Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

Οικουμενικός Πατριάρχης: “Δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε την κραυγή των ανθρώπων ή την κραυγή της γης.”

 


Οικουμενικός Πατριάρχης: “Δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε την κραυγή των ανθρώπων ή την κραυγή της γης.”

Η Α.Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, την Πέμπτη, 22 Φεβρουαρίου 2024, ανταποκρινόμενος στην ευγενική πρόσκληση του Προέδρου του Ιδρύματος Marmara Grubu Vakfi Eλλογιμ. Δρος Akkan Suver, πραγματοποίησε ομιλία στην “27η Ευρασιατική Οικονομική Σύνοδο Κορυφής” (27th Eurasian Economic Summit), που διεξήχθη στην Πόλη. Ο Παναγιώτατος, ο οποίος μίλησε στην αγγλική γλώσσα, αναφέρθηκε στη σημερινή πραγματικότητα, όπου πόλεμοι, συγκρούσεις και γενικότερα φαινόμενα βίας συγκλονίζουν τον κόσμο μας, και εξέφρασε την απoγοήτευσή του γιατί πολλοί αντιμετωπίζουν με αδιαφορία τον πόνο, την ανασφάλεια, τον βίαιο εκτοπισμό συνανθρώπων μας, αλλά και την φτώχεια και την δυστυχία που βιώνουν άλλοι. “Για λόγους που μπορούμε μόνο να αποδώσουμε στην απληστία ή την απάθεια, φαίνεται ότι μένουμε αποκλειστικά εστιασμένοι και εμμονικοί με τα δικά μας θέματα και ενδιαφέροντα. Και αυτό, φυσικά, απέχει πολύ από έναν κόσμο σταθερότητας, συνεργασίας και συμπερίληψης”, τόνισε.
Και ο Πατριάρχης στη συνέχεια είπε: “Αυτές οι ζωτικές αρχές —της συνεργασίας και της συμπερίληψης, ή ίσως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για συνεργασία και ενσωμάτωση— βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησής μας εδώ σήμερα. Ακριβώς επειδή είναι οι θεμελιώδεις αξίες, με τις οποίες μπορούμε να μετρήσουμε και να εγγυηθούμε την σταθερότητα και την ασφάλεια. Ωστόσο, όπως υποδηλώνει ο τίτλος και ο υπότιτλος της παρούσας Συνόδου, πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε τη σημασία της οικοδόμησης. Και η οικοδόμηση σημαίνει δουλειά—μερικές φορές ακόμη και σκληρή δουλειά. Η οικοδόμηση περιλαμβάνει εργασία — μερικές φορές ακόμη και δύσκολη εργασία. Η οικοδόμηση συνεπάγεται αγώνα – μερικές φορές ακόμη και άβολο αγώνα. Ωστόσο, πάνω απ’ όλα, η οικοδόμηση περιλαμβάνει μια άλλη βασική έννοια, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη συνεργασία και την συμπερίληψη. Πράγματι, χωρίς αυτό το ουσιαστικό στοιχείο, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα εξασφαλίσουμε σταθερότητα για τους εαυτούς μας, για τον λαό μας και για τον πλανήτη μας. Αναφέρομαι στην έννοια της βούλησης ή της αποφασιστικότητας. Χωρίς δουλειά και χωρίς θέληση, δεν μπορούμε να φιλοδοξούμε να επιτύχουμε σταθερότητα. Άλλωστε, η προσπάθεια να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο κόσμο και ένα καλύτερο μέλλον συχνά σημαίνει να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις συνήθειες του παρελθόντος. Συχνά απαιτεί να πηγαίνουμε ενάντια στα ρεύματα ή τις μόδες της εποχής μας. Μερικές φορές απαιτεί ακόμη και να πηγαίνουμε ενάντια στις δικές μας επιθυμίες και προτιμήσεις – με άλλα λόγια, να ξεφύγουμε από την άνεση και τον εφησυχασμό μας – έτσι ώστε οι άλλοι άνθρωποι να μπορούν να απολαμβάνουν τους ιερούς πόρους της ζωής που πρέπει να μοιράζονται: το δικαίωμα σε καθαρό αέρα και καθαρό νερό, το δικαίωμα σε επαρκή τροφή και καλή υγεία και το δικαίωμα ειρηνικής και ευημερούς διαβίωσης”. Ο Παναγιώτατος επεσήμανε ότι καλούμαστε όλοι να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος μας με νέους και πρωτόγνωρους τρόπους, και υπενθύμισε ότι η πρόσφατη πανδημία του Κορωνοϊού μας δίδαξε ότι “κανείς δεν σώζεται αν δεν σωθούν όλοι”.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε: “Μόνο μια ματιά στον κόσμο γύρω μας σήμερα—οι στρατιωτικές συγκρούσεις που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, η περιβαλλοντική καταστροφή την οποία προκαλούν οι πλημμύρες και οι ξηρασίες, οι εθνοτικές διαιρέσεις που αυξάνονται στην Αφρική και την Ασία, η ανεπίλυτη κρίση μεταναστών και προσφύγων σε όλο τον πλανήτη — όλα αυτά αρκούν για να μας υπενθυμίσουν ότι πρέπει να αναζητήσουμε νέους τρόπους για να μεταβούμε από την κρίση στη σταθερότητα και μέσω της συνεργασίας στην συμπερίληψη. Μόνο τότε μπορούμε να προωθήσουμε το κοινό μας όνειρο για την οικοδόμηση ενός νέου κόσμου.
Δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε την κραυγή των ανθρώπων ή την κραυγή της γης. Ο μόνος τρόπος που μπορούμε να απομακρυνθούμε από τις συγκρούσεις είναι μέσω της αλληλεγγύης και της ευαισθησίας στη συνεργασία και τη συμπόνια.“
Το μεσημέρι ο Παναγιώτατος παρακάθησε στο γεύμα που παρετέθη, στο πλαίσιο του Συνεδρίου.







 
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου

Κάποια Χριστούγεννα...

  Κάποια Χριστούγεννα... ''Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «Ἀκρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιά...