18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1842 Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ Κλοπή - Δεύτερη Εύρεση

18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1842 Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ Κλοπή - Δεύτερη Εύρεση

19 χρόνια μετά την Εύρεση της Εικόνας της Παναγίας, στις 15 Δεκεμβρίου του 1842 ο επίδοξος ληστής Χριστόδουλος Δημητριάδης έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιό του.Μπήκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας κατά τη διάρκεια του εσπερινού. Αναζήτησε μέρος στο οποίο θα μπορούσε να κρυφτεί και χωρίς να γίνει αντιληπτός ανέβηκε στο γυναικωνίτη.Ο Ναός με τη δύση του ηλίου έκλεισε χωρίς ο Δημητριάδης να έχει γίνει αντιληπτός. Με σκοινί που είχε κρύψει στα ρούχα του κατέβηκε από τον γυναικωνίτη απέσπασε την εικόνα και έφυγε από τη δυτική έξοδο.Μέσα στο σκοτάδι κατευθύνθηκε προς την παραλία του Αγίου Μάρκου. Συνέχισε να περπατάει και τα ξημερώματα είχε φτάσει στα Υστέρνια. Εκεί έσπασε το τζάμι της εικόνας, κράτησε τα κοσμήματα και τα αφιερώματα και την έθαψε σε ένα χωράφι.Ο μοναδικός τρόπος διαφυγής ήταν μέσω της Άνδρου και έτσι κατευθύνθηκε προς το στενό στο ΒΔ άκρο της Τήνου.Το ξημέρωμα της επόμενης οι νεωκόρες άνοιξαν το Ναό και διαπίστωσαν εμβρόντητες ότι η εικόνα έλειπε. Τα νέα διαδόθηκαν αμέσως και βύθισαν το νησί στη θλίψη.Αμέσως πάρθηκαν μέτρα για τον εντοπισμό του ληστή. Οι δήμαρχοι έστειλαν περιπολίες σε όλα σημεία της Τήνου, όλα τα ιστιοφόρα έπλεαν γύρω από το νησί για να εμποδίσουν τη φυγή του δράστη.Οι έρευνες παρέμεναν άκαρπες, οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα, η απογοήτευση μεγάλωνε και τελέστηκε ολονύκτια δέηση στο Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας.Αργά το βράδυ τα ευχάριστα νέα έφτασαν στη Χώρα. Ο ληστής φτάνοντας στο Στενό παρακάλεσε δύο ψαράδες να τον περάσουν στην Άνδρο με τη βάρκα τους. Τους φάνηκε όμως ύποπτος και αρνήθηκαν. Εκείνος έφυγε γρήγορα προς τον Μαρλά όπου και τον βρήκε εξουθενωμένο η περιπολία του Πανόρμου. Πραγματοποίησαν σωματικό έλεγχο και βρήκαν τα κοσμήματα και τα αφιερώματα.Την επόμενη μέρα με ένοπλη συνοδεία υπέδειξε το σημείο που είχε κρύψει το εικόνισμα. Η εικόνα ήταν και πάλι ασφαλής.Η επιστροφή της εικόνας στο φυσικό της χώρο συνοδεύτηκε από πομπή 5.000 κατοίκων.Από τότε η 18η Δεκεμβρίου, η Ημέρα της Δευτέρας Ευρέσεως είναι μεγάλη γιορτή για την Τήνο.Στον τόπο της ευρέσεως ανεγέρθη  το 1973 Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου "Ευαγγελιστράκι" . 

Ακολουθία της Δευτέρας Ευρέσεως της Θαυματουργού Εικόνος  της Ευαγγελιστρίας Τήνου εποιήθη εν Αγίω ‘Ορει κατά το έτος 1991 υπό Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου, Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, πρόνοια του Αρχιμαδρίτου Πατρικίου Ιωσήφ Καλεώδη, του Τηνίου, από τον οποίο και εκδόθηκε κατά το έτος 1992 με την ευκαιρία της Εκατονπεντηκονταετίας της Δευτέρας Ευρέσεως, εκ του τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

"Της Ελλάδος παιδιά" Αφιέρωμα στη Τραγουδίστρια της Νίκης Σοφία Βέμπο

Με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου και της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, η Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας καιΦιλαδελφείας πραγματοποίησε την Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018 το απόγευμα στο Πολιτιστικό Πολύκεντρο του Δήμου Ηρακλείου θεατρική μουσικοχορευτική παράσταση, αφιερωμένη στην μεγάλη τραγουδίστρια της νίκης Σοφία Βέμπο με τίτλο: «της Ελλάδος παιδιά».Η παράσταση ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Βασίλη Τραΐφόρου και πραγματοποιήθηκε με αφορμή την συμπλήρωση 40 ετών από το θάνατο της μεγάλης Ελληνίδας τραγουδίστριας Σοφίας Βέμπο, στην οποία συμμετείχαν παιδιά από το θεατρικό εργαστήρι του Ιερού Ναού Αγ. Γεωργίου Νέας Ιωνίας.Τα παιδιά με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, αφυπνίζοντας μνήμες του ένδοξου ιστορικού και εθνικού παρελθόντος.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στο χώρο της εκδήλωσης παρουσιάστηκε έκθεση με αντικείμενα, χειρόγραφα και ενθυμήματα της Σοφίας Βέμπο από το ιστορικό αρχείο «Γεώργιος Λεβιθόπουλος».
Μετά το πέρας της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ επαίνεσε με θερμά λόγια τους ηθοποιούς της παράστασης τόσο για την εξαιρετική παρουσία τους, όσο και για τα έντονα συναισθήματα, τα οποία χάρισαν και πλημμύρισαν τις καρδιές όλων, ενώ συνεχάρη θερμά τους συντελεστές που συμμετείχαν στην εκδήλωση για την άψογη οργάνωσή της.
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε επίσης την ευθύνη που έχουμε ως λαός απέναντι στην ιστορία μας και απέναντι σε αυτούς που θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας, ενώ στο τέλος προσέφερε ως ευλογία ένα εικόνισμα της Παναγία της Βουρλιώτισσας στον συγγραφέα του βιβλίου και ανηψιό του Μίμη Τραΐοφόρου Βασίλη καθώς και στον κ. Λεβιθόπουλο για την έκθεση με χειρόγραφα και ενθυμήματα της Σοφίας Βέμπο που παρουσίασε.
Το παρών στην εκδήλωση έδωσαν τοπικοί άρχοντες, επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων, πρόεδροι και εκπρόσωποι τοπικών πολιτιστικών συλλόγων και πλήθος κόσμου.
Την εκδήλωση προλόγισε ο Αρχιμ. Τιμόθεος Ηλιάκης, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι.Μητροπόλεως,που είχε και την ιδέα της δημιουργίας της.

Σοφία Βέμπο Η Τραγουδίστρια της Νίκης
Σεβασμιώτατε πάτερ και Δέσποτα, άγιε Πρωτοσύγκελε, αγαπητοί Πατέρες,
κ. Δήμαρχε, Κυρίες και Κύριοι. 
Υπάρχουν στη ζωή των εθνών και των λαών κάποιες προσωπικότητες που αποτελούν φωτεινό ορόσημο και σημαδεύουν την ιστορική τους πορεία. 
Συνήθως τέτοια ορόσημα είναι σπάνια και αναφαίνονται που και που, αλλά η επίδραση τους είναι τόσο μεγάλη που ξεπερνάει τα στενά πλαίσια του χρόνου και του χώρου, γίνεται διαχρονική και υπερόρια. 
Οι λαοί, που έχουν το προνόμιο να διαθέτουν στην ιστορία τους είτε φυσιογνωμίες, από όποιον χώρο κι αν αυτές προέρχονται, είτε συμβάντα που μπορούν να παίξουν το ρόλο τέτοιων οροσήμων, λογίζονται ευτυχείς, γιατί μπορούν με αυτά να προσδιορίζουν την πορεία τους μέσα στην ιστορική κονίστρα, να διδάσκονται, να πορεύονται σωστά, μακριά από παρεκκλίσεις και επικίνδυνες λοξοδρομήσεις, που κοστίζουν ακριβά και πληρώνονται αδυσώπητα. 
Ένας τέτοιος λαός είμαστε κι εμείς οι Έλληνες που κατοικούμε σε τούτη την όμορφη και χιλιοτραγουδισμένη γωνιά της γης. Στο στερέωμα μας, το εθνικό, λάμπουν κατά καιρούς, αστέρια πολύφωτα και λαμπρά, που άλλο λιγότερο, άλλο περισσότερο καταυγάζουν τον ορίζοντα του Γένους μας, και οριοθετούν την πορεία του. Υπέρλαμπρο γεγονός ορόσημο στη πορεία του Λαού μας ,αποτελεί η σημερινή ιστορική ημέρα κατά την οποία τιμούμε την μεγαλειώδη άρνηση των Ελλήνων να υποκύψουν στον εκβιασμό των ισχυρών και να παραδώσουν στον εχθρό τα ιερά, τα όσια, την αξιοπρέπεια και την Ελευθερία της Πατρίδας. Το ηρωικό «ΟΧΙ» έγινε λάβαρο και λόγχη, τραγούδι και βόλι που ανάγκασαν τους Λαούς της γης να υποκλιθούν στο μεγαλείο της ελληνικής ψυχής. Εκείνες οι ηρωικές αλλά δύσκολες για το Γένος ώρες του πολέμου είναι έντονα διαποτισμένες από την παρουσία υπέροχων μορφών που από το φως που ξεπήδησε μέσα από την ψυχή τους σκόρπισαν στη γη μας την ευλογημένη την δύναμη της αγάπης στη Πατρίδα και τα ιδανικά μας. Έδωσαν με τον τρόπο τους και από το μετερίζι που κρατούσαν τα ηθικά κυρίως πολεμοφόδια που δίνουν νόημα στον αγώνα, θάρρος, δύναμη, αντοχή και ελπίδα στον αγωνιστή. 
Μια τέτοια υπέροχη μορφή , που δίκαια η συνείδηση του Γένους την τοποθέτησε σε βάθρο υψηλό, τις απένειμε τον μεγαλόπρεπο τίτλο της «Τραγουδίστριας της Νίκης» και την κατέταξε στο πάνθεον των ηρώων του 40, είναι η τιμώμενη σήμερα από την προσφυγική Μητρόπολη Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας, σαράντα χρόνια από το πέρασμα της στην αιωνιότητα, η μεγάλη και αδάμαστη η ασυμβίβαστη Ελληνίδα Σοφία Βέμπο. Προσφυγοπούλα από την Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης, με δύσκολα παιδικά χρόνια αλλά στη συνέχεια με λαμπρή καριέρα στο τραγούδι και στο θέατρο αναδείχθηκε γρήγορα και έγινε η φωνή της αγάπης, του αγνού έρωτα, της παράξενης ομορφιάς της μοναξιάς , έγινε η φωνή που συντρόφευε τον Έλληνα στην καθημερινότητα του, τους νέους στα όνειρα τους, στις αναμνήσεις τους γέροντες, έγινε το άρωμα της πατρίδας στους ξενιτεμένους.
 Όταν όμως η Πατρίδα βρέθηκε αντιμέτωπη με τον εχθρό η φωνή της Βέμπο που δεν αδιαφόρησε ούτε συμβιβάστηκε, γίνεται  φωνή εθνική που εμψυχώνει τους έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο του πολέμου. 
Τα πατριωτικά τραγούδια της γραμμοφωνούνται αμέσως και ακούγονται σε κάθε άκρη της χώρας, ειδικά στις στρατιωτικές μονάδες.
 Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί τα μεταδίδουν συνεχώς και οι Έλληνες μάχονται με το τραγούδι στο στόμα κι έγινε έτσι η Μούσα των Στρατιωτών η τραγουδίστρια όλων των Ελλήνων. Η δική της συμβολή στον πόλεμο γίνεται με τη στιβαρή εμψύχωση του πονεμένου ελληνισμού, δίνοντας κουράγιο, ελπίδα και ορμή τραγουδώντας. 
Η ίδια θα πεί με την σεμνότητα που την διέκρινε τα ακόλουθα σχετικά λόγια:«Τα πολεμικά μου τραγούδια δεν είναι κοινά, καθημερινά τραγούδια. Είναι κραυγές λευτεριάς, σπίθες υπερηφάνειας. Δεν τραγουδάω εγώ σ΄αυτά, τραγουδάει η ψυχή της πατρίδας, η ψυχή της ράτσας, η ψυχή του αδούλωτου λαού μας. Είναι τραγούδια που η δόξα τους έχει βάλει μουσική σε στίχους, που τους έχει γράψει η λεβεντιά η Ελληνική. Με τα τραγούδια μου αυτά, θαρρώ πως αφήνω στις καινούργιες γενιές μια κληρονομιά Ελληνικού θάρρους, Ελληνικής λεβεντιάς και Ελληνικής… αποκοτιάς. Σ΄εκείνο τον πόλεμο όλοι έδωσαν την ζωή τους. Τα πόδια τους, τα μάτια τους, τα χέρια τους, την υγεία τους. Εγώ τι έδωσα; Τη φωνή μου, που καλή η κακή, την έχω ακόμα ακέραιη και ζωντανή. Δεν μου χρωστάει λοιπόν τίποτα ούτε το ελαφρό τραγούδι, ούτε η Ελλάδα. Εγώ τους χρωστάω τα πάντα, γιατί αυτά με κάνανε Βέμπο».
Ενώ στην αυτοβιογραφία συμπληρώνει, « Πάνω απ όλα όσα γνώρισα στη ζωή και στη καριέρα μου φάνταζαν οι στιγμές εκείνες του χειμωνιάτικου πυρετού της αλβανικής μάχης, οι συγκινήσεις και τα δάκρυα όλων μας για τις απίστευτες νίκες, οι φαντάροι να φεύγουν για τα χιονισμένα βουνά κι εγώ να τους τραγουδώ το..  «στη  γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες νάρθετε ξανά με της νίκης τα κλωνιά» Όλα αυτά τα απίστευτα κι αληθινά περνούσαν από το μυαλό μου. Και θέλω να φωνάξω και να πω σε όλα μας τα αδέλφια πως σαν την πατρίδα μας την Ελλάδα μας δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο». 
Η Σοφία Βέμπο πέρασε στην αιωνιότητα στις 11 Μαρτίου 1978 και η κηδεία της μετατρέπεται σε παλλαϊκό συλλαλητήριο ευγνωμοσύνης του Ελληνικού Λαού που κήδευε την ηρωίδα του που μέσα από τα μονοπάτια της φωνής της περπάτησε η δόξα του 40. Η Πολιτεία την δαφνοστεφάνωσε και τις απέδωσε τις δέουσες τιμές είναι δε η μόνη ελληνίδα καλλιτέχνης που διατηρεί αίθουσα στο όνομα της σε στρατιωτικό χώρο και συγκεκριμένα στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης όπου εκτίθενται προσωπικά της ενθύμια.   Για τη ζωή και το έργο της θα μας μιλήσουν μέσα από το θεατρικό δρώμενο που ακολουθεί βασισμένο στο βιβλίο «Της Ελλάδος παιδιά», του κ. Βασίλη Τραιφόρου, ανεψιού της από τον σύζυγο της Μίμη Τραιφόρο, τον οποίο και ιδιαιτέρως ευχαριστούμε και συγχαίρουμε, θα μας μιλήσουν λοιπόν τα παιδιά από το θεατρικό εργαστήρι του ιερού Ναού αγίου Γεωργίου Ν. Ιωνίας που με κέφι και μεράκι δούλεψαν για να φτιάξουν ότι καλύτερο ήταν δυνατόν στη μνήμη της ηρωίδας, υπό την καθοδήγηση του π. Δανιήλ, η δουλειά αυτή παίρνει ιδιαίτερη αξία γιατί είναι δουλειά ψυχής νέων παιδιών που αντιστέκονται στον σύγχρονο τρόπο ζωής που η καταναλωτική κοινωνία προσπαθεί να επιβάλλει ιδιαίτερα στους νέους και να τους αποξενώσει από αξίες ηθικές και παραδόσεις εθνικές. Τα συγχαίρουμε και τα ευχαριστούμε και τα χειροκροτούμε όχι μόνο για τον κόπο της δουλειάς τους αλλά και για τις ελπίδες που μας αναπτερώνουν. 
Τέλος ευχαριστούμε όλους τους συντελεστές αυτής της εκδηλώσεως μνήμης με πρώτο τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Γαβριήλ που πίστεψε και αγκάλιασε αυτά τα παιδιά και έστεψε με τις ευλογίες, την αγάπη και τις ευχές του την δουλειά τους. 
Ας ξεκινήσουμε και ας απολαύσουμε μαζί τους την όμορφη διαδρομή μνήμης και τιμής που μας ετοίμασαν. 

Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ηλιάκης