Αρχονταρίκι : Ο ΧΑΡΤΟΥΜ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΣΟΥΔΑΝ ΤΙΤΟΣ ΚΑΡΑΝΤΖΑΛΗΣ + 31

Η 1η Αυγούστου του 2000 ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα.Η Αθήνα ξύπνησε σχεδόν άδεια, με τους περισσότερους κατοίκους της να έχουν φύγει για τις καλοκαιρινές τους διακοπές .Ήμουν στο σπίτι χωρίς διάθεση να βγω για τις συνηθισμένες καθημερινές δουλειές .Θα έβγαινα το απόγευμα για να πάω στην πρώτη παράκληση στον Ναό. Ένα άσχημο προαίσθημα με είχε κυριεύσει, δεν ήξερα τον λόγο αλλά είχα την αίσθηση ότι έγινε κάτι κακό. Δυστυχώς δεν έπεσα έξω.Το τηλεφώνημα ήταν από φίλο αρχιμανδρίτη ,"Σκότωσαν τον Τίτο στο Σουδάν"! Η δολοφονία έγινε το απόγευμα της προηγουμένης 31 Ιουλίου και ήταν πολύ άγρια.Ο δολοφόνος έδεσε με σύρμα τον Ιεράρχη και τον κατακρεούργησε . Τα κίνητρα της δολοφονίας ,μέχρι εκείνη την στιγμή,ήταν άγνωστα,αλλά εκείνο που είχε σημασία ήταν ότι ο αγαπημένος πνευματικός μου αδελφός έφυγε από την ζωή. Ο άτυχος Μητροπολίτης δολοφονήθηκε ΔΥΟ φορές. Μια σωματικά και μια ηθικά και τούτο γιατί αρκετοί ήταν εκείνοι,με πρώτους δυστυχώς κάποιους δημοσιογράφους ,που έσπευσαν να μιλήσουν για δολοφονία για "προσωπικούς λόγους" αφήνοντας υπονοούμενα πολλά να αιωρούνται . Βέβαια όταν η αλήθεια έλαμψε δεν είχαν τον ανδρισμό να βγουν και να ζητήσουν συγνώμη ...Η εκδημία του μακαριστού και μάρτυρα Ιεράρχη ανακοινώθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με την επίσημη ανακοίνωση που ακολουθεί και η πρώτη σκέψη ήταν να γίνει η κηδεία και η ταφή του στο Χαρτούμ κάτι που δεν μπορούσα να επιτρέψω ποτέ να συμβεί...

"ΕΚΔΗΜΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΑΡΤΟΥΜ
Aλεξάνδρεια, 1 Αυγούστου, 2000
Aπό το Πατριαρχικό Γραφείο Τύπου
Την Δευτέρα 31 Ιουλίου εκοιμήθη εν Κυρίω ο Μητροπολίτης Χαρτούμ και παντός Σουδάν κυρός Τίτος. Έπεσε θύμα δολοφονικής επιθέσεως με κίνητρο τη ληστεία εντός του Μητροπολιτικού Μεγάρου.
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Τίτος (κατά κόσμον Δημοσθένης Κ. Καράντζαλης) γεννήθηκε στη Λακωνία το 1931. Ήταν πτυχιούχος της Θεολογικής και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος το 1958 από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Παραμυθίας κυρό Τίτο Ματθαιάκη. Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας στην ακριτική Μητρόπολη Παραμυθίας. Από το 1968 μέχρι το 1983 υπηρέτησε ως προιστάμενος σε Ιερούς Ναούς των Ιερών Μητροπόλεων Πειραιώς και Νέας Ιωνίας. Στις 9 Ιουλίου 1983 εξελέγη υπό της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας Επίσκοπος Ταμιάθεως, διορισθείς Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, θέση την οποία διετήρησε μέχρι το 1997. Το 1988 εξελέγη Μητροπολίτης Λεοντοπόλεως και το 1997 Μητροπολίτης Χαρτούμ και παντός Σουδάν. Διετέλεσε συνήγορος των εκκλησιαστικών δικαστηρίων της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνέγραψε πλήθος βιβλίων Θεολογικού Κανονικού και Ιστορικού περιεχομένου."
Με ενέργειες μου προς το Υπουργείο Εξωτερικών και την κατανόηση του τότε αρμόδιου Υφυπουργού κ.Γρηγόρη Νιώτη η σορός του μακαριστού ήλθε στην Αθήνα και η νεκρώσιμος Ακολουθία εψάλλει,με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας-Φιλαδελφείας κ.Κωνσταντίνου και την σύμφωνο γνώμη των συγγενών του μακαριστού, στον Ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Ν .Φιλαδελφείας στις 5 Αυγούστου, ενώ η ταφή έγινε στο Κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου δίπλα από τον τάφο του Γεροντά μας, του μακαριστού Μητροπολίτη Παραμυθίας Τίτου Ματθαιάκη,σε τάφο που παραχώρησε ο Δήμος Ν.Φιλαδέλφειας ,ύστερα από εισήγηση του τότε Δημάρχου κ.Παντελή Γκρετζελιά . Στην εξόδιο ακολουθία έλαβαν μέρος πολλοί Αλεξανδρινοί Αρχιερείς με προεξάρχοντα τον αείμνηστο Μητροπολίτη Καρθαγένης Χρυσόστομο,ως εκπρόσωπο του Πατριάρχου Αλεξανδρείας μακαριστού Πέτρου,καθώς και οι Μητροπολίτες Ν.Ιωνίας κ.Κωνσταντίνος και Σπάρτης κ.Ευστάθιος , σύσσωμος ο ιερός Κλήρος της Ι.Μητροπόλεως Ν.Ιωνίας στην οποία ο κοιμηθείς Ιεράρχης είχε υπηρετήσει αλλά και χειροτονηθεί Επίσκοπος Ταμιάθεως υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας Τιμοθέου το έτος 1983. Ενώ παρέστησαν ο Αιδεσιμολ Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών π.Θωμάς Συνοδινός,ως εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών μακαριστού Χριστοδούλου,ο άρχων Λογοθέτης της Εκκλησίας της Τσεχίας Γρηγόρης Μιχαλόπουλος,εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών,οι Δήμαρχοι Κροκεών και Ν.Φιλαδέλφειας και πλήθος Λαού.Κατά την νεκρώσιμο Ακολουθία ομίλησα εκ μέρους του ιερού Κλήρου και των πνευματικών αδελφών του ματαστάντος και σήμερα δίνω στην δημοσιότητα τις πενιχρές μου σκέψεις σαν μνημόσυνο στον Αδελφό και φίλο :

" ΕΔΟΥΛΕΥΣΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ " ( Φιλιπ. 2,32 )
Τι είναι αυτή η θλιβερή συνάθροιση ,στην οποία προΐσταται σεβασμίων Ιεραρχών και ιερού Κλήρου χορεία; Ποιός είναι ο προκείμενος νεκρός; Ποιόν προπέμπει σήμερα μέσα σε βαρύ πένθος , αλλά και με ύμνους προς τον Κύριο της Ζωής και του θανάτου η αγία μας Εκκλησία; Θλίβεται βαθιά,αλλά και καυχάται, η αγία μας Εκκλησία για τον καταλύσαντα τόσο βίαια τον βίον προκείμενο Ιεράρχη,ο οποίος απο της γεννήσεώς του αγάπησε τον Κύριο και "εδούλεψεν εις το Ευαγγέλιον" και ανεδείχθη " υψηλός πίστει και πολιτεία ως εν τοις Ιεροίς γράμμασι μέχρι τελειώσεως συντραφείς και συναυξηθείς και ακμάσας".
Σεβασμιώτατε εκπρόσωπε της Α.Θ.Μακαριότητος του Πάπα και Πατριάρχου της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας, Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι Άγιοι Αρχιερείς Αιδεσιμολογιώτατε άγιε Πρωτοσύγκελλε και εκπρόσωπε του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών,ευλαβέστατε κύριε εκπρόσωπε της αγιώτατης Εκκλησίας της Τσεχίας,Τίμιον Πρεσβυτέριον, εντιμότατοι κύροι Δήμαρχοι Κροκεών και Ν.Φιλαδέλφειας ,πενθηφόρε Λαέ του Θεού . Τούτον έχομεν ενώπιόν μας,ΤΙΤΟΝ τον της πάλαι Νουβίας Επίσκοπον και της εν Σουδάν Ορθοδοξίας Ποιμένα και Δεσπότην.Τον μεγαλόφωνον κήρυκα του σωτηρίου κηρύγματος,τον αγωνιστήν και ανυποχώρητον και πρόμαχον της υπέρ Χριστού παρρησίας . Η εύανδρος Λακωνία έδωκε εις τον νυν άπνουν την πρώτην αναπνοήν του Ελληνικού αέρος,προ 69 ετών. Αφανής και άσημος ο σήμερον επιφανής και επίσημος,όπως πλειστάκις συμβαίνει εν τοις ανθρωπίνοις. Εκεί τα πρώτα βήματα,εκεί τα πρώτα παιδεύματα . Εκεί οι πρώτες βαθμίδες της ακολούθου συνεχούς πολυετούς αναβάσεως.Ακολουθούν αι Αθήναι και Γυμνάσιον και Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της πρωτευούσης ,αλλά και συνάντησις σταθμός στην πορεία της ζωής του μακαριστού.Εις το άγιον Βήμα του του ιαματικού αγίου Παντελεήμονος Ναού της οδού Αχαρνών,συναντάται για πρώτη φορά με τον Ανθρωπο που έμελλε να καταστεί ο πνευματικός Πατέρας και ποδηγέτης του,τον τότε Προϊστάμενο του Ι.Ναού και μετέπειτα Μητροπολίτου Παραμυθίας,Φιλιατών και Γηρομερίου ,αείμνηστο,Τίτο Ματθαιάκη,ο οποίος τον αναλαμβάνει υπό την προστασία του .Υπό την πατρική στοργή και επίβλεψη του πνευματικού αυτού Πατρός ,εσπούδασε την ιερά Επιστήμη και διακρίθηκε για την επιμέλεια του ,συνεπεία της οποίας,επελέγη βοηθός του διαπρεπούς καθηγητού αειμνήστου Βασιλείου Βέλλα στο μάθημα της Εβραϊκής γλώσσης. Αξιωθείς δε του πτυχίου της Θεολογίας υπηρέτησε εις τα τάξεις του Ελληνικού στρατού ως αξιωματικός της τότε Βασιλικής Αεροπορίας. Αφυπηρετήσας των τάξεων του Ελληνικού στρατού και ενώ μπορούσε να διευρύνει της πανεπιστημιακές του σπουδές,προτίμησε το στάδιο το ιερατικό και ακολούθησε τον Γεροντά του εις την παραμεθόριων Μητρόπολη Παραμυθίας, χειροτονηθείς παρ αυτού Διάκονος και Πρεσβύτερος,μετονομασθείς από Δημοσθένης εις Τίτον,λαβών συνάμα και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη διορισθείς Ιεροκήρυξ της Ι.Μητροπόλεως.Εκ της θέσεως αυτής "εδούλεψεν εις το Ευαγγέλιον" με ζήλον και αυταπάρνησην και συνέβαλε τα μέγιστα στην περιφρούρηση των αρχών της αμωμήτου Πιστεώς μας και των Εθνικών μας παραδόσεων.Δια την όλη του δράση στην ακριτική αυτή Μητρόπολη έτυχε πολλών τιμητικών διακρίσεων τόσο από την Εκκλησία όσο και απο την Ελληνική Πολιτεία.Του Μητροπολίτου Παραμυθίας Τίτου υποχρεωθέντος εις παραίτησιν περί τα τέλη του 1968,ο ιεροκήρυξ Τίτος Καράντζαλης παραιτήθηκε οικιοθελώς και ακολούθησε τον πνευματικό του Πατέρα εις Αθήνας όπου διορίσθηκε υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Πειραιώς Χρυσοστόμου εφημέριος εις τους Ι.Ναούς Εισοδίων της Θεοτόκου και αγίου Νείλου Πειραιώς επί δε των ημερών του εκτελέσθηκαν τα εγκαίνια του περικαλλούς Ναού του Αγίου Νείλου υπό του μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Παπαγεωργίου.Κατόπιν τοποθετήθηκε εφημέριος και ιεροκήρυκας εις τον Ι.Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Νεαπόλεως Ν.Ιωνίας εις τον οποίο υπηρέτησε από του έτους 1974 έως του έτους 1983 αναπτύξας αξιόλογο ενοριακή δραστηριότητα . Κατά την διάρκεια των ετών αυτών παρηκολούθησε μαθήματα εις την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ένεκα τούτου διετέλεσε συνήγορος πολλών Κληρικών,όλων των βαθμών,εις τα εκκλησιαστικά Δικαστήρια,ενώ συνέγραψε πλείστας όσας περισπουδάστους μελέτες ,κανονικού και νομικού περιεχομένου. Το έτος 1983,επί Πατριάρχου Αλεξανδρείας Νικολάου ΣΤ, εξελέγη Επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Ταμιάθεως,της χειροτονίας αυτού τελεσθείσης υπό του μακαριστού πατρός ημών και Ποιμενάρχου,Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας Τιμοθέου Ματθαιάκη εις τον Ι.Ναόν της Αγίας Μαρίνης Ν.Φιλαδελφείας στις 17 Ιουλίου 1983.Ως Επίσκοπος τοποθετήθηκε στην λεπτή διοικητική θέση του Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας όπου και από αυτής της σκοπιάς "εδούλεψεν εις το Ευαγγέλιον".Το 1988 , επί Πατριάρχου Παρθενίου Γ ,εξελέγη Μητροπολίτης Λεοντοπόλεως της Αιγύπτου,διατηρήσας και την θέσιν του Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας. Κατά την ποιμαντορία της Ι. Μητροπόλεως Λεοντοπόλεως ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική δράση σε πολλούς τομείς και ιδιαίτερα στην φροντίδα των μικρών ορφανών παιδιών, ανευ διακρίσεων πατρίδος και θρησκείας σε σημείο που ο Διοικητής της πόλεως της Ισμαηλίας να εκφράσει εις αυτόν γραπτώς την ευαρέσκεια του.Είναι η πρώτη φορά στα νεώτερα χρόνια που Μουσουλμάνος αξιωματούχος εκφράζει γραπτή ευαρέσκεια σε Ελληνα Ορθόδοξο Ιεράρχη! Έργο πιστής διακονίας του ματαστάντος υπήρξαν και οι επί 6 ολόκληρα χρόνια τακτικές του επισκέψεις εις τους τρεις Ελληνες ναυτικούς που κρατούντο στις φυλακές του Ζαγαζίκ. Ενώ κατά την διάρκεια της "Καταιγίδας της ερήμου",έσπευσε στο Σουέζ και επί της φρεγάτας "ΕΛΛΗ" ευλόγησε τις σημαίες και το πλήρωμα. Παράλληλα,ως Πατριαρχικός Επίτροπος,χειρίσθηκε με επιτυχία λεπτές υποθέσεις του Πατριαρχείου και συνέβαλε στην αποκατάσταση αδικιών του παρελθόντος. Στις 12 Μαρτίου 1997,επί Πατριάρχου Πέτρου Ζ, εξελέγη Μητροπολίτης Χαρτούμ και παντός Σουδάν,εις διαδοχήν του μετατεθέντος στην Μητρόπολη Λεοντοπόλεως Διονυσίου. Καθήκον υπακοής οδήγησε τα βήματά του στο Σουδάν και παρά την ανθρωπίνη πικρία και τις μεγάλες δυσκολίες λογω του εμφυλίου πολέμου, άρχισε ο μακαριστός την εφαρμογή της γνωστής πλέον μεθόδου,"εδούλεψεν εις το Ευαγγέλιον".Και εδούλεψε σκληρά χωρίς καμία σχεδόν βοήθεια από πουθενά με οδηγό και φάρο τις αξίες του Ευαγγελίου και των Εθνικών μας παρακαταθηκών.Με αυτά πορεύθηκε και κυριολεκτικά αναλώθηκε μέχρι που βέβηλος χειρ διέκοψε βάναυσα το νήμα της ζωής του.Και ιδού ενώπιόν μας ο άλλοτε λαλίστατος Αρχιερεύς άπνους και άφωνος μη δυνάμενος να κηρύξει την φρικτή εντολή του Θεού "ου φονεύσεις" αλλά και να διασκεδάσει την απορία,την θλίψη και τον πόνο μας.Πράγματι το άδικο και βίαιο και πρόωρο του θανάτου βαραίνει περισσότερο τις καρδιές όλων και ιδιαίτερα των κατά πνεύμα υιών και αδελφών, όπως και των κατά σάρκα συγγενών αυτού. Εμείς γνωρίζαμε καλύτερα από κάθε άλλον το ήθος, την αξιοπρέπεια αλλά και το ανεξίκακο του χαρακτήρος του. Η πίστη στην Δικαιοσύνη του Θεού και εις την Ανάσταση των νεκρών, καθώς και η αφοσίωση του μάρτυρα Ιεράρχη στο σωτηριώδες έργο της Διδασκαλίας του Ευαγγελίου, ας ενσταλάξουν βάλσαμο στον πόνο των οικείων του και σε όλους μας.Και τώρα, προπέποντες αυτόν για να εναποθέσουμε το μαρτυρικό του σώμα στην Αττική γη ,ας ακούσουμε τα λόγια του ιερού υμνωδού " Οι τόν αμνόν του Θεού κηρύξαντες, και σφαγιασθέντες ώσπερ άρνες,και πρός ζωήν την αγήρω άγιοι,και αίδιον μετατεθέντες ,τούτον εκτενώς, μάρτυρες, αιτήσασθε, οφλημάτων λύσιν ημίν δωρήσασθαι ".Ας παρηγορηθούμε με την σκέψη τηα κατατάξεως του Επισκόπου Τίτου στην χορεία των αγίων Μαρτύρων του επουρανίου Θυσιαστηρίου. Τέλος επιτρέψτέ μου παρακαλώ μια προσωπική κατάθεση πρός τον κεκοιμημένο Ιεράρχη: Πατέρα, Αδελφέ και Φίλε. ποτέ δεν διανοήθηκα εγώ ο ελάχιστος να ορθώσω λέξη ενώπιον σου. Αν σήμερα το έπραξα, αυτό έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος αφορά τον κανόνα της υπακοής πρός τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μου και ο δεύτερος την επιθυμία των πνευματικών σου Αδελφών και τέκνων να δηλώσουμε δημόσια και ενώπιον του σεπτού Σκηνώματος Σου πως ,συγχωρούμε ,όπως θα έκανε και εσύ, τους δολοφόνους, όμως "ου δώσωμεν ύπνον τοις βλεφάροις" έως ότου αποκαλυφθούν, συλληφθούν και δώσουν λόγο στην Δικαιοσύνη. Εσύ αναπαύου εν ειρήνη, εμείς αναλαμβάνουμε τώρα. ΤΙΤΟΥ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΡΤΟΥΜ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΣΟΥΔΑΝ ,ΥΠΕΡΤΙΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΝΟΥΒΙΑΣ,ΣΙΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΟΣ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ !
Αρχιμ. Τιμόθεος Ηλιάκης