ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ: ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η
ΤΙ ΓΡΆΦΟΥΝ ΠΡΏΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΣ !!!!!!

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ολες οι ενδείξεις ενισχύουν την πεποίθηση μας πως τα Σκόπια, ό,τι και αν δεχθούν να πουν η να κάνουν για να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, δεν θα εγκαταλείψουν το επεκτατικό τους ιδεολόγημα. Θα συνεχίσουν, κατά συνέπεια , να το προβάλλουν χρησιμοποιώντας το όνομα "Μακεδονία", έστω και αν σε αυτό προστεθεί γεωγραφικός, εθνικός η χρονικός προσδιορισμός. Διότι ένα γεωγραφικό προσδιορισμό οι Σκοπιανοί θα τον μεταχειρίζονται για να προωθούν την προπαγάνδα τους περί διηρημένης Μακεδονίας που θα πρέπει να επανενωθεί με διεύρυνση του κράτους των Σκοπίων. Ενας τέτοιος προσδιορισμός (Ανω Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία) θα επιτρέπει στους Σκοπιανούς να επιμένουν πως είναι οι μόνοι πραγματικοί Μακεδόνες, με δικό τους ελεύθερο μακεδονικό κράτος, ενώ "τα αλλα τμήματα της Μακεδονίας", το "ελληνικό" και το "βουλγαρικό", έχουν υποστεί κατάληψη η/και εθνοκάθαρση. Ενας εθνικός η χρονικός προσδιορισμός ,εξάλλου, θα παραπέμπει στην πλαστή ιστορία περί των Σλάβων που δήθεν αναμίχθηκαν με τους Αρχαίους Μακεδόνες και γέννησαν τους σημερινούς Σκοπιανούς. Τα ίδια ισχύουν και για μικτούς προσδιορισμούς, π.χ. Γκορναμακεντόνια=Ανω Μακεδονία η Nov_m_kedonij_.
Θα πρέπει όλοι να θυμούνται την επίσημη κρατική εγκύκλιο-προειδοποίηση του άλλοτε Υπουργού των ΗΠΑ Stettinius της 26ης Δεκεμβρίου 1944 που έγκαιρα, μόλις δημιουργήθηκε από τον Τίτο το τεχνητό μόρφωμα του "Μακεδονισμού", έλεγε μεταξύ άλλων επί λέξει: "Η Κυβέρνηση μας (των ΗΠΑ) εκτιμά ότι αναφορές σε "Μακεδονικό Εθνος", "Μακεδονική Πατρίδα" η "Μακεδονική Εθνική Ταυτότητα" συνιστούν αβάσιμη δημαγωγία, που δεν αντιπροσωπεύει εθνική η πολιτική πραγματικότητα, και διαβλέπει στην σημερινή αναζωογόνηση τους ένα προπέτασμα για επιθέσεις εναντίον της Ελλάδος."
Η πολιτιστική ενότητα που δημιούργησε η δράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφερε τον Ελληνικό Πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα, ως "κοινή", από την Ευρώπη μέχρι τα σύνορα της Κίνας, επί αιώνες. Κανένας δεν μπορεί να καπηλεύεται το πραγματικό αυτό γεγονός και είμαστε βέβαιοι ότι αυτή την μοναδική προσφορά του Ελληνισμού στον κόσμο καμιά ελληνική υπογραφή δεν θα σβήσει σήμερα.
Για τους λόγους αυτούς, ποτέ δεν πρέπει να συναινέσουμε σε όνομα των Σκοπίων που να περιέχει την λέξη Μακεδονία, ο,τι και αν κάνουν άλλες χώρες, ώστε να μη νομιμοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις εναντίον της πατρίδας μας και χάλκευση της Ιστορίας, ελληνικής και παγκόσμιας.-

ΑΘΗΝΑ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018 Υπογράφουν

ΑΛΙΑΓΑΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΔΟΚΙΑΝΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΚΟΡΑΝΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΠΑΠΑΣΛΙΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΑΤΣΙΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΣΙΔΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

ΣΠΕΤΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

ΤΡΙΤΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ 

Βροντερό «ΟΧΙ»της ελληνικής ομογένειας των ΗΠΑ στον όρο «Μακεδονία» για τα Σκόπια

21 Ελληνοαμερικανικές ομοσπονδίες συγκεντρώθηκαν το πρωί του Σαββάτου στο «Σταθάκειο Κέντρο» στην Αστόρια και ενέκριναν ψήφισμα με το οποίο ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθούν συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του. Επίσης συνυπογράφουν ψήφισμα,ζητώντας σύγκλιση του Συμβουλίου Αρχηγών υπό τον Παυλόπουλο και επιστροφή στην Εθνική γραμμή του 1992 – Προειδοποιήσεις σε πολιτικούς που θα υπογράψουν όνομα με τον όρο Μακεδονία – Αντιπροσωπεία θα παρευρεθεί στο συλλαλητήριο της 21ης Ιανουαρίου!!!
Αποφασίστηκε επίσης από όλες τις ομοσπονδίες που διοργανώνουν εθνικές παρελάσεις για την 25η Μαρτίου, να έχουν ως κεντρικό θέμα της Μακεδονία. 

ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

Βρισκόμαστε μπροστά σε ραγδαίες εξελίξεις καθώς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και πληροφορίες, η Κυβέρνηση της Ελλάδος και η Κυβέρνηση της FYROM, ετοιμάζονται για την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, υπό την πίεση του Διεθνή Παράγοντα για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες της σημερινής ηγεσίας του Ελληνικού ΥΠΕΞ να σταματήσουν οριστικά οι αλυτρωτικές διαθέσεις και πολιτικές της ΠΓΔΜ. Ωστόσο, οι αλυτρωτικές διαθέσεις και πολιτικές της γείτονος δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο παραμένει το όνομα «Μακεδονία» ή παράγωγό της στην ονομασία τους. Κι αυτό το γνωρίζουμε όλοι μας ότι αποτελεί την πηγή της Σκοπιανής προκλητικότητας και προπαγάνδας.
Η μόνη λύση για την αποκατάσταση της παγκόσμιας ιστορίας της ανθρωπότητας είναι να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» ή παραγωγό του στην ονομασία της ΠΓΔΜ. Τα λάθη και η ελαστικότητα ορισμένων πολιτικών κατά το πρόσφατο παρελθόν στο ζήτημα αυτό δεν επιτρέπουν περιθώρια για να αγνοήσουμε τους κινδύνους.
Εν όψει των επιταχυνόμενων εξελίξεων για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ στο άμεσο μέλλον, οι δυνάμεις της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας συσπειρώνονται και πλαισιώνουν την εντεινόμενη εκστρατεία της Παμμακεδονικής Ένωσης Η.Π.Α.
Με το παρών ψήφισμα θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι η ομογένεια, με έντονη την εθνική συνείδηση και ανησυχία για τις εξελίξεις, στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση:
Οποιοσδήποτε πολιτικός, συνυπογράψει μία απόφαση που θα επιτρέπει την χρήση του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, με γεωγραφικό ή επιθετικό προσδιορισμό, θαβρεθεί αντιμέτωπος με την οργή της Οργανωμένης ομογένειας.. Μία συμφωνία για λύση με χρήση του όρου Μακεδονία, θα σημάνει και την ρήξη στις σχέσεις του Εθνικού Κέντρου με την ομογένεια.
Η οργανωμένη Ομογένεια, οι εκπρόσωποι των φορέων που συνυπογράφουν το Ψήφισμα, ζητούμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει τους Πολιτικούς Αρχηγούς σε Συμβούλιο και να επαναβεβαιώσει την Εθνική Γραμμή που χαράχτηκε το 1992 υπό την προεδρεία του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Πιστεύουμε ότι η οποιαδήποτε λύση που θα προκύψει, θα πρέπει να τεθεί υπό την κρίση του Ελληνικού λαού σε Δημοψήφισμα.
Λαμβάνεται η απόφαση να επιδοθεί Ψήφισμα προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Ντόναλντ Τραμπ με τις θέσεις και την στάση της Οργανωμένης Ομογένειας για το Ζήτημα της Ονομασίας των Σκοπίων και να γίνει αίτημα συνάντησης μαζί του.
Επιπροσθέτως, έπειτα από ομόφωνη απόφαση των Ομοσπονδιών που διοργανώνουν τις Εθνικές Παρελάσεις στις ΗΠΑ, οι Παρελάσεις για την Επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, θα είναι αφιερωμένες στο Εθνικό Ζήτημα της Μακεδονίας.
Οι υπογεγραμμένοι τονίζουν την στήριξη τους προς την Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ τις κρίσιμες αυτές στιγμές και όλοι μαζί στέλνουμε ένα ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι η Ομογένεια σέβεται την ιστορία της πατρίδας, Ενωμένη και Αποφασισμένη για κοινή πορεία.
Αντί επιλόγου, επικαλούμεθα τον Ίωνα Δραγούμη: ‘Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει’».

Το Ψήφισμα προσυπογράφουν:

Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ

Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης

Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Αγγλίας

Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Ιλινόις

Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Φιλαδέλφειας

Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νιου Τζέρσει

Ομοσπονδία Ελληνοαμερικανικής Νεολαίας

Παγκορινθιακή Ομοσπονδία

Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας ΗΠΑ

Ομοσπονδία Κεφαλλήνων και Ιθακησίων

Ομοσπονδία Ελλήνων Εκπαιδευτικών ΗΠΑ

Πανηλειακή Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά

Χιακή Ομοσπονδία

Παναρκαδική Ομοσπονδία ΗΠΑ

Πανηπειρωτική Ομοσπονδία ΗΠΑ

Ομοσπονδία Μυτιληνιών

Ιόνιος Πολιτιστική Ομοσπονδία

Ποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά

Παμμεσηνιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ

Πανθρακική Ομοσπονδία ΗΠΑ

Παγκρητική Ένωση Αμερικής 

Στέλιος Παπαθεμελής: Σκέψεις γύρω από τις διεργασίες για την ονομασία των Σκοπίων

Στέλιος Παπαθεμελής ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Στον Πρωθυπουργό και τους Αρχηγούς των Κομμάτων .

«Αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία και ωσάν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι της Ιστορίας» Μανόλης Ανδρόνικος
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Κύριοι Αρχηγοί των Κομμάτων,
Επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις σχετικά με την ονομασία του βορεινού μας γείτονα που ελπίζω να τις βρείτε χρήσιμες εν όψει των τελικών σας αποφάσεων.
          α.  Είναι βέβαιον ότι η πρωτοβουλία για την επανενεργοποίηση του κατεψυγμένου Σκοπιανού προβλήματος κινείται έξωθεν. Δεν προέρχεται από εμάς. Εμάς μας χρειάζονται για να πληρώσουμε το … μάρμαρο.
          Είναι κακό ως πρόβλημα, αλλά, όπως σοφά έλεγαν οι Βυζαντινοί μας πρόγονοι «μη κινείν κακόν ευ κείμενον», μη κινείτε  ένα καλοβαλμένο κακό.
          β. Το σκοπιανό δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδος. Είναι πρόβλημα των Σκοπίων, αν είναι και εκείνων. Η Ελλάδα δεν εμποδίζεται στις διακρατικές της σχέσεις και στην άσκηση ενός πρωταγωνιστικού ρόλου στην περιοχή από το σκοπιανό. Αν δεν τον διαδραμάτισε, οφείλεται στις εγγενείς αδυναμίες των ελλαδικών ηγεσιών. Δεν εμποδίζει επίσης τους σκοπιανούς, αφού τους παραχωρούμε δωρεάν το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, πνεύμονα αναπνοής τους, και μπαινοβγαίνουν ανεμπόδιστα στην Ελλάδα με ΜΚ, τα καζίνα τους πλουτίζουν από τους Έλληνες θαμώνες τους – υπολογίζεται ότι το 2017 εισέπραξαν εξ Ελλήνων πάνω από 30 εκατ. ευρώ, κ.λ.π. Προς τι λοιπόν να σπεύσει η Ελλάς να αναγνωρίσει τίτλους ιδιοκτησίας στους σφετεριστές της ιστορίας και διεκδικητές των εδαφών της, με βάση το  κλοπιμαίο όνομα;
          Θα το έκανε ποτέ αυτό νουνεχής πολίτης να παραχωρήσει το σπιτικό του και τα τιμαλφή του σε οιονδήποτε σφετεριστή, καταπατητή, καταχραστή, άρπαγα, ληστή, λωποδύτη, διεκδικητή εκ του μη όντος της περιουσίας του;  Όχι βέβαια. Χίλιες φορές όχι!
          γ. Οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία με συνθετικό το Μακεδονία θα είναι στιγμιαίας χρήσεως. Πριν προλάβει να στεγνώσει η μελάνη της υπογραφής θα μεταπέσει αυτομάτως και νομοτελειακά στο σκέτο Μακεδονία.  Οπότε η εσχάτη πλάνη θα είναι χείρων της πρώτης. Άρα πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους απαγγίστρωσης από την παγίδα της σύνθετης.
          δ. Η παραχώρηση με δική μας υπογραφή του κατάφορτου από ελληνικήν ιστορία ονόματος Μακεδονία υφ’ οιανδήποτε μορφή, εγγράφει δουλείες και υποθήκες εις βάρος των μελλοντικών μας γενεών που θα υπονομεύουν στο διηνεκές την ασφάλεια της Ελλάδος αλλά και την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής, για την οποία υποτίθεται κόπτεται ο επιπολαίως πάντοτε επισπεύδων διεθνής παράγων.
          ε. Και για τη σύνθετη οι «διαπραγματευτές», επίσημοι και ανεπίσημοι, αφήνουν για την τελευταία στιγμή το εύρος εφαρμογής και του συνθέτου ονόματος. Αν επομένως, ο μη γένοιτο, πάμε σε σύνθετη που δεν θα αφορά τα πάντα: μέσα, έξω, κράτος, έθνος, γλώσσα, ταυτότητα και κάθε έκφραση του σκοπιανού μορφώματος, τότε θα έχουμε εκπέσει από την πρώτη στιγμή στο σκέτο Μακεδονία, δηλαδή την μεγαλύτερη απάτη της ιστορίας, εναντίον της ιστορίας.
          στ. Η ψευδώνυμη «Μακεδονία» των Σκοπίων είναι σταλινοτιτοϊκό σκεύασμα, το μόνο τέκνο του Στάλιν που η Δύση παρά και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ περιθάλπει ως φυσικόν της τέκνον …
        Οι ελλαδικές ηγεσίες μετά το 1945 αυτοπαγιδεύτηκαν πίσω από το αναποτελεσματικό δόγμα: «Δεν συζητούμε το ανύπαρκτο, λεγόμενο Μακεδονικό». Εντούτοις αυτό ζει και βασιλεύει ως τις μέρες μας, και παραείναι υπαρκτό.  
          Στην αφετηρία του το καταδίκασαν ως γνωστόν οι ΗΠΑ: Δήλωση ΥπΕξ Στετίνιους (1944) «η χρήση του ονόματος Μακεδονία στο νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας συνιστά πρόσχημα επιθετικών ενεργειών εναντίον της Ελλάδος». Αργότερα (2/10/92) ο Μπιλ Κλίντον συμφώνησε με την θέση της Λισαβώνας και δεσμεύτηκε «να στηρίξει τις αρχές αυτές και να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των δικαίων ανησυχιών της Ελλάδος». Τον απήλλαξε δυστυχώς από τη δέσμευσή του εκείνη η τότε ελληνική Κυβέρνηση.
          Είναι εκρηκτική η αποστροφή του Λη Χάμιλτον, προέδρου της επί των Εξωτερικών Επιτροπής του Κογκρέσου «Συμβιβαστήκατε ξαφνικά και μας αφήσατε σύξυλους και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε»!
          Το όνομα αποτελεί εργαλείο – κλειδί ρυθμίσεων και απορρυθμίσεων στην περιοχή. Χωρίς το όνομα Μακεδονία το μακεδονικό ζήτημα αποκλείεται να νεκραναστηθεί. Γι’ αυτό επιμένουν οι εχθροί.
          ζ. Κύκλοι με απεριόριστες προσβάσεις στα media σήμερα «τρολλάρουν» την ιδέα της παραδόσεως του ονόματός μας. Τους αποστομώνει όμως ο πρώτος πρόεδρος των Σκοπίων Κύρο Γκληγκόρωφ που ξεκαθάρισε: «Είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έρθει στα Βαλκάνια τον 6ο και τον 7ο αιώνα. Έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία και από τότε κατοικούμε σε αυτά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων, αλλά ακόμα και έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας». (Απομνημονεύματα, σ. 259).
          η. Η Ουάσιγκτον τροφοδότησε και πυροδότησε, ως μη όφειλε, αυτά τα χρόνια, την αλλαζονεία των σκοπιανών και πρέπει τώρα να τους προσγειώσει στην πραγματικότητα. Είναι πασίγνωστο ότι συνομιλητής μας δεν είναι τα Σκόπια αλλά οι ΗΠΑ και κατά ένα ποσοστό Βερολίνο-Βρυξέλλες.
            Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική προτεραιότητα της Ελλάδος εν όψει της αμερικανοτουρκικής ρήξης είναι σήμερα αναμφισβήτητη και άρα, έχουμε βαρύνοντα λόγον και πρέπει να τον χρησιμοποιήσουμε.
          θ. Ο κορυφαίος οραματιστής της ανεξίτηλης ελληνικότητας της Μακεδονίας, ο Ίων Δραγούμης, ξεσήκωνε και προειδοποιούσε στα κρίσιμα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα: «Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώση. Θα μας σώση από τη βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώση από την μετριότητα και την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώση από τον αισχρό ύπνο, θα μας ελευθερώση. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε!» (Μαρτύρων και Ηρώων αίμα, σ. 5).
Να απορρίψουμε τεχνάσματα και εκβιασμούς που θα ενταθούν σίγουρα τις τελευταίες ώρες, με εθνική αποφασιστικότητα και ισχυρή βούληση και να επαναφέρουμε το ζήτημα στην φυσική του αφετηρία, εκεί που το έθεσαν οι 2 ιστορικοί πολιτικοί ηγέτες της χώρας.  Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Πιστεύω ότι οι σύμμαχοι και οι εταίροι μας θα καταλάβουν πως δεν υπάρχει παρά μία Μακεδονία. Και η Μακεδονία αυτή είναι ελληνική».
          Και ο Ανδρέας Παπανδρέου: «Για μένα δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να δεχθώ τον όρο Μακεδονία υπό οιανδήποτε μορφή αυτός περιέχεται».
          Τέλος συνιστά οφειλόμενο σεβασμό στον πολίτη η προσφυγή στον ύψιστο θεσμό άμεσης δημοκρατίας, το δημοψήφισμα.
          Με την προσήκουσα τιμή,
          Σ. Παπαθεμελής  

                 

Αγίου Γρηγορίου Νύσσης: Κατά τοκιζόντων

• Ἡ κοινωνικὴ ἐκμετάλλευση αἰτία τῆς φτώχειας καὶ τῆς δυστυ-
χίας τῶν πολλῶν.
• Ἀνώφελο νὰ δημιουργεῖς πολλοὺς φτωχοὺς μὲ τὴν ἐκμετάλλευση καὶ ν’ ἀνακουφίζεις ἕνα μὲ τὴν ἐλεημοσύνη.

«Ει  μη  πλήθος ην  τοκιστών ουκ αν ην το πλήθος των πενοομένων.Λύσον σου την φατρίαν , και πάντες έξομεν την αυτάρκειαν »
(Ἂν δὲν ὑπῆρχε τὸ πλῆθος τῶν τοκογλύφων (τῶν ἐκμεταλλευτῶν γενικά), δὲν θὰ ὑπῆρχε οὔτε ἡ στρατιὰ τῶν πεινασμένων. Ἂς διαλυθοῦν τὰ ὀργανωμένα οἰκονομικὰ συμφέροντα καὶ ὅλοι θ’ ἀποκτήσουμε τὴν οἰκονομική μας αὐτάρκεια.)

« Δρεπάνι του τοκιστή είναι η  δικαστική απαίτηση του χρέους, αλώνι το σπίτι του, όπου λιανίζει τις περιουσίες των αναγκεμένων ανθρώπων. 
Ολονών τ’ αγαθά τα βλέπει δικά του. Εύχεται στους ανθρώπους ανάγκες και συμφορές, για να τρέξουν υποχρεωτικά να δανειστούν απ΄αυτόν. Μισεί τους αυτάρκεις και όσους δεν έχουν δανειστεί απ’ αυτόν τους θεωρεί εχθρούς του. Συχνάζει στα δικαστήρια για ν’ ανακαλύψει κάποιον που τον πιέζουν οι δανειστές και ακολουθεί τους φοροεισπράκτορες, όπως τα κοράκια τους στρατούς που διεξάγουν πόλεμο( για να τρώνε τους σκοτωμένους). Κουβαλάει παντού το κομπόδεμα, και σαν δόλωμα το δείχνει σ’ εκείνους που τους πνίγει η  ανάγκη, ώστε, ανοίγοντας γι’ αυτό το στόμα, να καταπιούν μαζί μ’ αυτό και το αγκίστρι του τόκου. Καθημερινά μετράει τα κέρδη, μα η  δίψα του για χρήμα δε σβήνει. Στεναχωριέται για το χρυσάφι που έχει φυλαγμένο στο σπίτι, επειδή μένει αχρησιμοποίητο κι’ ανεκμετάλλευτο.
Πώς θα προσευχηθείς, λοιπόν, τοκογλύφε; Με τι συνείδηση θα ζητήσεις από τον Θεό κάποια ευεργεσία, συ που έμαθες όλο να παίρνεις και ποτέ να μην δίνεις; Ή μήπως σου διαφεύγει, ότι η προσευχή σου αποτελεί υπόμνηση της δικής σου απανθρωπιάς; Ποια συγχώρηση έδωσες και ζητάς συγγνώμη; Ποιον ελέησες κι’ επικαλείσαι τον Ελεήμονα; Αλλά κι’ αν ακόμη προσφέρεις ελεημοσύνη, ως προϊόν απάνθρωπης εκμετάλλευσης δεν θα είναι καρπός των συμφορών των άλλων, γεμάτη δάκρυα και στεναγμούς;
Αν γνώριζε ο φτωχός από πού προσφέρεις την ελεημοσύνη, δεν θα την δεχόταν, γιατί θα αισθανόταν 
σα να έμελλε να γευτεί σάρκες αδελφικές και αίμα συγγενών του. Θα σου πετούσε δε κατάμουτρα τούτα τα λόγια τα γεμάτα θάρρος και φρονιμάδα: μη με θρέψεις, άνθρωπε, από τα δάκρυα των αδελφών μου. Μη δώσεις στο φτωχό ψωμί βγαλμένο από τους στεναγμούς των άλλων φτωχών. Μοίρασε στους συνανθρώπους σου όσα με αδικίες μάζεψες και τότε θα παραδεχθώ την ευεργεσία σου. 
Ποιό το όφελος, αν δημιουργείς πολλούς φτωχούς (με την εκμετάλλευση) κι ανακουφίζεις ένα (με την ελεημοσύνη); Αν δεν υπήρχε το πλήθος των τοκογλύφων ( των εκμεταλλευτών γενικά), δεν θα υπήρχε ούτε η στρατιά των πεινασμένων. Ας διαλυθούν τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα και όλοι θ’ αποκτήσουμε την οικονομική μας αυτάρκεια». 

( ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ( 4ος αι.) «Κατά τοκιζόντων» 

Πηγή http://www.xristianiki.gr/blog/elektronike-ekdose/apo-tous-pateres-tes-ekklesias/

Η Εορτή των Φώτων και τα Άγια Θεοφάνεια στο Προκόπι της Καππαδοκίας

Η Εορτή των Φώτων και τα Άγια Θεοφάνεια  από το βιβλίο του Λάζαρου Ευπραξιάδη   ΠΡΟΚΟΠΙ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ Μ.ΑΣΙΑΣ 

Το έθιμο του βαπτίσματος υπήρχε στους αρχαίους Έλληνες και συμβόλιζε την κάθαρση του ανθρώπου για να μπορέσει να μυηθεί στα μυστήρια που δόξαζε η θρησκεία του. Ο Χριστός ο ίδιος συνέστησε το βάπτισμα για να καθαρθή ο άνθρωπος από το προπατορικό αμάρτημα και ν’ αξιωθεί να μπει στο θεμελιώδη μυστήριο της Χριστιανικής λατρείας. 

Πρώτος ο Χριστός στον Ιορδάνη τον ποταμό καθόρισε το βάπτισμα για τον εαυτό του ζητώντας να τον βαφτίσει ο Ιωάννης ο βαπτιστής. Την ημέρα αυτή όπως όλος ο Χριστιανισμός, έτσι και οι Προκοπιείς πιστεύουν ότι αγιάστηκαν τα νερά όχι μόνο της θάλασσας αλλά και των ποταμών των λιμνών και των πηγών. Στο Προκόπι την ημέρα των Φώτων ο παπάς ψέλνοντας το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνηση»βάπτιζε το Σταυρό στην κολυμβήθρα (στην Καππαδοκία δεν υπάρχει θάλασσα, ποτάμι ή λίμνη) και ρωτούσε με αψηλή φωνή τους παρευρισκομένους ποιός θα ήθελε να βγάλει το Σταυρό από το Αγίασμα και όριζε μία λίρα για την ενίσχυση της εκκλησίας.  Άρχιζε πλειοδοσία άλλος έδινε επί πλέον δέκα γρόσια άλλος είκοσι, άλλος μία λίρα στο τέλος γινόταν η επικύρωση σ’ εκείνον που έδινε τα περισσότερα. Τότε ο παπάς τον ευλογούσε και αυτός με τρείς μετάνοιες φιλούσε τη δεξιά του παπά. Κατόπιν ο παπάς έβγαζε το Σταυρό από την κολυμβήθρα και διαμοίραζε το αγιασμένο νερό στους Χριστιανούς που περίμεναν με τα ποτήρια στα χέρια. Αυτοί το πήγαιναν με αναμμένα τα κεριά τους στα σπίτια τους. Όλα τα μέλη της οικογένειας έπιναν από λίγο και έβρεχαν μ ’αυτό το μέτωπο και το κεφάλι για να φωτιστούν. Ένα μέρος από το αγιασμένο νερό πήγαινε στα αμπέλια, στα χωράφια και στα ζωντανά τα οποία ράντιζαν για καλή σοδιά και υγεία. Επίσης φύλαγαν και λίγο μέχρι τον άλλο χρόνο των Φώτων για ευλογία του σπιτιού αλλά και για να θεραπεύουν διάφορες τυχόν ασθένειες της οικογένειας Ο παπάς την ημέρα αυτή συνοδευόμενος από ένα παιδί που κρατούσε ένα χάλκινο αγγείο με χερούλι (το ονομαζόμενο  παχράτσι) με το αγιασμένο νερό επισκεπτόταν όλα τα σπίτια της ενορίας του και μ’ ένα ματσάκι βασιλικό ράντιζε όλα τα δωμάτια καθώς και τα μέλη της οικογένειας, ψάλλοντας το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε». Αυτοί έριχναν τα νομίσματα πότε μικρά και πότε μεγάλα μέσα στο παχράτσι Στο Προκόπι της Καππαδοκίας ο παπάς επαναλάμβανε το έθιμο στην ενορία του κάθε πρώτη εκάστου μηνός. Το ράντισμα των δωματίων από τον παπά εκτός του αγιάσματος είχε και σκοπό να διώξει τα κακά πνεύματα. Στο Προκόπι εκτός από τα μικρά, ακόμη και μεγάλοι και προ πάντων κάποια  φοβητσιάρικα κορίτσια, πίστευαν ότι στα σκοτεινά δωμάτια και στα υπόγεια κατοικούσαν πλάσματα μαύρα σαν διαβόλια και τα λέγανε «χώχ».  Όταν επρόκειτο να πάνε στα σκοτεινά δωμάτια ή υπόγεια έλεγαν φωναχτά το Πάτερ ημών ή το Άγιος ο Θεός ή το Πιστεύω γιατί νόμιζαν ότι έφευγαν μακριά ή γίνονταν ακίνδυνα. Κατά πάσα πιθανότητα η γνώμη ότι με το ράντισμα του παπά φεύγουν τα χώχ είναι το αντικατόπτρισμα της γνώμης που υπήρχε στους Ελληνόφωνες κατοίκους του Προκοπίου και άλλων περιοχών της Καππαδοκίας για τους Καλικάντζαρους. 

Την παραμονή των Φώτων τα παιδιά ηλικίας 6εως 12 ετών το πρωί από σπίτι σε σπίτι και έψελναν τα κάλαντα «Ήρτανε τα Φώτα και οι Φωτισμοί, ήρτανε οι παπάδες και οι αγιασμοί. Ήρτανε τα φώτα τα φωτεινά, ήρτε και η κυρά μας η Παναγιά. Σ’ αυτό το σπίτι πούρταμε πέτρα να μη ραγίσει και ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήση, και του χρόνου»  Έπαιρναν το φιλοδώρημά τους και έφευγαν για άλλο σπίτι. Την παραμονή των Φώτων προπάντων, τα κορίτσια, δεν κοιμόντουσαν, γιατί ξέρανε ότι θα άνοιγε ο ουρανός κατά την βάπτιση του Χριστού και ο Θεός θα τα εισάκουγε και θα τους έδινε ότι επιθυμούσαν. Την ημέρα των Θεοφανείων κάθε βαπτισμένο παιδί είχε την υποχρέωση να πάει στους νονούς του, που ήταν οι πνευματικοί του γονείς, να υποβάλει τα σέβη του με χειροφιλήματα. Δεν πήγαινε δώρα ή γλυκίσματα εάν είχε πάει την Πρωτοχρονιά ή τα Χριστούγεννα. Όπως την ημέρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έτσι και τα Φώτα οι Προκοποιείς πήγαιναν επισκέψεις στα σπίτια που είχαν ονόματα που εόρταζαν εκείνη την ημέρα έστω και αν δεν ήταν συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, για να ευχηθούν, εκτός αν υπήρχαν σοβαροί λόγοι ασθενείας ή πένθους.  Όλα τα σπίτια ακόμη και αυτά που δεν εόρταζαν,  είχαν στρωμένο τραπέζι με ρακί ,κρασί, αυγά, παστουρμά, κότα τσιγαρισμένη και λογιών λογιών μεζέδες για τα γερά στομάχια (και ποιος δεν είχε;) Σε κάθε σπίτι οι παρέες έπρεπε να καθίσουν να πιούν και να κεραστούν στην υγειά του εορτάσαντος και να πάρουν ύστερα σειρά τα σπίτια. Τόση ήταν η οικειότητα των κατοίκων μεταξύ των και τόσο διάχυτη η επιθυμία να διασκεδάσουν με αγάπη, ώστε και τα σπίτια που δεν είχαν ονομαστική εορτή καλούσαν τις συντροφιές να επισκεφθούν και αυτά, να κεραστούν και να ευχηθούν για την υγεία και ευτυχία των. Άλλωστε τα Φώτα ήταν η τελευταία ημέρα του δωδεκαημέρου και μαζί μ’ αυτήν τέλειωναν τα φαγοπότια κατά γλέντια. Αξέχαστες μέρες που δεν θα μπορέσουν να τις νοιώσουν οι απόγονοι αυτών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα με διαφορετική νοοτροπία και άλλο τρόπο ζωής. 

ΦΙΛΙΩ ΧΑΪΔΕΜΈΝΟΥ: ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΒΟΥΡΛΆ

Γιαγιά Φιλιώ : ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΒΟΥΡΛΆ 
"... Από τα Χριστούγεννα μέχρι των Φώτων κανείς δεν δούλευε! Οι μέρες πέρναγαν με γλέντια και φαγοπότι. Βέβαια έριχναν μια ματιά και τάιζαν τα ζώα τους, γιατί, όπως έλεγαν, " αυτά που δεν μπορούν να μιλήσουν πρέπει να φάνε πρώτα και να καλοπεράσουν ". 
Κι ερχόταν η παραμονή της Πρωτοχρονιάς..Μεγάλη έγνοια το ποδαρικό και μεγάλη προσοχή μη το κάνει άνθρωπος που δεν γνώριζαν. Ένας άνθρωπος αποδεδειγμένα γούρικος η το βαφτιστήρι της οικογένειας ήταν αυτός που συνήθως έκανε ποδαρικό. Απ αυτό εξαρτιόταν αν τα αμπέλια θα είχαν καλή σοδειά, μαξούλι, να μη χαλάσουν τα κρασιά και να μην τύχουν αρρώστιες. Όπως όλες οι γιορτές, κι αυτή ξεκινούσε με εκκλησιασμό. Μόνο οι κατάκοιτοι και οι άρρωστοι δεν πήγαιναν στην Εκκλησία. Αφού χαιρετούσε ο παπάς, όλοι εύχονταν, φιλιούνταν και γυρνούσαν στα σπίτια τους. Ο πατέρας κρατούσε το κλειδί, σταύρωνε την πόρτα και έλεγε: " Και του χρόνου! Καλή χρονιά! ευτυχισμένοι να ΄μαστε!" Έβαζε το κλειδί και ξεκλείδωνε κι όλοι περίμεναν απέξω. Εκείνος έμπαινε πρώτος μέσα και πατούσε ένα ρόδι που είχε στη τσέπη του - η νοικοκυρά είχε προβλέψει αποβραδίς να βάλει κάτι στο πάτωμα για να μη λεκιάσει-κι ευχόταν:" Καλή χρονιά!Να μαστε καλά και να χουμε ειρήνη και αγάπη!" Η γυναίκα απαντούσε:" Να είσαι καλά! Και του χρόνου να μας ξανακάνεις ποδαρικό!" κι έμπαινε κι αυτή στο σπίτι κρατώντας μια πέτρα και λέγοντας:" Όπως βαραίνει η πέτρα, έτσι να βαραίνει και του αντρός μου η σακούλα!" και άφηνε την πέτρα πίσω από την πόρτα. Εμείς,τα παιδιά, μπαίναμε ένα ένα, φιλάγαμε το χέρι του πατέρα κι ύστερα της μητέρας μας κι εκείνοι μας έδιναν φιλοδώρημα. Δεν υπήρχε σπιτικό που να μη γινόταν όλη αυτή η τελετουργία. Εμείς οι Μικρασιάτες τα έθιμα τα κρατάγαμε και τα κρατάμε ακόμα. Αφού,λοιπόν, τελειώναμε το ποδαρικό, η ψυχοκόρη-όλα τα σπίτια είχαν ψυχοκόρες- ετοίμαζε τη φωτιά και ζέσταινε τη σούπα. Όλοι παίρναμε θέση στο στρωμένο γιορτινό τραπέζι και ξενυχτάγαμε μέχρι το πρωί γελώντας και τραγουδώντας δίπλα στ΄ αναμμένα τζάκια. Ξέχασα να σας πω πως, όταν μπαίναμε στο σπίτι, ο πατέρας πήγαινε στο δωμάτιο που είχαμε τα εικονίσματα -συνήθως ένα μικρό δωματιάκι μόνο για αυτή τη χρήση-έκανε τη προσευχή του κι έτρωγε το αντίδωρο που είχε φέρει από την εκκλησία, ακολουθούσαμε κι εμείς τα παιδιά και προσευχόμασταν...". 
( Απόσπασμα από το βιβλίο της Φιλιώς Χαϊδεμένου "Τρεις αιώνες μια ζωή" εκδόσεις Λιβάνη Αθήνα 2005)