Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε την ελπίδα του για την επαναλειτουργία της Ι.Θεολογικής Σχολής της Χάλκης

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε την ελπίδα του για την επαναλειτουργία της Ι.Θεολογικής Σχολής της Χάλκης

Σε ομιλία του με αφορμή την πανήγυρη της Ι.Μονής Αγίας Τριάδος, όπου στεγάζεται η Σχολή

Την ελπίδα και την ευχή να επαναλειτουργήσει σύντομα η επί 49 έτη αδίκως κλειστή Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, προκειμένου το Οικουμενικό Πατριαρχείο να αποκτήσει και πάλι τον θεολογικό του βραχίονα, εξέφρασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε ομιλία που πραγματοποίησε στην Αίθουσα Τελετών της Σχολής, σήμερα, Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Ιερού Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και ανιδρυτού της Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης όπου και στεγάζεται το ιστορικό θεολογικό εκπαιδευτήριο. Νωρίτερα, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε στην Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στο περικαλλές Καθολικό της Ι.Μονής, κατά την οποία εκκλησιάστηκαν οι Αρχιερείς Γέρων Δέρκων Απόστολος, Πρόεδρος της Εφορείας της Ι.Μονής, μαζί με τα μέλη αυτής, Τρανουπόλεως Γερμανό, Μύρων Χρυσόστομο και Σηλυβρίας Μάξιμο, ο Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος, ο Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, ο Αυστραλίας Μακάριος, μαζί με τους βοηθούς του Επισκόπους, Μελόης Αιμιλιανό και Κυανέων Ελπίδιο, κληρικοί και Μοναχοί, καθώς και πιστοί από την Πόλη, τα Πριγκηπόννησα, αλλά και το εξωτερικό.

Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέφερε, μεταξύ άλλων:

“Η τροφός Σχολή, κατά τα 127 έτη λειτουργίας της, εχαρίσατο εις την Αγίαν του Χριστού Μεγάλην Εκκλησίαν και εις την οικουμενικήν Ορθοδοξίαν υπερεννεακοσσίους αποφοίτους. Παρελαύνουν ενώπιον ημών την στιγμήν αυτήν αι γλυκείαι μορφαί των Χαλκιτών, των διδασκάλων και συμμαθητών μας, των προ ημών και των μεθ᾿ ημάς ομογαλάκτων, των ευόρκως διακονησάντων το θυσιαστήριον, την εκκλησιαστικήν ζωήν και την θύραθεν παιδείαν, των τε μακαρία τη λήξει γενομένων και των λοιπών, των διακονούντων την Εκκλησίαν άχρι της σήμερον. Μας συνδέουν αι κοιναί εμπειρίαι και η θεολογική παρακαταθήκη της Χάλκης, κοινά βιώματα, κοιναί αξίαι, κοινά οράματα. Ουδείς εν τη Τροφώ Σχολή εδίδαξε και μετέδωκεν εις ημάς τους σπουδαστάς άγονον εσωστρέφειαν ή αδιαφορίαν διά τον κόσμον και τον πολιτισμόν. Προητοιμαζόμεθα εδώ διά μαρτυρίαν και διακονίαν εν τω κόσμω, χωρίς δυισμούς και δισταγμούς, με απόλυτον εμπιστοσύνην εις την πρόνοιαν του Θεού και με ακλόνητον πεποίθησιν περί της ιερότητος της αποστολής μας. Μονή και Σχολή ήσαν εις την ζωήν και εις την συνείδησίν μας εν και το αυτό, ενεσάρκωσαν την αυτήν αλήθειαν της ελευθερίας, «η Χριστός ημάς ηλευθέρωσεν» (Γαλ. ε᾿, 1)”.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επεσήμανε:

“Διανύομεν το 49ον έτος από της, άνωθεν αδίκω επιβολή, διακοπής της λειτουργίας της Σχολής μας. Ο μακαριστός άμεσος προκάτοχος ημών Πατριάρχης Δημήτριος και η ημετέρα Μετριότης, μετ᾿ επιμονής ηγωνίσθημεν διά την επαναλειτουργίαν της Χαλκίτιδος Σχολής. Αι προσπάθειαι συνεχίζονται και εντείνονται.Έχομεν εμπιστοσύνην εις τον πανοικτίρμονα Κύριον, και είμεθα βέβαιοι ότι η ποθεινή ημέρα θα έλθη και θα ηχήση ο κώδων της Σχολής, καλών τους νέους φερέλπιδας ιεροσπουδαστάς εις τα θρανία και τους καθηγητάς εις την έδραν, διά να συνεχισθή η ευλογημένη παράδοσις της καλλιεργείας μιάς θεολογίας πιστής εις την ορθόδοξον παράδοσιν και ανοικτής προς τον άνθρωπον και τον πολιτισμόν.

Τότε θα αποκτήση ο Οικουμενικός Θρόνος και πάλιν τον θεολογικόν του βραχίονα, τον ισχυρόν και δημιουργικόν. Τότε θα τροφοδοτήται η Μεγάλη Εκκλησία με ικανά στελέχη, σάρκα εκ της σαρκός της, κληρικούς και μύστας της θεολογικής επιστήμης, οι οποίοι θα αίρουν εις τους στιβαρούς ώμους τους τον σταυρόν και τας πολυσχιδείς ευθύνας της Μητρός Εκκλησίας, εκφρασταί του πνεύματος της Χάλκης που είναι αυτό τούτο το πνεύμα και το ήθος του Φαναρίου”.

O Παναγιώτατος υπενθύμισε ότι φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια “από της δημοσιεύσεως της ιστορικής Εγκυκλίου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως «προς τας απανταχού Εκκλησίας του Χριστού» (1920), η οποία κατηρτίσθη μερίμνη των καθηγητών της Θεολογικής Σχολής Χάλκης και θεωρείται το αξονικόν κείμενον της συγχρόνου Οικουμενικής Κινήσεως”, επέτειον που το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα τιμήσει όλως ιδιαιτερως.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο Τρισάγιο που τέλεσε, μετά τη Θεία Λειτουργία, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του τελευταίου Σχολάρχου της Ι.Θεολογικής Σχολής, μακαριστού Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως κυρού Μαξίμου, τα οστά του οποίου μεταφέρθηκαν από την Αθήνα, όπου αρχικώς είχε ενταφιαστεί, για να ταφούν αύριο, Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου, στο Κοιμητήριο Βαλουκλή, πλησίον των άλλων αρχιερέων του Θρόνου.

“Ο Σχολάρχης μας υπήρξε φύλαξ της Σχολής μέχρι τέλους και απήλθεν εις τα άνω, με την βεβαίαν ελπίδα ότι η γεραρά Τροφός θα ανοίξη και πάλιν τας πύλας της και θα συνεχίση την αγίαν αποστολήν της. Είμεθα βέβαιοι ότι η ψυχή του συναγάλλεται, ομού με τας ψυχάς των μακαριστών λοιπών Σχολαρχών, των καθηγητών και μαθητών της Σχολής ενώπιον του καθοριστικού γεγονότος ότι εκτυλίσσεται ήδη, εις το επίπεδον αποκτήσεως της σχετικής αδείας, η διαδικασία ανοικοδομήσεως και αναβαθμίσεως του κτηριακού συγκροτήματος Μονής και Σχολής”.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και στα έργα που πρόκειται να ξεκινήσουν για την εκ βάθρων ανακαίνιση της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

“Δοξολογούμεν τον αγαδοθότην Θεόν, διότι εχαρίσατο εις την Εκκλησίαν Του τον φιλογενή Εντιμολογιώτατον Άρχοντα Έξαρχον του Οικουμενικού Θρόνου και Πολιτικόν Διοικητήν του Αγίου Όρους κύριον Αθανάσιον Μαρτίνον, ο οποίος ανέλαβε γενναιοφρόνως την σχετικήν μεγάλην δαπάνην. Είναι ο νέος Παύλος Σκυλίτσης Στεφάνοβικ και το όνομά του θα ευρίσκεται εγχαραγμένον εις τους αιώνας, ομού μετά του ειρημένου, εις το Συνοδικόν της Σχολής. Εκφράζομεν προς τον Εντιμολογιώτατον κύριον Μαρτίνον και την ομόζυγόν του κ. Μαρίναν τας ευχαριστίας και τον έπαινον της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Θεός της αγάπης να χαρίζη εις τον Μέγαν Ευεργέτην της Σχολής και εις τους οικείους του πάσαν άνωθεν ευλογίαν.

Χαιρόμεθα, άγιε Ηγούμενε, διά το γεγονός ότι ήδη εις την αρχήν της θητείας σας ξεκινά και η ανακαίνισις των κτηρίων εδώ εις τον Λόφον της Ελπίδος. Ευχόμεθα δαψιλή καρποφορίαν των προσπαθειών σας, πρόοδον και ταχείαν ολοκλήρωσιν του όλου εγχειρήματος, το οποίον προφανέστατα ενισχύει μεγάλως και τον αγώνα επαναλειτουργίας της Τροφού Σχολής”.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Παναγιώτατος εξέφρασε την ευαρέσκειά του προς την Εφορεία της Μόνης και προς τον Ηγούμενό της, Επίσκοπο Ερυθρών, για το έργο που επιτελούν, μαζί με τους συνεργάτες τους, και καλωσόρισε όλους όσοι ανέβηκαν τον Λόφο της Ελπίδος, ιδιαιτέρως δε τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας με την συνοδεία του, προκειμένου να συμμετάσχουν στην πανήγυρη της Μονής της Αγίας Τριάδος.

Προηγουμένως τον Παναγιώτατο προσφώνησε με θερμούς λόγους ο Επίσκοπος Ερυθρών Κύριλλος, ο οποίος αναφέρθηκε στη σημαντική προσφορά της “σιωπηλής”, σήμερα, Ιεράς Θεολογικής Σχολής.

“Αιώνες κατέστη εκπαιδευτήριο, διδασκαλείον αρετών, όχι αρετής, αρετών, και φυλακτήριον αυτών. Εδίδαξε την αρετήν της αληθείας, της εντιμότητος, της ταπεινώσεως, της απλότητος, της πατερικής ανυποκρίτου ευλαβείας, της ακριβούς ορθοδόξου πίστεως, την υπακοήν εις την Εκκλησίαν, την αγάπην εις την γνώσιν, την δικαιοσύνην, την ελευθερίαν, τον σεβασμόν εις τον πλησίον και την αποδοχήν της ετερότητός του, την έντιμον συνύπαρξιν μετά του άλλου, την θυσιαστικήν και αγαπητικήν διακονίαν. Φυτώριον όντως όλων των αρετών, εκαλλιέργησε και έδωσεν εις την Ορθοδοξίαν καρπούς ευκλεείς”.

Ο Ηγούμενος της Μονής της Αγίας Τρίαδος σημείωσε ότι μία αρετή, αυτή της σιωπής, δεν είναι πουθενά αλλού “τόσο εύλαλος, εύηχος, διατρανωτική όσον εδώ εις την Ιεράν ταύτην Σχολήν, την από ετών κλειστήν, σιωπώσαν αλλά παντί τω κόσμω κηρύττουσαν και διδάσκουσαν την υπομονήν, την καρτερίαν, αλλά και την μετά βεβαιότητος προσδοκίαν εις τας θλίψεις, την αδικίαν, τους πειρασμούς. Και επειδή λοιπόν κατά τον εορτάζοντα την σήμερον προστάτην ημών Ιερόν Φώτιον, η αρετή και θανάτου ακόμη περιγίνεται, μετά βεβαιότητος πιστεύουμε, Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, ότι εστι καιρός, και ου μακράν, ότε υμείς ο Πατριάρχης του Γένους θα δράξετε τον ιστορικόν κώδωνα και θα σημάνετε την λειτουργίαν και πάλιν της σιωπώσης εν προσευχή ημετέρας τροφού Σχολής”.

Ο Επίσκοπος Κύριλλος εξέφρασε την ευγνωμοσύνή του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τον διορισμό του ως Ηγουμένου της Μονής, πριν από μερικούς μήνες και μετά την προαγωγή του προκατόχου του, Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου.

Ιιδιαίτερες ευχαριστίες εξέφρασε προς την Εφορεία της Μονής και προς τον Άρχοντα του Θρόνου Αθανάσιο Μαρτίνο, για την απόφασή του να αναλάβει τη δαπάνη της ανακαίνισης των εγκαταστάσεων της Ι.Θεολογικής Σχολής.

Οικουμενικός Πατριάρχης: H Μητέρα Εκκλησία, επειδή ακριβώς είναι μητέρα, εξακολουθεί να αγαπά τους πάντας

Οικουμενικός Πατριάρχης: H Μητέρα Εκκλησία, επειδή ακριβώς είναι μητέρα, εξακολουθεί να αγαπά τους πάντας

Ο Παναγιώτατος δέχθηκε όμιλο καθηγητών και μαθητών από το ΕΠΑΛ Γρεβενών.
Στη διαχρονική θυσιαστική προσφορά της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποδεχόμενος την Τετάρτη, 5 Φεβρουαρίου, στο Φανάρι, όμιλο καθηγητών και μαθητών από το ΕΠΑΛ Γρεβενών, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου και των βοηθών Επισκόπων αυτού.
“Το να έρχεται κάποιος στην Κωνσταντινούπολη δεν είναι εκδρομή, έστω και επιμορφωτική, εκπαιδευτική εκδρομή, ούτε τουριστική επίσκεψις, αλλά είναι ένα προσκύνημα”, είπε ο Παναγιώτατος απευθυνόμενος, ιδιαιτέρως, προς τους μαθητές, και πρόσθεσε ότι παρά το γεγονός ότι μόλις είχε επιστρέψει από το ταξίδι του στο Abu Dhabi δεν θα μπορούσε να μην τους συναντήσει, καθότι το Πατριαρχείο πάντοτε μεριμνά και ενδιαφέρεται για τη νεολαία που αποτελεί το μέλλον, αλλά και διότι οι συγκεκριμένοι μαθητές προέρχονται από μία πολύ αγαπητή Επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου.
“Η Κωνσταντινούπολη είναι η πνευματική μήτρα του Γένους μας, εδώ είναι η κιβωτός μέσα εις την οποία φυλάσσονται τα ιερά και τα όσια του Γένους μας”, επεσήμανε ο Πατριάρχης στην ομιλία του και συνέχισε: “Και εμείς οι ολίγοι που είμαστε εδώ και διακονούμε την Εκκλησία και την Ρωμηοσύνη από αυτό το μετερίζι, το θεωρούμε ιδιαίτερη ευλογία του Θεού και προνόμιον, γιατί σε εμάς έλαχε αυτός ο κλήρος, η ευλογία, να συνεχίζουμε μία παράδοση πολλών αιώνων, κατά τους οποίους το Πατριαρχείο μας εδρεύει εδώ και διακονεί όχι μόνο τα δικά του πνευματικά τέκνα αλλά όλη την Ορθοδοξία, όλη την Χριστιανοσύνη και όλη την ανθρωπότητα”.
Όπως είπε ο Παναγιώτατος, το Πατριαρχείο, κατά τη διάρκεια της μακραίωνης διακονίας του στην Πόλη, αγωνίζεται, “πότε υπό καλύτερες και πότε υπό χειρότερες συνθήκες, πολλές φορές δυσβάσταχτες συνθήκες, αλλά κάνουμε υπομονή ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες και προχωρούμε”.
Με αφορμή την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στην πρόσφατη εκλογή του κ.Μακαρίου, καθώς και στην εκλογή νέων Ποιμεναρχών για τις έτερες δύο μεγάλες Επαρχίες του Θρόνου, Αμερικής και Μ.Βρετανίας, εξαίροντας τα χαρίσματα και των τριών Αρχιερέων.
“Και το σημαντικότερο είναι ότι οι νέοι Αρχιεπίσκοποί μας θα συνδέσουν περισσότερο τους χριστιανούς μας εκεί, σε αυτές τις μακρυνές χώρες, με το Ιερό Κέντρο, που είναι εδώ, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, και το οποίον, όπως είπα προηγουμένως αποτελεί την καρδιά της Ορθοδοξίας, είναι η πνευματική μήτρα του Γένους μας. Το Πατριαρχείο έχει ιδιαίτερη αξία για εμάς τους Έλληνες Ορθοδόξους, αλλά και για όλους τους Ορθοδόξους, οι οποίοι έχουν την αναφορά τους εδώ. Και οι νεότερες Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, από εδώ πήραν την Αυτοκεφαλία τους, την υπόστασή τους, εάν θέλετε. Δυστυχώς υπάρχουν και αγνώμονα τέκνα, υπάρχουν και αχάριστοι, οι οποίοι δεν εκτιμούν αυτά τα οποία πήραν από την Κωνσταντινούπολη, το βάπτισμα, τον πολιτισμό, το Κυριλλικό αλφάβητο, και τι δεν πήραν από εδώ. Η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως θυσιαστικά εκένωσεν εαυτήν, άδειασε τον εαυτόν της, για να δώσει στους άλλους. Και όπως λέει ο λαός μας, ακούσαμε και το ευχαριστώ από μερικούς. Εν πάση περιπτώσει η Μητέρα Εκκλησία, επειδή ακριβώς είναι μητέρα, εξακολουθεί να αγαπά τους πάντας. Δεν υπήρξε ποτέ Μητριά όπως την κατηγόρησε ένας Μητροπολίτης από την Εκκλησία της Ελλάδος. Ήταν και είναι και θα παραμείνει πάντοτε πραγματική μητέρα”.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μίλησε στους καθηγητές και τους μαθητές για το ταξίδι του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και για την ομιλία που πραγματοποίησε εκεί, στο πλαίσιο Διαθρησκειακού Συνεδρίου, στο οποίο είχε προσκληθεί, καθώς και γενικότερα για τις πρωτοβουλίες του Πατριαρχείου, μεταξύ των οποίων και η προσπάθεια ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινότητας για την ανάγκη σεβασμού της Δημιουργίας και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
Στη συνέχεια προέτρεψε τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας να απευθύνει λόγους πνευματικής οικοδομής προς τους μαθητές.
“Επειδή ζούμε σε δύσκολους καιρούς, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι ο Πατριάρχης είναι σαν τη σημαία, είναι ένα ίνδαλμα”, είπε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και πρόσθεσε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, είναι σαν την καρδιά στο ανθρώπινο σώμα, “πάλλεται και κινεί όλη την Ορθοδοξία”.
“Εδώ είναι το Κέντρο της Ορθοδοξίας, από εδώ πάλλεται όλη η Ορθόδοξη Εκκλησία και το σώμα της Ορθοδοξίας ξεκινάει να αναπνέει και να λαμβάνει αίμα από εδώ, από αυτό το Σεπτό Κέντρο της Εκκλησίας μας”, τόνισε ο κ.Μακάριος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας προσκάλεσε τους μαθητές να ταξιδέψουν στην Αυστραλία για να επισκεφθούν τα ομογενειακά σχολεία και να γνωριστούν με τη νεολαία της Ομογένειας.
Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος, αφού προέτρεψε τους μαθητές από τα Γρεβενά να είναι συνεπείς στα μαθήματά τους και πάντοτε να διαβάζουν, γιατί η γνώση, όπως είπε, δεν έχει ποτέ τέλος, προσέφερε σε εκείνους και τους καθηγητές τους μικρές ευλογίες και αναμνηστικά.
Ακολούθως ο Παναγιώτατος δέχθηκε σε κατ’ ιδίαν ακρόαση στο Πατριαρχικό Γραφείο τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας μαζί με τους τρεις νέους βοηθούς επισκόπους του, τον Μελόης Αιμιλιανό, τον Κυανέων Ελπίδιο και τον Σινώπης Σιλουανό, καθώς και άλλους συνεργάτες του από την Αρχιεπισκοπή, προκειμένου να λάβουν την ευλογία και την ευχή του Πατριάρχου τους και να τον ενημερώσουν για τις εξελίξεις στην εκκλησιαστική ζωή της μακρυνής Ηπειρου.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην έναρξη της διαθρησκειακής διασκέψεως στο Άμπου Ντάμπι

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης βρίσκεται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για την εκδήλωση «Human Fraternity», ένα χρόνο μετά την υπογραφή του Human Fraternity Document, το οποίο αναφέρεται στη σημασία του διαθρησκειακού διαλόγου, της ανεκτικότητας και της αρμονικής συνύπαρξης των θρησκευμάτων.
Ο Πατριάρχης μίλησε σήμερα, Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020, στο Άμπου Ντάμπι στην έναρξη μεγάλης διαθρησκειακής διάσκεψης. 

Οικουμενικός Πατριάρχης: Όλοι μαζί να κρατούμε τα Όσια και τα Ιερά του Γένους μας στην Πόλη των πατέρων μας, την οποία ουδέποτε πρόκειται να εγκαταλείψουμε.

Οικουμενικός Πατριάρχης: Όλοι μαζί να κρατούμε τα Όσια και τα Ιερά του Γένους μας στην Πόλη των πατέρων μας, την οποία ουδέποτε πρόκειται να εγκαταλείψουμε.

Στην επιμονή της Ρωμηοσύνης να συνεχίσει να κρατά τα Όσια και τα Ιερά του Γένους στην Πόλη, την οποία ουδέποτε πρόκειται να εγκαταλείψει, αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μετά την Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε, στον Ι.Ν. Γενεθλίου της Θεοτόκου, Πύλης Βελιγραδίου, στην Πόλη, σήμερα, Σάββατο, 1 Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου Τρύφωνος, προστάτου των Κηπουρών. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Παναγιώτατος ευλόγησε τα κόλλυβα στη μνήμη του Αγίου και ο Μ. Ιεροκήρυξ Πανάρετος ανέγνωσε τον εξορκισμό του Αγίου Τρύφωνος που διαβάζεται, ανήμερα της σημερινής εορτής, σε κήπους και καλλιέργειες. Ακολούθως ο Παναγιώτατος τέλεσε τα θυρανοίξια του ανακαινισμένου Αγιάσματος του Ι.Ναού, όπου συντηρήθηκαν ιερές εικόνες και κειμήλια που διασώθηκαν από τις μεγάλες καταστροφές των τραγικών γεγονότων του Σεπτεμβρίου του έτους 1955.

“Να συνεχίζετε να συντηρείτε και να επαναφέρετε όσα κατέστρεψε ο πανδαμάτωρ χρόνος εις το αρχαίον κάλος, Εικόνες, Αγιάσματα, Ναούς, εικονοστάσια, Επιταφίους, όλα όσα μας εκληροδότησαν οι πατέρες μας, τα οποία υπέστησαν μεγάλο πλήγμα κατά τη νύχτα των Σεπτεμβριανών, αλλά και εν συνεχεία, επί δεκαετίες, είτε από αδυναμίαν οικονομικήν, είτε από ολιγωρίαν και αδιαφορίαν, όλα αυτά κατεστράφησαν και έχουν ανάγκην επισκευής, έχουν ανάγκην στοργής. Όταν υπάρχει ενδιαφέρον, αγάπη και στοργή βρίσκονται και οι οικονομικοί πόροι και όλα διορθώνονται”, είπε ο Παναγιώτατος, στην ομιλία του στην Κοινοτική Αίθουσα, συγχαίροντας τον Μητροπολίτη Σηλυβρίας Μάξιμο, Επόπτη της Περιφερείας Υψωμαθείων, για το επιτελούμενο ανακαινιστικό έργο στον Ιερό Ναό αλλά και σε όλη την εκκλησιαστική Περιφέρεια που του εμπιστεύθηκε η Μητέρα Εκκλησία. Ευχαριστίες εξέφρασε και προς τον Πρόεδρο της Εκκλησιαστικής Εφοροεπιτροπής Αθανάσιο Μιράνκο και όλους τους Κοινοτικούς παράγοντες, προς την κ.Ελένη Σκουμπρή, που επιμελήθηκε της συντηρήσεως των εικόνων του Αγιάσματος, και προς όλους τους πιστούς που συνέδραμαν σε αυτό το πολύ σημαντικό έργο.

“Όλοι μαζί να συνεχίζουμε την πορείαν της Ρωμηοσύνης, και με τους νέους εξ Ελλάδος ελθόντας και εγκατασταθέντας εδώ, οι οποίοι και αυτοί συν τω χρόνω εντάσσονται στην κοινωνία μας, και όλοι μαζί να κρατούμε τα Όσια και τα Ιερά του Γένους μας στην Πόλη των πατέρων μας, την οποία ουδέποτε πρόκειται να εγκαταλείψουμε. Ούτε πρόκειται το Πατριαρχείον να μετακινηθεί απ’ εδώ, ούτε πρόκειται να θριαμβεύσουν ποτέ οι πολέμιοί του, στους οποίους αναφερθήκατε, Άγιε Σηλυβρίας. Η αλήθεια και το δίκαιο εις το τέλος
κατισχύουν. Η αλήθεια και το δίκαιον είναι με το μέρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου”.

Με αφορμή την εορτή της μνήμης του Αγίου Τρύφωνος, ο οποίος ήταν γεωργός, ο Παναγιώτατος έκανε αναφορά στο οικολογικό πρόβλημα και στην ανάγκη να επιδείξουμε όλοι σεβασμό στη Δημιουργία του Θεού, στον κοινό μας Οίκο.

“Όλα αυτά που συνδέονται με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελούν ένα επίκαιρο και πολύ φλέγον θέμα, διότι όλοι ζούμε τις καταστροφές που γίνονται από πλημμύρες και από πυρκαγιές. Πόσους μήνες τώρα η Αυστραλία δεν μπορεί να σβήσει τις πυρκαγιές της. Στην Καλιφόρνια και σε άλλα μέρη της Αμερικής συμβαίνει το ίδιο. Και όλα αυτά συμβαίνουν διότι η φύσις μας εκδικείται, επειδή αντί να κάνουμε απλώς χρήση της γης και των πόρων της, κάνουμε κατάχρηση, συμπεριφερόμενοι εγωιστικά, χωρίς να σκεφτούμε τις επόμενες γενεές που θα μας ακολουθήσουν και οι οποίες έχουν εξίσου με εμάς δικαιώματα πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, ο οποίος αποτελεί τον Οίκον μας, αποτελεί το σπίτι μας”.

Ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε και στην πρόσφατη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, όπου κυριάρχησε το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και της προστασίας του περιβάλλοντος, και όπου είχε την ευκαιρία να μεταφέρει προς τους συνέδρους τις πρωτοβουλίες, τις εμπειρίες και τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Οικουμενικός Θρόνος, για περισσότερα από 30 χρόνια, για το ζήτημα αυτό.

Προηγουμένως, ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας, εξέφρασε την χαρά της Κοινότητος για την πατρική παρουσία του Παναγιωτάτου και αναφέρθηκε στην ολοκλήρωση των εργασιών ανακαινίσεως του Αγιάσματος του Ναού.

“Ουδέποτε η Παναγία η Βελιγραδινή εγκατέλειψε το ιερό της αυτό ενδιαίτημα. Και μάλιστα μετά τα τραγικά γεγονότα της 6ης προς 7ης Σεπτεμβρίου 1955, κατά τα οποία εκάει μέν η αρχαία εφέστια εικόνα της, αλλά διασώθηκε η ετέρα εικόνα της, η οποία βρίσκεται στο Αγίασμα, και η οποία ήρθε με θαυμαστό τρόπο από την Επαρχία της ελαχιστότητός μου, την Σηλυβρία.
Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε Αυτήν και προσευχόμαστε θερμά προς το Πανάγιο πρόσωπό της να προστατεύει πάντοτε τον ιερό αυτό Ναό της, την Πόλη της, τον Πατριάρχη του Γένους, ο οποίος νυχθημερόν και με μεγάλο αίσθημα πατρικής ευθύνης αγωνίζεται για την προβολή του Οικουμενικού Θρόνου, και κυρίως για την υπεράσπιση των δικαίων και των προνομίων αυτού. Έχετε Παναγιώτατε ως ασπίδα ακαταμάχητο την Παναγία την Βελιγραδινή και να γνωρίζετε ότι συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα σας εναντίον των αμφισβητούντων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η αχάριστη Εκκλησία της Μόσχας, τον ρόλο και τη λειτουργία του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως πρωτοθρόνου Εκκλησίας. Μην πτοείστε και μην αποκάμνετε. Έχετε την χάρη και την αρωγή της θαυματουργής Παναγίας της Βελιγραδινής. Λυσσομανούν εναντίον σας για τον δίκαιον αγώνα σας υπέρ την ευσταθείας της καθόλου Ορθοδοξίας. Βλέπει όμως η Παναγία και επικροτεί τον αγώνα σας και σας ευλογεί και προσεύχεται στον Υιόν της.
Άλλωστε έτσι πορεύτηκε και πορεύεται η Μήτηρ Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ζώντας και τρεφόμενο με την χάρη του Θεού, της Παναγίας και πάντων των Αγίων. Και γι’ αυτό υπάρχει, επειδή το θέλει ο Θεός, επειδή το ενισχύει, επειδή υπάρχει Θείω δικαίω, δηλαδή άνωθεν, σύμφωνα με την θεία βούληση, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή με τα διατάγματα των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων”.

Ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας ευχαρίστησε όλους όσοι συνέβαλαν στην ανακαίνιση του Αγιάσματος και την συντήρηση των Ιερών Κειμηλίων, ιδιαιτέρως τον Πρόεδρο της Κοινότητας Κοντοσκαλίου Αναστάσιο Χονδρόπουλο για την υλική και τεχνική συμβολή του στο έργο αυτό. Ευχαρίστησε δε όλους τους πιστούς από την Πόλη και τους προσκυνητές από το εξωτερικό που εκκλησιάστηκαν σήμερα στον Ι.Ναό και παρέστησαν στα θυρανοίξια του ανακαινισθέντος Αγιάσματος . 

Αντιπροσωπεία του Μουσείου της Βίβλου των ΗΠΑ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Αντιπροσωπεία του Μουσείου της Βίβλου των ΗΠΑ
στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Έγιναν δεκτοί από τον Παναγιώτατο με αφορμή την υπογραφή Συμφώνου Συνεργασίας μεταξύ του Πατριαρχείου και το αμερικανικού Ιδρύματος.

Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος δέχθηκε σήμερα σε ακρόαση Αντιπροσωπεία του Μουσείου της Βίβλου, που εδρεύει στην Πρωτεύουσα των ΗΠΑ, Ουάσινγκτον, με αφορμή την υπογραφή συμφώνου συνεργασίας μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του σημαντικού αμερικανικού Ιδρύματος.

Κατά τη διάρκεια της συναντήσεώς τους με τον Παναγιώτατο οι Δρ. Jeff Kloha, επί κεφαλής Επιμελητής (Chief Curator), και Δρ. Andy Νiggemann, συνεργάτης Επιμελητής (Associate Curator) του Μουσείου, καθώς και η Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Tufts Ελισάβετ Προδρόμου, Μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Μουσείου, είχαν την ευκαιρία να τον ενημερώσουν για τις δράσεις και τις συνεργασίες του αμερικανικού Ιδρύματος, που δέχεται περί το ένα εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο. Στη συνάντηση παρέστη και ο Αρχιμανδρίτης Αγαθάγγελος Σίσκος, Αρχειοφύλαξ του Πατριαρχείου, ο οποίος έχει οριστεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως υπεύθυνος της συνεργασίας με το Μουσείο της Βίβλου.

Αμέσως μετά στην Αίθουσα Ακροάσεων ο Αρχιμ. Αγαθάγγελος, από την πλευρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και ο Δρ. Jeff Kloha, εκ μέρους του Μουσείου της Βίβλου, υπέγραψαν το σχετικό σύμφωνο συνεργασίας, σκοπός της οποίας είναι η διαχρονική προβολή της ιστορίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, ο Παναγιώτατος, κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, τον ερχόμενο Μάιο, θα εγκαινιάσει την μόνιμη έκθεση για το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο εν λόγω Μουσείο.

Να σημειωθεί ότι ανάλογες συμφωνίες με το Μουσείο της Βίβλου έχουν υπογράψει τα Μουσεία του Βατικανού και η Εφορεία Αρχαιοτήτων του Ισραήλ .

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα η εορτή των Τριών Ιεραρχών στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Οικουμενικός Πατριάρχης: “Η εκπαίδευσις φαίνεται ότι αδιαφορεί πλέον διά την πνευματικήν φύσιν του ανθρώπου και στρέφει τους νέους πρωτίστως προς τον εαυτόν των και τας ανάγκας των παρά προς το κοινόν καλόν”

Ομιλία στο πλαίσιο του λαμπρού εορτασμού της μνήμης των Τριών Ιεραρχών στο Φανάρι.

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τιμήθηκε στο Σεπτό Κέντρο της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, σήμερα, Πέμπτη, 30 Ιανουαρίου, η μνήμη των Τριών Ιεραρχών και «Προστατών των Γραμμάτων». Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε τη σημασία να διαφυλάξουμε “ως κόρην οφθαλμού” την πνευματική κληρονομιά του Γένους, η οποία αποτελεί “ανάχωμα κατά των διαβρωτικών διά τον άνθρωπον και την ελευθερίαν του τάσεων του συγχρόνου πολιτισμού”, και να την μεταβιβάσουμε στη νέα γενιά, η οποία “είναι και σήμερα «νεότης αμελουμένη» (Ιωάννης Χρυσόστομος, PG 58, 504) και «αμελούσα» τον πνευματικόν της προορισμόν”.

“Δυστυχώς, η εκπαίδευσις φαίνεται ότι αδιαφορεί πλέον διά την πνευματικήν φύσιν του ανθρώπου και στρέφει τους νέους πρωτίστως προς τον εαυτόν των και τας ανάγκας των παρά προς το κοινόν καλόν, προς την «επιτυχίαν» παρά προς την διακονίαν. Η Εκκλησία προβληματίζεται διά το κυρίαρχον σήμερον «εκκοσμικευμένον ατομοκεντρικόν εκπαιδευτικόν σύστημα» (Εγκύκλιος Α-γίας και Μεγάλης Συνόδου, § 9), το οποίον μεταδίδει εις τους νέους, εν ονόματι ενός δήθεν αμιγώς ανθρωπιστικού προσανατολισμού της παιδείας, ατομοκεντρικά και ευδαιμονιστικά πρότυπα.
Από την ανεξάντλητον πηγήν της Πατερικής σοφίας πρέπει να αντλή προσανατολισμόν η Παιδαγωγική και όχι να θεωρή ως κυρίαν κανονιστικήν αρχήν τα σύγχρονα πολιτισμικά δεδομένα. Είναι αυτονόητον ότι αι απόψεις περί του ανθρώπου, της προελεύσεως και του προορισμού του, περί της ευδαιμονίας και της ελευθερίας του, περί του ήθους και του πολιτισμού του, περί της τελικής προοπτικής της ζωής του, προσδιορίζουν αντιστοίχως και την θεώρησιν και την κατεύθυνσιν της παιδείας του. Οι Πατέρες είναι προστάται μιάς παιδείας, η οποία οδηγεί τους νέους από το «ίδιον» εις το «κοινόν», από το «άτομον» εις το «πρόσωπον», από την εσωστρέφειαν εις την αλληλεγγύην, από τον εγωκεντρισμόν εις την προσφοράν. Ο κλειστός προς τον συνάνθρωπόν του άνθρωπος εκπροσωπεί κατά τους Πατέρας μίαν κατ᾿ εξοχήν ηλλοτριωμένην μορφήν ανθρωπίνης υπάρξεως. Επί τη βάσει αυτών των αρχών θα δυνηθώμεν να βοηθήσωμεν την νέαν γενεάν να στραφή προς τα ουσιώδη και καίρια του βίου μέσα εις την πλήρη αντιφάσεων σύγχρονον πραγματικότητα. Μόνον τότε θα διασωθή η ιδέα του «δασκάλου» και του «μαθητού», η σοφία της παιδαγωγίας και το πνεύμα της μαθητείας. Μόνον τότε η παιδεία θα παραμείνη «θεραπεία ψυχής», «αγία αποστολή»”.

Προηγουμένως ο Παναγιώτατος είχε επισημάνει ότι η εορτή των Τριών Ιεραρχών είναι ευκαιρία επιστροφής στις πνευματικές ρίζες του Γένους, για να αντλήσουμε “νάματα ευσεβείας” και να ενδυναμωθούμε για την καλή μαρτυρία μας στον κόσμο.

“Η αναφορά εις τους τρεις οικουμενικούς θεολόγους της Εκκλησίας είναι οδοδείκτης διά την ζωήν μας εις το παρόν και διά την πορείαν μας προς το μέλλον. Αξιοθαύμαστος είναι η αφιέρωσίς των ψυχή τε και διανοία και σώματι εις τον Χριστόν και εις την Εκκλησίαν, εις την υπεράσπισιν του χριστιανικού δόγματος, η λιπαρά θεολογική και θύραθεν παιδεία των, η φιλάνθρωπος δράσις των και το ενδιαφέρον των διά την νεότητα. Οι Πατέρες ήσαν εκφρασταί μιάς θεολογίας, πιστής εις την παράδοσιν και ανοικτής εις τον κόσμον, η οποία συνέδεε την πράξιν με την θεωρίαν, την πίστιν με την ζωήν, πάντοτε με διάθεσιν ποιμαντικήν – θεολογούσα «αλιευτικώς»-, πάντοτε με συγκεκριμένην αναφοράν εις τας υπαρξιακάς αναζητήσεις και τον εν Χριστώ αιώνιον προορισμόν του ανθρώπου.
Και η συνάντησις με την ελληνικήν σκέψιν δεν ήτο διά τους Πατέρας θεωρητική υπόθεσις, αλλά συνεδέετο με την σωτηρίαν μας. Αυτό το σωτηριολογικόν ενδιαφέρον υπήρξε καθοριστικός παράγων διά την εξέλιξιν της αξονικής διά την ιστορίαν της Εκκλησίας ταύτης συναντήσεως. Η επαφή με την ελληνικήν φιλοσοφίαν όχι μόνον δεν παρήγαγεν «εξελληνισμόν του Χριστιανισμού», ως διατείνονται δυτικοί κριταί της Πατερικής σκέψεως, αλλά ωδήγησεν εις τον «εκχριστιανισμόν», τον «εκκλησιασμόν», το «βάπτισμα» του Ελληνισμού, δηλαδή εις την χρήσιν των φιλοσοφικών εννοιών διά την έκφρασιν της εκκλησιαστικής εμπειρίας, εις το «καινοτομείν τα ονόματα». Η θέσις των Πατέρων εν προκειμένω είναι το πρότυπον διά την σχέσιν ημών με τον πολιτισμόν γενικώτερον. Δεν πρέπει η στάσις του χριστιανού απέναντι εις τον πολιτισμόν να είναι αμυντική ούτε απορριπτική. Αυτό είναι η επιταγή της πίστεώς μας, η οποία μας καλεί εις μεταμόρφωσιν του πολιτισμού. Και ο απαραίτητος όρος διά να συμβή αυτό είναι να γνωρίζωμεν τον πολιτισμόν, να τον μελετώμεν, να ασχολούμεθα με αυτόν. Δεν αλλάζουν τα πράγματα εξ αποστάσεως!
Αυτός ο τρόπος του θεολογείν, με την διπλήν αναφοράν εις την παράδοσιν της πίστεως και εις την εκάστοτε σύγχρονον πραγματικότητα, έχει διαχρονικήν αξίαν και ισχύει και δι ημάς σήμερον. Και σήμερον η θεολογία καλείται να διατυπώση τον λόγον της εν ημίν ελπίδος έναντι των σημείων των καιρών. Εις χώρος, ο οποίος εις την εποχήν μας ευρίσκεται εις συνεχή κρίσιν λόγω των κοινωνικών αλλαγών, της κυριαρχίας της τεχνολογίας και του οικονομισμού, είναι η παιδεία. Είμεθα βέβαιοι, ότι επί τη βάσει των παραδοχών των Πατέρων δύναται να διατυπωθή μία εναλλακτική πρότασις παιδείας με πανανθρωπίνην εμβέλειαν”.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην πνευματική παρακαταθήκη των Τριών Ιεραρχών.

“Η παρακαταθήκη των Τριών Ιεραρχών εις τον χώρον της αγωγής της νέας γενεάς είναι η παιδεία του προσώπου. Γενικώτερον, η έννοια του προσώπου αποτελεί την μεγάλην προσφοράν των Πατέρων εις τον πολιτισμόν. «Το πρόσωπον ως έννοια και ως βίωμα είναι γέννημα και θρέμμα της Πατερικής Θεολογίας. Χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί ούτε να δικαιωθεί το βαθύτατον περιεχόμενόν του», σημειώνει ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Από το προσωπείον εις το πρόσωπον», Χαριστήρια προς τιμήν του Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, Θεσσαλονίκη 1977, σ. 287). Προσωποκεντρικός πολιτισμός είναι η αντίστασις εις τας αντικειμενοποιήσεις του ανθρώπου, είτε εις το όνομα της προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας, είτε χάριν της οικονομικής αναπτύξεως, του εθνικισμού, ποικίλων δογματισμών και φονταμενταλισμών, του ατομοκεντρισμού, του κολλεκτιβισμού θρησκευτικού ή κοσμικού τύπου. Ο πολιτισμός του προσώπου είναι άρνησις και ακύρωσις της λογικής του «μη –πολιτισμού» του Έχειν, χαρακτηριστικόν του οποίου είναι το «πλέον έχειν» και το «ακόρεστον» . Ο Μέγας Βασίλειος παρομοιάζει τον άνθρωπον του Έχειν με τον Άδην, ο οποίος δεν χορταίνει θάνατον. «Ο άδης ουκ είπεν· αρκεί, ουδέ ο πλεονέκτης είπε ποτέ· αρκεί» (ΒΕΠΕΣ 57, 72, 3-4). Ο ιερός Χρυσόστομος είχε χαρακτηρίσει τας λέξεις «το εμόν και το σον» ως «ψυχρόν ρήμα... μυρίους πολέμους εις την οικουμένην εισαγαγόν». Τίποτε, κατά τον Χρυσορρήμονα, δεν υποδουλώνει τον άνθρωπον περισσότερον από το «πολλών δείσθαι» (Εις τον ρθ’ Ψαλμόν, PG 55, 279). Και σήμερα, σπουδαίοι στοχασταί προειδοποιούν ότι, εάν η παγκόσμιος κοινωνία παραμείνη προσανατολισμένη εις την ευημερίαν και δεν στραφή προς την αλήθειαν και την ελευθερίαν, είναι αδύνατον να επιβιώση.
Προσωποκεντρικόν ήθος εις τον χώρον της εκπαιδεύσεως είναι η παιδεία ελευθερίας και ευθύνης, το «ήθος του δασκάλου» και η «ασκητική της μαθητείας». Ο διδάσκαλος είναι εδώ περισσότερον από απλούς «εκπαιδευτικός», ο μαθητής είναι περισσότερον από «εκπαιδευόμενος», το σχολείον δεν είναι μόνον χώρος μεταδόσεως χρηστικών γνώσεων και πληροφοριών, αλλά πεδίον αγωγής αξιών, καλλιεργείας πνεύματος προσφοράς και κοινωνικής υπευθυνότητος. Τα πάντα εις το πλαίσιον αυτό φέρουν την σφραγίδα της προσωπικής μετοχής, της υπαρξιακής δεσμεύσεως και της αυτοπροσφοράς. Σκοπός της αγωγής εις το λεγόμενον «σχολείον του προσώπου» είναι, όπως έγραφεν ο φιλόσοφος και παιδαγωγός Βασίλειος Τατάκης, να απελευθερώνη τους νέους από την διαρκή απασχόλησιν με το τι αισθάνονται, με τα συναισθήματα, με τας επιθυμίας και την ικανοποίησίν των, με το «επιφανειακό, ψυχολογικό εγώ», και να μετατοπίζη το ενδιαφέρον των «από την επιφάνεια προς το βάθος του είναι» των, προς την ανάπτυξιν της «πνευματικής φύσεώς» των. (Η πορεία του ανθρώπου, Αθήναι 1984, σ. 59-60)”.

Τον Παναγιώτατο προσφώνησε ο Άρχων Πριμηκήριος της Μ.τ.Χ.Ε., Αθανάσιος Αγγελίδης, Πρόεδρος της Εφορείας της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής.

Νωρίτερα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, χοροστάτησε στην Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, συγχοροστατούντων των Μητροπολιτών Γέροντος Δέρκων Αποστόλου, Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίου,
Μύρων Χρυσοστόμου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στεφάνου, Κυδωνιών Αθηναγόρα και Σηλυβρίας Μαξίμου.

Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εκφώνησε ο Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ραϊλάκης Βρανάς, Ιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος Βαφεοχωρίου.

Εκκλησιάστηκαν Ιεράρχες του Θρόνου, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Αγίας του Χριστού Μ.Εκκλησίας, η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Γεωργία Σουλτανοπούλου, η Εφορεία, ο Λυκειάρχης, Καθηγητές και μαθητές της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής, Καθηγητές και μαθητές άλλων Ομογενειακών Σχολείων, καθώς και πιστοί από την Πόλη και το εξωτερικό.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης τέλεσε, όπως κάθε χρόνο, τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αειμνήστων Ιδρυτών, Ευεργετών, Εφόρων, Σχολαρχών, Καθηγητών, Διδασκάλων, Επιμελητών και μαθητών της Μεγάλης του Γένους Σχολής.

Στην παρουσίαση του βιβλίου για τον Μάρκο Πιτσίπιο

Την παραμονή της εορτής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, μετά τον Μ.Εσπερινό κατά τον οποίο χοροστάτησε, παρέστη στην παρουσίαση του βιογραφικού βιβλίου “Μάρκος Πασάς (Πιτσίπιος) 1824-1888”, της κ.Δέσποινας Παπαδοπούλου Ανάτς, που πραγματοποιήθηκε στο Σισμανόγλειο Μέγαρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στην Πόλη. Το βιβλίο παρουσίασαν ο Πρέσβης ε.τ. Αλέξης Αλεξανδρής, ο Ομότιμος Καθηγητής Ε.Μ.Π. και Πρόεδρος της ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ. Νικόλαος Ουζούνογλου, ο δημοσιογράφος Μανώλης Κωστίδης και ο δισέγγονος του Μάρκου Πασά κ.Γεώργιος Παπαδόπουλος, Μηχανολόγος-Μηχανικός. Την εκδήλωση χαιρέτισε η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Γεωργία Σουλτανοπούλου και συντόνισε ο Δημοσιογράφος και εκδότης της Ομογενειακής εφημερίδας “ΗΧΩ” Ανδρέας Ρομπόπουλος.

Υπενθυμίζεται ότι ο Μάρκος Πιτσίπιος ήταν Ιατρός χειρουργός, Πρύτανης της Αυτοκρατορικής Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής του Γαλατάσεράι, καθώς και ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Ερυθράς Ημισελήνου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υπήρξε εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων της εποχής του και εκ των πλέον επιφανών τέκνων της Ρωμηοσύνης με σημαντική προσφορά στην κοινωνική, εκπαιδευτική και πολιτιστική ζωή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας .

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας