☦Πασχάλιον Μήνυμα του Σεβ. Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας κ. Γαβριήλ

☦Πασχάλιον Μήνυμα του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Γαβριήλ

Ὤ θείας! Ὤ φίλης! Ὤ γλυκυτάτης σου φωνῆς!
μεθ’ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω, ἔσεσθαι, μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ• ἣν οἱ πιστοί, ἄγκυραν ἐλπίδος, κατέχοντες ἀγαλλόμεθα». (Ὤδή θ’ Κανόνος τοῦ Ὄρθρου τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ ἔννοια τῆς «Ἀλήθειας» ἀποτελοῦσε ἀνέκαθεν καί συνεχίζει νά αποτελεῖ ἕνα ἀπό τά πιό βασικά, πιό οὐδέτερα, πιό ἐπίμαχα, ἀλλά καί πιό ἀμφιλεγόμενα ζητήματα τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως. Ἴσως στή ζωή μας νά μήν εἶναι πάντοτε ἐμφανῆς, ξεκάθαρη ἤ καί εὐδιάκριτη, εἶναι ὅμως ἄχρονη, ἄκαιρη, ἀναλλοίωτη εἰς τούς αἰῶνες, βρίσκεται μέσα στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς καί δέν μπορεῖ νά ξεπερασθῇ ἀπό καμία «μοντέρνα», «σύγχρονη» ἤ «προοδευτική» ἰδέα. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τό συγκλονιστικότερο γεγονός τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας! Γιά τήν ἀκρίβεια βρίσκεται πάνω ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἱστορία, πάνω ἀπό τόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί τοῦ ψεύδους καί ἐκπέμπει τό πιό ἐλπιδοφόρο μήνυμα πού ἀφορᾷ σέ βάθος τό νόημα, τήν ὕπαρξη καί τήν οὐσία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Μέ ἀπλά λόγια… ἀποτελεῖ τήν μοναδική «Ἀλήθεια» καί σηματοδοτεῖ τήν ἀπαρχή τῆς νέας δημιουργίας, τοῦ νέου «ἀληθινοῦ» κόσμου πού προσφέρει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο.

Ἡ ἀλήθεια πού πηγάζει ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ἀνοίγει τόν ὁρίζοντα στήν αἰωνιότητα καί ἀποκαλύπτει τήν ἀσύλληπτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο. Ὁ Χριστός μας ἀπό ἀγάπη δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἀπό ἀγάπη εἰσῆλθε στήν παγκόσμια ἱστορία, ἀπό ἀγάπη συναντήθηκε μέ τή δική μας ἀπελπισία, τή δική μας μικροπρέπεια καί ἀχαριστία καί προσέφερε τόν ἑαυτό Του μέ γενναιόδωρη αὐτοδιάθεση ὡς θυσία. Δέν μένει ἐγκλωβισμένος στό μνῆμα, συνθλίβει τίς πύλες τοῦ Ἄδη, διαλύει τά αἰώνια δεσμά τῆς ἀμαρτίας καί ἀνίσταται! Μαζί μέ Αὐτόν προσκαλεῖ τόν κάθε ἕναν ἀπό ἑμᾶς νά ἀναστηθῇ μαζί Του καί νά δώσει ἕνα ὁλότελα νέο νόημα στή ζωή του. Μᾶς προκαλεῖ νά ἀλλάξουμε τήν ἀνιαρή καθημερινότητά μας, νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά ἐγωκεντρικά δεσμά μας, νά λειτουργήσουμε κοινωνικά, ὁμαδικά, ἑνωμένοι χωρίς ἐγωϊσμούς, πάθη καί μισαλλοδοξίες, νά γκρεμίσουμε τά τείχη πού μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό μας καί νά γεφυρώσουμε τίς ὅποιες μεταξύ μας διαφορές. Μᾶς προκαλεῖ νά Τόν μιμηθούμε, νά γίνουμε χαρούμενοι ἄνθρωποι καί νά ἀγαπήσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ὅπως ἀκριβῶς Αὐτός ἀγάπησε ἐμᾶς. Μοναδικά!

Μέσα στήν ἀκαταστασία τῆς σημερινῆς πραγματικότητας, ἑνός κόσμου ἐγκλωβισμένου στό «ἐγώ», τοῦ «φαίνεσθαι», ἀνέραστου, πού φορᾷ ὑποκριτικές μάσκες, χωρίς ὄραμα καί ἱδέες, δίχως χιούμορ, πού ζῇ συντροφιά μέ τήν ἄρνηση, τή μοναξιά, τό ἄγχος καί τίς ψεύτικες ἐλπίδες, ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως ἔρχεται νά προσφέρῃ στήν ἀνήσυχη καρδιά μας μία οὐσιαστική δύναμη καί ἐλπίδα, ἕνα πραγματικό καταφύγιο.Ἔρχεται νά ξεκουράσῃ τίς ταλαιπωρημένες ψυχές μας, νά προσφέρῃ ἀνάπαυση στήν πολύβουη καθημερινότητά μας, νά μᾶς ἐλευθερώσῃ ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου, νά μᾶς μεταδώσῃ τό φῶς τῆς εἰρήνης καί τήν χαρά τῆς ζωῆς.

Κανείς πλέον δέν εἶναι μόνος του! Κανείς δεν ζεῖ μόνος του! Ἡ μοναξιά δέν ἔχει θέση στόν καινούργιο κόσμο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἔχουμε ἐγγυητή τῆς ζωῆς τόν Άναστάντα Κύριό μας καί συνοδοιπόρο τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, πού στέκεται συνεχῶς δίπλα μας, ἔτοιμη νά βαστάξῃ κάθε ἀνθρώπινο πόνο καί ἀναστεναγμό. Μοναδική προϋπόθεση, ἡ δική μας ἐλεύθερη ἐπιλογή.

Μέσα στήν ἀναστάσιμη φωτοχυσία, ἄς ἀκούσουμε τήν γλυκύτατη φωνή του Ἀναστημένου Χριστοῦ μας καί ἄς στρέψουμε το βλέμμα μας σέ Αὐτόν, πού ποτέ δέν μᾶς εἴπε ψέμματα! Ἄλλωστε, «τά ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδού γέγονε καινά τά πάντα» (Β’ Κορ. 5,17). Μέσα ἀπό τήν καρδιά μου εὔχομαι νά βιώσουμε καί ἐφέτος ὁλες καί ὅλοι μαζί, μέ εἰρήνη καί ἀγάπη, ἑνωμένοι καί μονιασμένοι τήν ἀλήθεια πού ἀπορρέει ἀπό τό μοναδικό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως!

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!

Χρόνια Πολλά!

+ Ο Ν.Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ 

Άγιον Πάσχα 2018 

Μήνυμα Μητροπολίτου Ν.Ιωνίας κ. Γαβριήλ για την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821

«Ἱδοῦ γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην»

 Ἡμέρα χαρᾶς καί ἀγαλλίασεως ἡ σημερινή ἑορτή γιά τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡμέρα χαρᾶς καί ὑπερηφάνιας γιά τόν ἀπανταχοῦ Ἑλληνισμό. «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιο» ψάλλει ὁ ὑμνωδός καί τό χαρμόσυνο αὐτό ἄγγελμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πρός τήν Παρθένο Μαρία σηματοδοτεῖ τήν μνημειώδη ἀπαρχή τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τήν ἀφετηρία ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶν, τήν ἀπελευθέρωσή μας ἀπό τά πικρά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά καί τήν ἐκπλήρωση τῆς πιό ἐλπιδοφόρας ὑποσχέσεως πού ἔδωσε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο. Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, τό κοσμοσωτήριο αὐτό ἄγγελμα τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀποτελεῖ τρανῆ ἀπόδειξη τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο, τῆς μοναδικῆς ἀγάπης Του γιά τόν καθένα ἀπό ἑμᾶς ξεχωριστᾶ, ἀλλά καί γεγονός μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο στήν παγκόσμια ἱστορία, κατά τό ὁποῖο ἀνοίγεται ἕνα νέο κεφάλαιο ἐλπίδας, λύτρωσης, αἰώνιας ζωῆς καί ἐλευθερίας.

Ἡ σημαντική αὐτή διπλή ἑορτή τῆς 25ης Μαρτίου, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἑθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ Γένους μας ἔχει ὡς κοινή ἀρχή καί βάση τό ἀτίμητο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας. Οἱ ἔνδοξοι Ἔλληνες τοῦ 1821, ἑνωμένοι καί ἀποφασισμένοι, μέ ὁδηγό τήν θερμή πίστη καί ἀγάπη τους πρός τό Θεό καί τήν Πατρίδα θυσίασαν τό «εἶναι» τους, προσέφεραν τόν ἑαυτό τους, ἀφησαν πίσω τους ἰδιοτέλειες, προσωπικές διαφορές καί ἐπέτυχαν αὐτό πού φάνταζε ἕως τότε ἀκατόρθωτο, νά ἀποτινάξουν τόν βάρβαρο ζυγό τῆς μακρόχρονης στυγνῆς σκλαβιᾶς καί νά διεκδικήσουν μέ τόν πιό γενναῖο τρόπο τό ἀναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου καί κάθε λαοῦ, πού ἀποτελεῖ καί ὕψιστο ἀγαθό τοῦ Θεοῦ, τό δικαίωμα στήν ἐλευθερία.

Ὁ κοινός ἑορτασμός τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἀναδεικνῦει σήμερα τήν διαχρονική, ἄρρηκτη καί ἱσχυρή σχέση Ἑλληνισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας, συμβολίζει τήν ἀνυπέρβλητη ἀξία τοῦ άγώνα καί τῆς θυσίας, ὑπενθυμίζει σέ ὅλους μας τήν ἀγωνιστική, θαρραλέα καί ἀδούλωτη ψυχή τοῦ Ἕλληνα, τίς τεράστιες εὐθύνες πού ἔχουμε ὡς λαός ἀπέναντι στήν πλούσια ἱστορία καί στούς ἥρωες προγόνους μας, καθώς καί τήν ἀνάγκη γιά ἐθνική ἑνότητα, ἐμπιστοσύνη, συμφιλίωση, ἀλληλεγγύη, ὑπομονή, ἀποφασιστικότητα καί ὁραματισμό γιά ἕνα πιό εὐοίωνο, ἀσφαλές καί εἰρηνικό μέλλον.

Ἡ Πατρίδα μας παρά τίς τραγικά δύσκολες καταστάσεις πού βίωσε στό παρελθόν ποτέ δέν στάθηκε μόνη, ποτέ δέν ἔχασε τήν ἐλπίδα της. Ἀπέναντι σέ κάθε δοκιμασία, ἀπέναντι σέ καθε ἀπειλή, ἀπέναντι σέ κάθε πρόκληση καί κίνδυνο, μπορεῖ νά ἐγκαταλείφθηκε ἤ καί νά προδόθηκε ἀπό δῆθεν φίλους καί συμμάχους, ὅμως πότε δέν ἔμεινε ἀβοήθητη ἀπό τόν Κυριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Παναγία Μητέρα Του. Ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Ἔθνους μας συνδέθηκε ἱστορικά μέ τή ζωή τῆς Πατρίδας μας καί ἡ γενναία ἑλληνική ψυχή προσβλέπει πάντοτε στήν ἀρωγή καί προστασία τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ. Ἄλλωστε, ἡ ὁνομασία «Ἔλληνας» δέν προσδιορίζει ἁπλά τόν πολίτη κάποιας χώρας, ἀλλά πρωτίστως τόν ἄνθρωπο ἐκεῖνον τῆς ἀγάπης πού φέρει μέσα του ἀδιάσπαστη μία μακραίωνη προγονική παράδοση, πού ταυτίζεται μέ τήν ἱστορία, τόν πολιτισμό, τή ρωμιοσύνη, στοιχεῖα τά ὁποῖα ἀναγεννήθηκαν μέσα ἀπό τήν σχέση τους μέ τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία.

Σήμερα, σέ μία ἐποχή ἐπίσης δύσκολη γιά τήν πατρίδα μας, σέ μία περίοδο ἐξίσου κρίσιμη γιά τά ἐθνικά μας θέματα, σέ μία ἐποχή πού οἱ προκλητικές πολιτικές καί ἐπιθετικές διεκδικήσεις τῶν γειτόνων μας ἀπειλοῦν τό ὄραμα τῆς εἰρήνης, ἀπευθύνομαι πρός ὅλους ἑσᾶς καί θερμῶς σᾶς παρακαλῶ μήν χάνετε τήν ἐλπίδα σας! Μήν ἀπογοητεύεσθε! Μήν ἀποθαρρύνεσθε! Μήν χάνετε τήν πίστη σας στό Θεό μας πού ποτέ δέν μᾶς ἐγκατέλειψε!

Ἀς ἀποβάλουμε τά μίση καί τίς μισαλλοδοξίες πού μᾶς χωρίζουν καί ἁς παραδειγματισθοῦμε ἀπό τόν ἑνότητα καί τόν ἀνίκητο ἡρωισμό τῶν προγόνων μας. Σᾶς διαβεβαιῶ πώς ὅπως καί τότε, ἔτσι καί τώρα, ἀλλά καί στό μέλλον ἡ Παναγία Μητέρα μας θά βρίσκεται πάντοτε δίπλα στόν κάθε Ἕλληνα Ὀρθόδοξο ἀγωνιστή, ὁ ὁποίος ἀγωνίζεται, ἔχοντας ὡς σημαία τήν πίστη του στόν Σαρκωμένο Κύριό μας Ιησού Χριστό, σύμμαχο τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία καί ὅπλα τίς ἀξίες στά ἰδανικά, γιά τά ὁποῖα ἀγωνίσθηκαν οἱ Ἕλληνες ὅλων τῶν ἐποχῶν μέ μοναδικό λάβαρο τήν ἀγάπη τους γιά τήν Πατρίδα.

Χαῖρε Κεχαριστωμένη Μαρία! Χαῖρε ὦ χαῖρε Λευτεριά!
† Ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Ν.ἸΩΝΙΑΣ και ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ 

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΝΑΟ

ΠΑΝΣΕΠΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ 
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, θά χοροστατήσῃ ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῶν Προηγιασμένων Δώρων,τῆς Παρασκευῆς, 23ης Mαρτίου.

ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ 
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, θά χοροστατήσῃ ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά τήν Ἱεράν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, τήν Παρασκευήν, 23ην Μαρτίου, καί ὥραν 4:30 μ. μ., ἐν συγχοροστασίᾳ μετά τῶν ἐνταῦθα Συνοδικῶν καί λοιπῶν ἁγίων Ἀρχιερέων. 
Tόν θεῖον λόγον θά κηρύξῃ, κατά τήν τάξιν, ὁ Πανοσιολ. Δευτερεύων κ. Νήφων. 

Μητροπολίτης Ν.Ιωνίας Γαβριήλ :Τι διδαχθήκαμε από τον Στίβεν Χόκινγκ

• Τι διδαχθήκαμε από τον Στ. Χόκινγκ •

Η απώλεια του Στίβεν Χόκινγκ συνιστά ένα βαρύ πλήγμα για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Υπήρξε ένας μεγάλος επιστήμονας, ο οποίος άνοιξε νέους δρόμους στην εξερεύνηση του διαστήματος. Δίδαξε πολλά στην ανθρωπότητα. Πρόσφερε πολλές ψηφίδες γνώσης στα αχαρτογράφητα μέρη του σύμπαντος. Άνοιξε νέους δρόμους στην επιστήμη του. Αμφισβήτησε τα πάντα. Ακόμη και τον Θεό και την ύπαρξή Του. Με την ευφυία του κατάφερε να αγγίξει πολλά αχαρτογράφητα πεδία. Έφτασε όμως μέχρι εκεί που συναντώνται η επιστήμη και η θεολογία. Στο σημείο που η συνύπαρξή τους γίνεται απαραίτητη. Αλληλοσυμπληρώνονται. Προσφέρουν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα της δημιουργίας του κόσμου. Η Εκκλησία δεν τοποθετείται στο πως δημιουργήθηκε ο κόσμος και ο άνθρωπος. Επικεντρώνεται με τη διδασκαλία Της στον σκοπό που επιφυλάσσει για τον άνθρωπο. Στην πορεία του για τη θέωση, στη συνύπαρξή του με το διπλανό του με απώτερο στόχο την κατάκτηση της εσωτερικής πληρότητας.
Η επιστήμη δεν αναιρεί την θεολογία και η θεολογία δεν πολεμά την επιστήμη. Ο Θεός δεν προσεγγίζεται μόνο με τη λογική, αλλά με το πραγματικό βίωμα. Ας διδαχθούμε από τον Χόκινγκ την επιμονή του και την αγάπη του για τη ζωή και τις πολλές δυνατότητες που προσφέρει μια σωματική αναπηρία, που δεν βάζει όρια στο μυαλό και δεν αποκλείει, αλλά ανοίγει νέους και ανεξερεύνητους δρόμους που με ασφάλεια οδηγούν στο Θεό.

Ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Ν.ἸΩΝΙΑΣ και ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ 

Η Παναγία μας,η ωραιότερη, σεμνότερη, ταπεινότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου.

Η Παναγία, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τον μεγαλύτερο δογματικό πατέρα της Εκκλησίας μας, "κατέχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος". 
Δηλαδή εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί μετά την Αγία Τριάδα τιμάμε την Παναγία. Μεγάλη όντως τιμή. Στο πρόσωπο της Παναγίας τιμάται το γυναικείο φύλο. Ο πιστός ελληνικός λαός τιμά ιδιαίτερα κι ευλαβείται πολύ την Παναγία. 
Αυτό φαίνεται και στο ότι από τις 30.000 εκκλησίες, παρεκκλήσια κι εξωκλήσια όλης της Ελλάδος οι 6.000 είναι αφιερωμένες σε εορτές της Παναγίας και οι περισσότερες στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μάλιστα από τα 1.000 μοναστήρια της Ελλάδος τα 300 τιμώνται σ' εορτές της Παναγίας· Γέννηση, Ευαγγελισμός, Ζωοδόχος Πηγή, Τιμία Ζώνη, Κοίμηση. Τα στοιχεία αυτά λαμβάνουμε από τα επίσημα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του 2008. 
Στο Άγιον Όρος, τα ωραία προσωνυμούμενο "Περιβόλι της Παναγίας", από τον πολύπλαγκτο Σκοπελίτη Ξηροποταμηνό μοναχό Καισάριο Δαπόντε, ονομασία που επεκράτησε, η τιμή της Παναγίας πλησιάζει τα όρια της λατρείας. Από τις 20 μονές οι 5 τιμώνται στην Παναγία. Από τις 12 σκήτες οι 3 είναι αφιερωμένες στην Παναγία. Από τα 300 κελιά περίπου τα 50 πανηγυρίζουν σ' εορτές της Παναγίας. 
Κέντρο του θεομητορικού εορτασμού τον Αύγουστο στον ιερό Άθωνα είναι ο πάνσεπτος ναός του Πρωτάτου στις Καρυές. Αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η πολυπρόσωπη και κατανυκτική μεγάλη εικόνα του τέμπλου παρουσιάζει κατά τη βυζαντινή παράδοση τη σύνταξη των αποστόλων και πρώτων επισκόπων γύρω από τη νεκρική κλίνη της Θεοτόκου. Ο Χριστός ψηλά μετά αγγέλων να παραλαμβάνει την ψυχή της. Η ίδια εικόνα σε μικρό μέγεθος στο προσκυνητάρι. Μεγάλη και ωραιότατη ίδια παράσταση σε τοιχογραφία από τον χρωστήρα του Θεσσαλονικέως Πανσέληνου και της συνοδείας του στα τέλη του 13ου αιώνος. 
Η θαυματουργή εικόνα του Άξιον Εστί δεσπόζει και λάμπει στο προσκυνητάρι της, με την κεντητή ποδιά, τα' ασημένια καντήλια, τα άνθη, τα θυμιάματα, τα' αφιερώματα, τις λαμπάδες, τις μετάνοιες, τους μύριους ασπασμούς. 15 Αυγούστου 2008 και όλο το Άγιον Όρος αγρυπνεί εκ βαθέων ψάλλοντας: "Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν μη μου ελέγξη τας πράξεις ενώπιον των αγγέλων· παρακαλώ σε Παρθένε βοήθησόν μοι εν τάχει". 
Η θεοτοκοφιλία μοναχών και λαϊκών είναι δικαιολογημένη, δίκαιη, πηγαία, αυθόρμητη και ειλικρινής. Η Παναγία είναι το καλύτερο που είχε να δώσει όλη η ανθρωπότητα στη θεότητα. Είναι η ωραιότερη, σεμνότερη, ταπεινότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου.
Μοναχός Μωϋσής, Αγιορείτης 

Συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Ομοσπονδιακό Καγκελάριο της Αυστρίας στη Βιέννη

Συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Ομοσπονδιακό Καγκελάριο 
της Αυστρίας στη Βιέννη Πραγματοποιήθηκε στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία σε θερμή ατμόσφαιρα 
Συνάντηση με τον Καγκελάριο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Αυστρίας, κ. Sebastian Kurz, είχε την Τρίτη, 27 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο της επισήμου επισκέψεώς του στην χώρα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Κατά τη διάρκεια της συναντήσεως, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Ομοσπονδιακής Καγκελαρίας, ο Καγκελάριος Kurz και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για ζητήματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως για το σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τον παγκόσμιο ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τη θέση του στην Τουρκία, για την θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αυστρία καθώς και για τις δυνατότητες συμπαραστάσεως στην αποστολή και τη διακονία της Μητέρας Εκκλησίας και της Ι. Μητρόπολης. Επίσης, συζήτησαν και για την επικείμενη ανάληψη από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Αυστρίας της Προεδρίας της Ε.Ε. κατά το β’ εξάμηνο του 2018. Ο Καγκελάριος εξέφρασε την αμέριστη συμπαράσταση της Αυστριακής Δημοκρατίας στο σημαντικό έργο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και για μια ακόμη φορά την χαρά του για την συνάντηση του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Στη συνάντηση τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνόδευαν ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ και ο επιχώριος Μητροπολίτης Αυστρίας Αρσένιος. 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ:ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

Το πλήρες κείμενο του Κατηχητήριου Λόγου της Α. Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου:    

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ
ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

* * *

 Ὕμνον εὐχαριστίας ἀναπέμπομεν εἰς τόν ἐν Τριάδι Θεόν, τόν ἀξιώσαντα ἡμᾶς νά φθάσωμεν καί πάλιν εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, διά νά ἀγωνισθῶμεν τόν καλόν ἀγῶνα τῆς ἀσκήσεως, διά νά στραφῶμεν εἰς τό «ἕν, οὗ ἐστι χρεία» (πρβλ. Λουκ. ι΄, 42).
      Μέσα εἰς ἕνα ἀντιασκητικόν κόσμον, ἐνώπιον τοῦ συγχρόνου ἀποαγιασμοῦ τῆς ζωῆς καί τῆς κυριαρχίας ἀτομοκεντρικῶν καί εὐδαιμονιστικῶν προτύπων, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπιμένει εἰς τήν τεσσαρακονθήμερον περίοδον πνευματικῶν ἀγώνων καί «πανσέπτου ἐγκρατείας» διά τά τέκνα αὐτῆς, ὡς προετοιμασίας διά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα, τά Πάθη καί τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, διά νά καταστῶμεν θεωροί καί κοινωνοί τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως Αὐτοῦ.
      Κατά τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν καλούμεθα νά βιώσωμεν βαθύτερα τήν δημιουργικήν καί σωστικήν Οἰκονομίαν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί νά μετάσχωμεν ἐναργέστερα εἰς τήν ἐσχατολογικήν ἀναφοράν, κατεύθυνσιν καί ὁρμήν τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς. Συνειδητοποιοῦμεν τό τραγικόν ἀδιέξοδον τῆς αὐτοσωτηρικῆς ὑψηγορίας τοῦ Φαρισαίου, τῆς σκληροκαρδίας τοῦ πρεσβυτέρου υἱοῦ τῆς παραβολῆς τοῦ Ἀσώτου, τῆς ἀναλγήτου ἀδιαφορίας διά τήν πεῖναν, τήν δίψαν, τήν γυμνότητα, τήν ἀσθένειαν, τήν ἐγκατάλειψιν τοῦ συνανθρώπου, συμφώνως πρός τήν εὐαγγελικήν διήγησιν περί τῆς μελλούσης κρίσεως. Προτρεπόμεθα νά μιμηθῶμεν τήν μετάνοιαν καί τήν ταπείνωσιν τοῦ τελώνου, τήν ἐπιστροφήν τοῦ ἀσώτου υἱοῦ εἰς τόν οἶκον τοῦ Πατρός καί τήν ἐμπιστοσύνην εἰς τήν Χάριν Του, τούς ποιοῦντας τό ἔλεος πρός τούς ἐνδεεῖς, τήν ζωήν τῆς προσευχῆς τοῦ Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τήν ἄσκησιν τοῦ Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου καί τῆς Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, καί ἐνισχυόμενοι διά τῆς προσκυνήσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί τοῦ τιμίου Σταυροῦ, νά φθάσωμεν εἰς προσωπικήν συνάντησιν μέ τόν ἀναστάντα ἐκ τάφου ζωοδότην Χριστόν.
      Κατά τήν εὐλογημένην αὐτήν περίοδον ἀποκαλύπτεται μέ ἰδιαιτέραν ἔμφασιν ὁ κοινοτικός καί κοινωνικός χαρακτήρ τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Δέν εἴμεθα μόνοι, δέν ἱστάμεθα μόνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Δέν εἴμεθα ἄθροισμα ἀτόμων, ἀλλά κοινωνία προσώπων, διά τά ὁποῖα «εἶναι» σημαίνει «συν-εἶναι». Ἡ ἄσκησις δέν εἶναι ἀτομικόν, ἀλλά ἐκκλησιαστικόν γεγονός καί κατόρθωμα, μετοχή τοῦ πιστοῦ εἰς τό μυστήριον καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἀγών κατά τῆς φιλαυτίας, ἄσκησις τῆς φιλανθρωπίας, εὐχαριστιακή χρῆσις τῆς δημιουργίας, συμβολή εἰς τήν μεταμόρφωσιν τοῦ κόσμου. Εἶναι κοινή ἐλευθερία, κοινή ἀρετή, κοινόν ἀγαθόν, κοινή ὑπακοή εἰς τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας. Δέν νηστεύομεν ὅπως ἀτομικῶς ἐπιθυμοῦμεν, ἀλλά ὅπως ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία. Ἡ ἀσκητική μας προσπάθεια λειτουργεῖται ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν σχέσεών μας μέ τά ἄλλα μέλη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ὡς μετοχή εἰς τά γεγονότα καί τά δρώμενα, τά ὁποῖα συγκροτοῦν τήν Ἐκκλησίαν ὡς κοινότητα ζωῆς, ὡς «ἀληθεύειν ἐν ἀγάπῃ» (πρβλ. Ἐφεσ. δ΄, 15). Ἡ ὀρθόδοξος πνευματικότης εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ τήν μετοχήν εἰς τήν ὅλην λειτουργίαν τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία κορυφοῦται εἰς τήν Θείαν Εὐχαριστίαν, εἶναι εὐσέβεια ἐκκλησιοτραφής καί ἐκκλησιοδιάστατος.
      Τό στάδιον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς δέν εἶναι περίοδος θρησκειογενῶν ψυχικῶν ἐξάρσεων καί ἐπιφανειακῶν συγκινήσεων. Ἡ πνευματικότης, ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου, δέν σημαίνει στροφήν πρός τό πνεῦμα καί τήν ψυχήν, ἡ ὁποία τρέφεται ἀπό μίαν δυϊστικήν ὑποτίμησιν τῆς ὕλης καί τοῦ σώματος. Πνευματικότης εἶναι ὁ διαποτισμός ὁλοκλήρου τῆς ὑπάρξεώς μας, τοῦ πνεύματος, τοῦ νοός καί τῆς βουλήσεως, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας, ὁλοκλήρου τῆς ζωῆς μας, ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖον εἶναι πνεῦμα κοινωνίας. Πνευματικότης σημαίνει, κατά ταῦτα, ἐκκλησιαστικοποίησιν τῆς ζωῆς μας, ζωήν ἐμπνεομένην καί κατευθυνομένην ἀπό τόν Παράκλητον, πραγματικήν πνευματοφορίαν, ἡ ὁποία προϋποθέτει τήν ἰδικήν μας ἐλευθέραν συνεργίαν, τήν μετοχήν εἰς τήν μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας καί ἔνθεον βιοτήν.

 Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,          
      Δέν ὑπάρχει γνησία καί ταυτοχρόνως ἄκαρπος πνευματικότης. Ὁ ἀγαπῶν ἀληθῶς τόν Θεόν, ἀγαπᾷ καί τόν πλησίον καί τόν μακράν, καί ὁλόκληρον τήν κτίσιν. Αὐτή ἡ «οὐδέποτε ἐκπίπτουσα» (πρβλ. Α΄ Κορ. ιγ΄, 8) θυσιαστική ἀγάπη εἶναι εὐχαριστιακή πρᾶξις, πλήρωμα ζωῆς ἐνταῦθα, πρόγευσις καί ἀλήθεια τῶν ἐσχάτων. Ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν πίστις εἶναι πηγή ἀνεξαντλήτου δυναμισμοῦ, ἱκανώσεως πρός ἀγῶνας πνευματικούς, φιλόθεον καί φιλάνθρωπον δρᾶσιν, δαψιλῆ καρποφορίαν ἐν τῷ κόσμῳ ἐπ᾿ ἀγαθῷ. Πίστις καί ἀγάπη ἀποτελοῦν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἑνιαίαν καί ἀδιάσπαστον ἐμπειρίαν ζωῆς. Ἡ ἐν τῇ ἁγιοπνευματικῇ κοινωνίᾳ τῆς Ἐκκλησίας βίωσις τῆς ἀσκήσεως, τῆς νηστείας καί τῆς φιλανθρωπίας ἀποτελεῖ φραγμόν εἰς τήν θρησκειοποίησιν καί τήν μετατροπήν τῆς ἐκκλησιογενοῦς εὐσεβείας εἰς ἄγονον ἐσωστρέφειαν καί εἰς ἀτομικόν ἐπίτευγμα.
      Τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πνέει ἀδιαλείπτως ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὁ Θεός εἶναι ἀεί «μεθ᾿ ἡμῶν» - μαζί μας. Κατά τάς ἁγίας ἡμέρας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καλούμεθα νά ἐντείνωμεν τόν ἀσκητικόν ἀγῶνα κατά τοῦ ἐγωτικοῦ φρονήματος, «τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες» (Ρωμ. ιβ΄, 12), «ἐν ταπεινοφροσύνῃ διάγοντες καί ποιοῦντες ἔλεος» (Ἀββᾶς Πομήν), ζῶντες φιλοκαλικῶς καί οἰκτιρμόνως, συγχωροῦντες ἀλλήλους καί ἀσκοῦντες τήν εἰς ἀλλήλους ἀγάπην, δοξολογοῦντες τόν ἀγαθοδότην Θεόν καί εὐχαριστοῦντες διά τάς πλουσίας Αὐτοῦ δωρεάς. «Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β΄ Κορ. στ΄, 2).
      Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμενοι τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν διά νά ὑποδεχθῶμεν ἅπαντες, πόθῳ ζέοντι καί εὐφροσύνως, τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν καί εὐχόμενοι «εὔδρομον τό τῆς νηστείας στάδιον», ἀπονέμομεν εἰς τούς τιμιωτάτους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς καί τά ἀνά τήν οἰκουμένην προσφιλῆ τέκνα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν.     

            Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,βιη´ 
                                      † Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν