Ακαδημία Πλάτωνος: Η ιστορία της Παναγίας της Μουσταπίδαινας

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς " Τα Αθηναϊκά " 

Στην παλαιά και ακμαία οικογένεια των Τριδημαίων, νοικοκυραίων περιβολάρηδων της σημερινής περιοχής Ακαδημίας Πλάτωνος, ανήκει ακόμη ο ναΐσκος της Παναγιάς της Μουσταπίδαινας. Γύρω του δεν απλώνονται πλέον περιβόλια, αλλά υψώνονται άχαρα τσιμεντένια κτίρια. Σε τίποτε δεν θυμίζει την εικόνα που συναντούσαν οι επισκέπτες της περιοχής περίπου έναν αιώνα νωρίτερα, όταν εκεί έβλεπαν ν’ ανθίζουν «μυγδαλιές, βερυκοκιές, ροδακινιές, κερασιές, βυσσινιές, ροδιές, αχλαδιές και πορτοκαλιές» και όταν αφθονούσαν «τα αηδόνια εις τας πανύψηλους και παχύκορμους λεύκας, αποτελούσας λαμπράς συστάδας»!

Όλο τον χρόνο οι κηπουροί εργάζονταν με επιμέλεια οργώνοντας, σκάβοντας, φυτεύοντας, ποτίζοντας, σκαλίζοντας και μαζεύοντας. Και οι φαμίλιες που είχαν στο κτήμα τους τη Μουσταπίδαινα έκαναν μια ανάπαυλα κάθε 21 Νοεμβρίου –ημέρα που γιορτάζει ο ναϊσκος αφού τιμάται στη μνήμη της Ζωοδόχου Πηγής– για να τον περιποιηθούν, να τον στολίσουν και να υποδεχτούν τους Αθηναίους που έρχονταν για τη γιορτή. Απασχόλησε αρκετούς το εκκλησάκι και το περίεργο προσωνύμιό του. Ο Γεώργιος Λαμπάκης θεωρούσε ότι το προσωνύμιο Μουσταπίδαινα προήλθε από τη σύνθεση του μούστου και των απιδιών. Ο Δημ. Γρ. Καμπούρογλους υποστήριξε ότι η προσωνυμία οφειλόταν στην οικογένεια Μουσταπίδα, παρουσιάζοντας και προεπαναστατικά έγγραφα. Συμπλήρωσε ακόμη ότι η τροπή αυτή ενός επωνύμου ως παρωνυμίου της Θεοτόκου ήταν συνήθης στην Αθήνα και παρέθεσε τα παραδείγματα της Δουρβέγαινας και της Χρυσορροΐδαινας. Με την άποψή του συμφώνησε και ο Αναστάσιος Ορλάνδος και συντάχθηκε ο Δημ. Χατζόπουλος, ο οποίος πρόσθεσε ακόμη την πληροφορία ότι το εκκλησάκι ανοικοδομήθηκε το 1912 αλλά διατηρήθηκαν οι τοιχογραφίες του «υπό χαμηλάς αψίδας δεξιά και αριστερά του τέμπλου». Στη δεξιά τοιχογραφία ο Χατζόπουλος κατέγραφε την παράσταση των Εισοδίων της Θεοτόκου και στην αριστερή του Αγίου Δημητρίου, ενώ οι οφθαλμοί των μορφών είχαν καταστραφεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Βάσει ανέκδοτων εγγράφων ας ξεδιπλώσουμε την ιστορία της Μουσταπίδαινας στα νεότερα χρόνια, από τότε που απελευθερώθηκε ο τόπος. Το 1839 ο Φυλακτός Γαρδέλης, ιδιοκτήτης της Μουσταπίδαινας και της περιοχής της, δίνει την ευχή και την περιουσία του στην κόρη του Επιστήμη, η οποία παντρεύτηκε τον Δημήτριο Τζούνα. Η περιοχή αλλάζει σταδιακά χαρακτήρα. Οι αμπελώνες μετατρέπονται σε αγρούς. Η Επιστήμη Τζούνα πωλεί την περιουσία της στην Ειρήνη Ιωάννη Δελήγιαννη (1894) και εκείνη με τη σειρά της στη γνωστή αθηναϊκή οικογένεια του Στυλιανού Φιλιππίδη (1896). Η περιοχή αναγνωρίζεται πλέον στα επίσημα συμβολαιογραφικά έγγραφα ως «θέση Κουμάρι Κολοκυνθούς ή Μουσταπίδαινα» και θ’ αλλάξει μία ακόμη φορά χέρια –ιδιοκτήτης ο Ευάγγελος Γεωργίου Φύτιζας– πριν φτάσει (1931) στα χέρια της οικογένειας που έχει την ιδιοκτησία της μέχρι σήμερα, στην οικογένεια του Πέτρου Δήμου Τριδήμα. Όπως αναφέρεται στα σχετικά συμβόλαια το κτήμα περιλαμβανόταν και «ο παλαιός Ναός γνωστός υπό το όνομα Παναγία Μουσταπήδενα». Καταρρέει, αλλά οι αρμόδιοι αδιαφορούν! Γράφτηκαν πολλά και θα ακολουθήσουν περισσότερα για την Μουσταπίδαινα που βρέθηκε εντέλει χωμένη μες τη γη να δυσκολεύεται να ανασάνει, εκτεθειμένη στις λεηλασίες και τις αρπαγές. Ο σύντροφός της ο Κηφισός, λένε οι παλιοί, όταν θύμωνε πλημμύριζε την περιοχή με τα νερά του. Έτσι, χτίστηκε, μπαζώθηκε και υψώθηκε η γύρω περιοχή και η Παναγίτσα έμεινε να υπομένει όχι πλέον τους θυμούς του Κηφισού, αλλά τις πράξεις των άστοργων ανθρώπων. Η οικογένεια Τριδήμα τη λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του 1970 και σήκωσε αναλημματικό τοίχο για να την προστατέψει. Αλλά ο σεισμός του 1999 άνοιξε πληγή στη στέγη της. Εντωμεταξύ υπήχθη εκκλησιαστικώς στην ευθύνη της Μητρόπολης Περιστερίου, η οποία –ως φαίνεται εκ των πραγμάτων– πέφτει μακριά. Έτσι όπως στέκει, κακοποιημένη και λεηλατημένη, η μικρή εκκλησίτσα φαίνεται σαν να κλαίει ζητώντας βοήθεια από τους λίγους περαστικούς.

Αιφνιδιαστική αυτοψία της Υπ. Πολιτισμού κ. Λίνας Μενδώνη στην Παναγία Μουσταπίδαινα στον Ελαιώνα και στον Άγιο Στέφανο Κηφισού.

• Post published:17 Μαρτίου 2021Αυτοψία της Υπουργού Πολιτισμού κ. Λίνας Μενδώνη στην Παναγία Μουσταπίδαινα στον Ελαιώνα και στον Άγιο Στέφανο Κηφισού. Σήμερα το πρωί η κ. Υπουργός Πολιτισμού πραγματοποίησε αιφνιδιαστική αυτοψία στο ξεχασμένο εκκλησάκι της Παναγίας Μουσταπίδαινας στη περιοχή του Ελαιώνα. Μου έκανε την τιμή να ζητήσει να βρίσκομαι εκεί λόγω της ενημέρωσης που φρόντισα να έχει για το θέμα. Την θαύμασα για τα αντανακλαστικά και το άμεσο ενδιαφέρον της. Είδε ιδίοις όμμασι την θλιβερή εικόνα της εκκλησίας, ζήτησε ιστορικά στοιχεία και έδωσε επί τόπου εντολές. Η Παναγία θα φτιαχτεί μου είπε με αποφασιστικότητα και θα έρθουμε μαζί να την λειτουργήσουμε. Πρότεινα να πάμε να δούμε και τον Άγιο Στέφανο στη περιοχή του Βοτανικού στο Κηφισό, δέχθηκε αμέσως. Πήγαμε και εκεί. Μπήκαμε μέσα, ψηλάφισε τις φθαρμένες αγιογραφίες, έλεγξε όλο το κτήριο, συγκινήθηκε για την ερείπωση, επικοινώνησε επί τόπου με τις αρμόδιες Υπηρεσίες, έδωσε εντολές, παίρνει κι αυτό το ξεχασμένο εκκλησάκι τη σειρά του για να σωθεί. Την ευχαρίστησα όσο θερμά μπορούσα και την επαίνεσα συγκινημένος. Διευκρινίζω πως ενεργώ ως Έλληνας πολίτης και πονάω ως Κληρικός. Φρόντισα να ενημερωθεί η κ. Υπουργός γιατί ήξερα πως κανείς δεν θα την είχε ενημερώσει. Για το θέμα της Παναγίας Μουσταπίδαινας ενημέρωσα και την Ι. Μητρόπολη Περιστερίου στη εκκλησιαστική δικαιοδοσία της οποίας ανήκει, η Μητρόπολη κάνει κι εκείνη τις απαιτούμενες ενέργειες και το εκκλησάκι θα σωθεί. Δόξα τω Θεώ. Θέλω κλείνοντας να ευχαριστήσω όλους όσους συνέβαλαν στην καλή έκβαση της προσπάθειας, με αναδημοσιεύσεις και προβολή του θέματος, με ηθική στήριξη και καλά λόγια. Όλοι μαζί, ο καθ ένας από το μετερίζι του, μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Η Παναγία να μας στηρίζει όλους.  Λίγες μέρες αργότερα εγκαταστάθηκε στο εκκλησάκι συνεργείο καθαριότητος που το καθάρισε , το έκανε να λάμπει και του έβαλε ειδικά προστατευτικά για να το προστατεύσει από περίεργες επιδρομές. Το εκκλησάκι θα γίνει και πάλι όπως ήταν και η Παναγιά θα ευλογεί τους περαστικούς . Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ηλιάκης 
• 
  
•  Αρχιμ. Τιμόθεος Ηλιάκης. 
• 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
• 
  
• 
  

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΛΟΜΑΙΟΣ ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2021

 + Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ 

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ 

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Ἀδελφοί συλλειτουργοί καί εὐλογημένα τέκνα,

Φθάσαντες καί πάλιν εἰς τήν πάμφωτον ἑορτήν τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ ἐπισκεψαμένου ἡμᾶς ἐξ ὕψους Σωτῆρος Χριστοῦ, δοξάζομεν ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις τό ὑπερουράνιον ὄνομα Αὐτοῦ. Ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ προαιωνίου Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι «τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον», τό ὑπέρλογον «ἀεὶ μυστήριον» τῆς θεανθρωπίνης κοινωνίας. Ὁ Θεός, ὡς λέγει μέ ὑπέροχον τρόπον ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «ὡς φιλάνθρωπος ἐκ τῆς ἀνθρώπου οὐσίας ἀληθῶς ἄνθρωπος γεγονώς, τὸν τοῦ πῶς ἄνθρωπος γέγονε τρόπον μένει διὰ παντὸς ἔχων ἀνέκφαντον· ὑπὲρ ἄνθρωπον γὰρ γέγονεν ἄνθρωπος»[1].

Ἡ θεία Ἐνσάρκωσις, ὁμοῦ μετά τῆς φανερώσεως τῆς ἀληθείας περί τοῦ Θεοῦ, ἀποκαλύπτει καί τήν ἀλήθειαν καί τόν τελικόν προορισμόν τοῦ ἀνθρώπου, τήν κατά χάριν θέωσιν. Θεολογικώτατα, ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας διακηρύσσει ὅτι ὁ Χριστός «τὸν ἀληθινὸν ἄνθρωπον καὶ τέλειον πρῶτος καὶ μόνος ἔδειξεν»[2]. Ἔκτοτε, ὁ τιμῶν τόν Θεόν ὀφείλει νά σέβεται καί τόν ἄνθρωπον, καί ὁ ὑποτιμῶν τόν ἄνθρωπον ἀσεβεῖ πρός τόν Θεόν, τόν προσλαβόντα τήν ἡμετέραν φύσιν. Ἐν Χριστῷ, ὁ λόγος τῆς θεολογίας περί τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐν ταὐτῷ καί λόγος περί τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἔνσαρκος Θεία Οἰκονομία ἀναιρεῖ ὁριστικῶς τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὡς δυνάστου, τιμωροῦ καί ἀντιπάλου τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός εἶναι πανταχοῦ, πάντοτε καί ἐν παντί ἡ ἄρνησις τῆς ἀρνήσεως τοῦ ἀνθρώπου καί ὁ ὑπερασπιστής τῆς ἐλευθερίας του. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἡ σάρξ τήν ὁποίαν ἀνέλαβεν ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ[3], ἐκπροσωπεῖ, ἐκφράζει καί διακονεῖ αὐτό τό πανσωστικόν μυστήριον τῆς θεανθρωπινότητος.

Μέ λάβαρον τήν ἐν Χριστῷ «ἄλλην πλᾶσιν» τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀνακαίνισιν συμπάσης τῆς κτίσεως, ἡ Ἐκκλησία δίδει καί σήμερον τήν καλήν μαρτυρίαν ἔναντι ὅλων τῶν ἐξελίξεων, αἱ ὁποῖαι ἀπειλοῦν τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ἀκεραιότητα τῆς δημιουργίας, βιοῦσα καί κηρύττουσα τήν ἀλήθειαν τῆς γνησίας πνευματικῆς ζωῆς καί τόν πολιτισμόν τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀλληλεγγύης. Διδοῦσα λόγον «περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος»[4], οὐδόλως θεωρεῖ τόν σύγχρονον πολιτισμόν ὡς τήν νέαν ἁμαρτόζωον Νινευί, ἐπικαλουμένη ὡς ὁ Ἰωνᾶς τήν θείαν μῆνιν ἐπ᾿ αὐτόν καί τόν ἀφανισμόν του, ἀλλά ἀγωνίζεται διά τήν ἐν Χριστῷ μεταμόρφωσιν αὐτοῦ. Ἀπαιτεῖται εἰς τήν ἐποχήν μας ποιμαντική φαντασία, διάλογος ὄχι ἀντίλογος, μετοχή ὄχι ἀποχή, συγκεκριμένη πρᾶξις ὄχι ἀπόκοσμος θεωρία, δημιουργική πρόσληψις ὄχι γενική ἀπόρριψις. Ὅλα αὐτά δέν λειτουργοῦν εἰς βάρος τῆς πνευματικότητος καί τῆς λατρευτικῆς ζωῆς, ἀλλά ἀναδεικνύουν τήν ἀδιάσπαστον ἑνότητα τῆς λεγομένης «καθέτου» καί «ὁριζοντίου» διαστάσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς παρουσίας καί μαρτυρίας. Πιστότης εἰς τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἐγκλωβισμός εἰς τό παρελθόν, ἀλλά ἀξιοποίησις τῆς πείρας τοῦ παρελθόντος προσφυῶς ἐν τῷ παρόντι.

Καί κατά τό παριππεῦον ἔτος, ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ Covid – 19 ἐταλάνισε τήν ἀνθρωπότητα. Δοξάζομεν τόν Θεόν τοῦ ἐλέους, τόν κρατύναντα τούς εἰδικούς ἐπιστήμονας εἰς τήν ἀνάπτυξιν ἀποτελεσματικῶν ἐμβολίων καί ἄλλων φαρμάκων διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς κρίσεως καί καλοῦμεν ὅσους πιστούς δέν ἔχουν ἀκόμη ἐμβολιασθῆ νά τό πράξουν, πάντας δέ νά ἀκολουθοῦν τά προτεινόμενα ὑπό τῶν ὑγειονομικῶν ἀρχῶν μέτρα προστασίας. Ἡ ἐπιστήμη, ἐφ᾿ ὅσον λειτουργεῖ ὡς διάκονος τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι πολύτιμον δῶρον τοῦ Θεοῦ. Ὀφείλομεν νά δεχώμεθα εὐγνωμόνως τό δῶρον καί νά μή παρασυρώμεθα ἀπό τάς ἀνευθύνους φωνάς τῶν μή ἐπαϊόντων καί τῶν αὐτοανακηρυχθέντων εἰς ἐκπροσώπους τοῦ Θεοῦ καί τῆς γνησίας πίστεως «πνευματικῶν συμβούλων», αὐτοαναιρουμένων ὅμως οἰκτρῶς, λόγῳ τῆς ἀπουσίας ἀγάπης πρός τόν ἀδελφόν, τήν ζωήν τοῦ ὁποίου ἐκθέτουν εἰς μέγαν κίνδυνον.

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,

Μέ ἀμετακίνητον πίστιν ὅτι τήν ζωήν ἑκάστου ἐξ ἡμῶν καί τήν πορείαν τῆς ἀνθρωπότητος ὅλης κατευθύνει ὁ Θεός τῆς σοφίας καί τῆς ἀγάπης, προσβλέπομεν εἰς ἕν αἴσιον 2022, τό ὁποῖον, ἀνεξαρτήτως τῶν ἐξωτερικῶν δεδομένων καί τῶν ἐξελίξεων, θά εἶναι δι᾿ ἡμᾶς πάντας ἔτος σωτήριον, ἐφ᾿ ὅσον καί κατ᾿ αὐτό τήν πορείαν τῶν πραγμάτων κατευθύνει ὁ φιλανθρώπως πάντα οἰκονομῶν Χριστός, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» [5]. 

Τοῦ Κυρίου εὐδοκοῦντος, κατά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ ἐπερχομένου ἔτους, θά πραγματοποιηθῇ ἐν τῷ πανσέπτῳ καθ᾿ ἡμᾶς Κέντρῳ, ἡ τελετή Καθαγιασμοῦ τοῦ Ἁγίου Μύρου. Θεωροῦμεν ἀνεπανάληπτον θείαν δωρεάν πρός τήν ἡμῶν Μετριότητα, ὅτι θά ἀξιωθῶμεν νά προστῶμεν τῆς πανηγυρικῆς καί κατανυκτικῆς αὐτῆς τελετουργίας διά τετάρτην φοράν κατά τήν διάρκειαν τῆς ταπεινῆς ἡμῶν Πατριαρχίας. Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!

Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, προσκυνοῦντες εὐσεβοφρόνως τό ἐν Βηθλεέμ τεχθέν παιδίον Ἰησοῦν, στρέφομεν τήν σκέψιν ἡμῶν πρός τούς ἐκεῖσε ἀδελφούς Χριστιανούς μας καί προσευχόμεθα διά τήν εἰρηνικήν καί ἁρμονικήν συνύπαρξιν ὅλων τῶν διαβιούντων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. 

Ἐπί δέ τούτοις, εὐχόμεθα πᾶσιν ὑμῖν, τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν, εὐλογημένον τό Ἅγιον Δωδεκαήμερον, ὑγιηρόν δέ, καλλίκαρπον ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς καί μεστόν θείων δωρημάτων τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου, ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.

Χριστούγεννα ‚βκα’

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

——————————————–

[1] Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Κεφάλαια διάφορα Θεολογικὰ καὶ Οἰκονομικὰ περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας, ἑκατοντὰς πρώτη, ΙΒ´, PG 90, 1184. 

[2] Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, PG 150, 680-81.

[3] Πρβλ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρὸ τῆς ἐξορίας, PG 52, 429.

[4] Πρβλ. Α’ Πέτρ. γ’, 15.

[5]  Α’ Τιμ. β’, 4.

Στην Ουκρανία από σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος

 

Διά τοῦ παρόντος ἀνακοινοῦται ὅτι ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, ἀνταποκρινόμενος εἰς τιμητικήν πρόσκλησιν τοῦ Προέδρου τῆς Οὐκρανίας Ἐξοχ. κ. Volodymyr Zelenskyy, πραγματοποιεῖ ἐπίσημον ἐπίσκεψιν εἰς τήν χώραν αὐτήν μεταξύ 20-24 τ.μ. Αὐγούστου, διά νά συμμετάσχῃ εἰς τούς ἑορτασμούς τῶν 30 ἐτῶν ἀνεξαρτησίας τῆς Οὐκρανίας ὡς κυριάρχου κράτους. Αὐτονόητον, ὅτι ταυτοχρόνως ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης θά ἐπισκεφθῇ ἐπισήμως καί τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας καί τόν Προκαθήμενον αὐτῆς Μακαριώτατον Μητροπολίτην Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ἐπιφάνιον, μέ τόν ὁποῖον θά συλλειτουργήσῃ ἐν τῷ ἱστορικῷ Ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Σοφίας Κιέβου τήν Κυριακήν, 22αν τ.μ.. Οἱ συνοδεύοντες τόν Παναγιώτατον κατά τήν ἀποδημίαν Αὐτοῦ εἶναι οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Χαλκηδόνος κ. Ἐμμανουήλ, Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλόχιος καί Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου κ. Στέφανος, οἱ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Γρηγόριος, Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, καί Μ. Σύγκελλος κ. Ἰάκωβος, ὁ Ἱερολ. Πατριαρχικός Διάκονος κ. Ἱερώνυμος Σωτηρέλης, ὁ Ἐντιμ. κ. Νικόλαος-Γεώργιος Παπαχρήστου, Διευθυντής τοῦ Γραφείου Τύπου καί Ἐπικοινωνίας, καί οἱ Ἐντιμ. κ. Παναγιώτης Γραφιαδέλλης καί κ. Δαμιανός Μπαρντακτσῆς, ἐκ τῶν Γραμματέων τῶν Πατριαρχείων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας Τιμοθέου: Ευχή υπέρ διαφυλάξεως από πάσης οργής πυρός και ενισχύσεως του Πυροσβεστικού Σώματος.

 

Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας Τιμοθέου Ματθαιάκη 

Ευχή υπέρ διαφυλάξεως από πάσης οργής πυρός και ενισχύσεως του Πυροσβεστικού Σώματος. 

Ο Ών Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ προσκυνητέ, ο εν τω όρει Σινά τω Θεόπτη Μωυσεί οφθείς, εν φλογί βάτου καιομένης και μή καταφλεγομένης, ο ποιήσας το φώς και των πηγών αυτού παρασχών πλουσίως τα πρός την χρείαν αναγκαία, ο εν Βαβυλώνι σβέσας την κάμινον του πυρός και τούς τρείς Παίδας θείω ζήλω πυρπολημένους αλωβήτους διαφυλάξας, ο την πηγήν της θερμότητος εις υπηρεσίαν των ανθρώπων δωρησάμενος και μή στέργων τόν της κτίσεως θερμικόν θάνατον. Κατάστησον το Πυροσβεστικόν Σώμα άξιον της αποστολής αυτού, ετοίμως εν παντί έχον και ταχέως προφθάνον εις πάσαν περίστασιν διασώσεως κινδυνεύοντων αδελφών ημών και προστασίας πόλεων και υπαίθρου εκ της πυρός μανίας. Όπλισον τους πυροσβέστας τη Σή πανοπλία, πρός ταχείαν μέν επέμβασιν και επιτυχή καταστολήν πάσης εστίας πυρός, αποσόβησιν δε παντός κινδύνου και παντός κακού. Διαφύλαξον δε ημάς ατρώτους από πάσης οργής πυρός της καθ' ημών κινουμένης και αξίωσον ημάς φυγείν της γεένης του πυρός του αιωνίου. Ότι δεδόξασται το πάντιμον και μεγαλοπρεπές Όνομά Σου, εις τούς αιώνας. Αμήν. 

Μνημόσυνο του αειμνήστου Κινσάσας Νικηφόρου τέλεσε ο Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος

 

Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής του εξ ημών μεταστάντος αειμνήστου Μητροπολίτου Κινσάσας κυρού Νικηφόρου, ετέλεσε το Σάββατον, 31ην Ιουλίου 2021,εν τω Ι.Ναώ της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πριγκήπου, ο Σεβ.Ποιμενάρχης ημών Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, αδελφός εν Χριστώ και φίλος του μεταστάντος.

Αιωνία αυτού η μνήμη!

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων