμένου να εκφράσουν τις θερμές ευχαριστίες τους προς τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη για την πρόσφατη επίσκεψή του στις Ι.Μονές Ξενοφώντος και Παντοκράτορος, πραγματοποίησαν σήμερα, Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου, οι Καθηγούμενοι αυτών, Αρχιμ. Αλέξιος και Αρχιμ.Γαβριήλ, μαζί με μοναχούς των Αδελφοτήτων τους. Κατά τη διάρκεια της συναντήσεώς τους ο Πατριάρχης θυμήθηκε με συγκίνηση τη θερμή υποδοχή που του επεφύλαξαν παντού, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του, οι Αγιορείτες πατέρες και τις θερμές εκδηλώσεις αγάπης και αφοσίωσής τους προς τη Μητέρα Εκκλησία. Και με την ευκαιρία τόνισε τους υπάρχοντας ακατάλυτους ιερούς δεσμούς μεταξύ του Ιερού Κέντρου του Φαναρίου και του Αγίου Όρους.  

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Αντώνιος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

 Επίσκεψη στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, πραγματοποίησε σήμερα, Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου 2019, ο Μητροπολίτης Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Αντώνιος, ο οποίος συνοδευόταν από τον Αρχιμανδρίτη Νήφωνα, Ηγούμενο της Ι.Μ.Αγίου Νεκταρίου Γλυφάδας και τόν διάκονο Εφραίμ.
Ο Μητροπολίτης Αντώνιος και η συνοδεία του έγιναν δεκτοί με εγκαρδιότητα από τον Παναγιώτατο και παρεκάθησαν στην Πατριαρχική τράπεζα.
Το απόγευμα, ο Μητροπολίτης Γλυφάδας, με προτροπή του Παναγιωτάτου, χοροστάτησε κατά τον Μ.Εσπερινό, στον Πατριαρχικό Ναό. 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Αμερικής Ελπιδοφόρος: Αγιασμός στον Άγιο Νικόλαο στο σημείο 0

 Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου ανήμερα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, στις 3 η ώρα το απόγευμα, τέλεσε Αγιασμό στον υπό ανέγερση Ναό του Αγίου Νικολάου στο Κέντρο Εμπορίου της Νέας Υόρκης.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρει σχετικά :

On this Feast of St Nicholas, let us pray for the speedy completion of his National Shrine at the World Trade Center so that the Church may open by September 11, 2021 as a tribute to those who perished and as a lead off to the centenary year of our Holy Archdiocese.

Γιορτάζοντας τον Άγιο Νικόλαο, ας προσευχηθούμε για την ταχεία ολοκλήρωση του Εθνικού Προσκυνήματος στο Σημείο Μηδέν, ώστε να ανοίξει την 11 Σεπτεμβρίου 2021 σαν ένδειξη τιμής προς εκείνους που έχασαν την ζωή τους και ως απαρχή της εκατονταετηρίδας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας. 

We will plant the Cross of our Lord Jesus Christ here at Ground Zero, to be an anchor amidst this sea of sorrow, “to bind up the brokenhearted” (Luke 4:18), and to serve all who come to pay their respects to the heroes and victims of 9/11.
Θα φυτεύσουμε τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, εδώ, στο Σημείο Μηδέν για να ‘ναι άγκυρα εν μέσω του πελάγους των θλίψεων, “να θεραπεύσουμε τους συντετριμμένους ψυχικά” (Λκ 4:18) και να διακονούμε όλους όσους έρχονται να αποδώσουν τιμές στα θύματα και τους ήρωες της 11ης Σεπτεμβρίου.

Πηγή - φωτογραφίες 

Archbishop Elpidophoros of America