Όσιος Παύλος ο Ξηροποταμινός + 28 Ιουλίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΙΝΟΣ 

Ο Όσιος Παύλος,υιός του Βασιλέως Μιχαήλ Α' του Ραγκαβέ (811 - 813 μ.Χ.) και της θυγατέρας του Αυτοκράτορα Νικηφόρου του Γενικού.
 Ευνουχίστηκε σε παιδική ηλικία υπό του Λέοντος του Αρμενίου , επιδόθηκε στη μάθηση και την παιδεία και έφτασε σε μεγάλα ύψη φιλοσοφίας για τούτο ονομάσθηκε «ύπατος των φιλοσόφων», ενώ από πολύ νωρίς ασπάσθηκε την αρετή και την ηρεμία. 
Ως επαίτης αναχωρεί από την Κωνσταντινούπολη κι έρχεται αγνώριστος στο αγιώνυμο Όρος. Κοντά στη σημερινή μονή του Ξηροποτάμου, της οποίας υπήρξε κτήτορας,υπήρχαν τα ερείπια της Μονής της βασίλισσας Πουλχερίας εκεί έστησε την ασκητική του καλύβη, έχοντας για στρώμα τη γη και για προσκέφαλο μια πέτρα.Με βασιλική χορηγία ανοικοδόμησε την Μονή την οποία αφιέρωσε στους Αγίους Τεσσαράκοντα.
 Η αρετή του τον έκανε θαυμαστό και οι άνθρωποι έρχονταν από παντού να τον γνωρίσουν. 
Στην πατρίδα του, όπου για λίγο επιστρέφει, γίνεται πηγή ωφέλειας μεγάλης.Ο πόθος μεγαλύτερης ησυχίας τον απομακρύνει από τη μονή του Ξηροποτάμου και τον φέρνει στους πρόποδες του Άθω, όπου και αναγκάζεται από τους πολλούς μαθητές του να κτίσει νέα μονή, προς τιμή του Αγίου Γεωργίου, γνωστή σήμερα ως του Αγίου Παύλου. 
Προγνώρισε το τέλος του πριν από αρκετό καιρό και ετοιμάσθηκε για την αναχώρηση διδάσκοντας τους μαθητές του: «Έχετε, τέκνα και αδελφοί, την αγάπην, την ευχήν, την ταπείνωσιν και την υπακοήν διότι όποιος μοναχός δεν έχη αυτάς τας αρετάς, δεν πρέπει να λέγεται μοναχός, αλλά κοσμικός». Κατά την οσιακή κοίμηση του έλαμψε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο ενώ το τίμιο αυτού λείψανο κατά παράδοξο τρόπο βρέθηκε στη Κωνσταντινούπολη όπου έτυχε μεγαλοπρεπούς κηδείας.
Κείμενα του Οσίου Παύλου, σώζονται στη Μονή Ξηροποτάμου, εκ των οποίων έξι Κανόνες στους Αγίους 40 μάρτυρες, κανόνας ιαμβικός στον τίμιο σταυρό και λόγος στα Εισόδια της Θεοτόκου.
Νεώτερη ακολουθία συνέθεσε ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
Εορτάζει στις 28 Ιουλίου 

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Βασιλείου ἀξία ἀνταλλαξάμενος, τὸν θεούφαντον τρίβωνα τῆς ὅσιας ζωῆς, ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν Ἄθῳ ἔλαμψας, καὶ ὁδηγεῖς φωτιστικῶς, Μοναζόντων τοὺς χορούς, πρὸς κτῆσιν τὴν τῶν κρειττόνων, Παῦλε Πατέρων ἄκρατης, καὶ πρεσβευτὰ ἠμῶν πρὸς Κύριον.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς ἀνάκτων βλάστημα, Παῦλε θεόφρον, κληρονόμος ἄξιος, καὶ υἱὸς ὤφθης εὐκλεής, τοῦ οὐρανίου Παντάνακτος, δι’ ἰσαγγέλου ζωῆς Πάτερ Ὅσιε.

Μεγαλυνάριον

Ὤφθης βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ὡς ἀνάκτων γόνος, κληρονόμος δι’ ἀρετῶν· σὺ γὰρ Πάτερ Παῦλε, ἀγγελικῶς βιώσας, τῆς ὑπὲρ νοῦν εὐκλείας, λαμπρῶς ἠξίωσαι.

Δήλωση του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου για τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική και άλλες περιοχές της Ελλάδος

Ενημερωτικό Δελτίο 
Από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου 
Δήλωση του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου για τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική και άλλες περιοχές της Ελλάδος 
24 Ιουλίου 2018 
«Συγκλονισμένοι παρακολουθούμε από την πρώτη στιγμή τις δραματικές εξελίξεις στην περιοχή της Αττικής εξαιτίας των μεγάλων πυρκαγιών που καταστρέφουν ανθρώπινες ζωές, τις περιουσίες των κατοίκων και κατακαίουν τον ζωτικό δασικό της πλούτο. Οι προσευχές μας, αυτές τις δύσκολες ώρες, εντείνονται και ενώνονται με εκείνες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου, των Μητροπολιτών των πληγεισών περιοχών και όλων όσοι συμπάσχουν. Ευχόμαστε να βοηθήσει ο Θεός ώστε να σταματήσει αυτή η τεράστια ανθρώπινη και οικολογική καταστροφή, που αναμφίβολα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες, και να ενδυναμώσει τους συγγενείς των θυμάτων, τους τραυματίες και όλους τους πληγέντες. Παράλληλα, μετέχουμε στην αγωνία των επίσης δοκιμαζομένων από τις πυρκαγιές κατοίκων της Κρήτης και άλλων περιοχών της Ελλάδος, εκφράζοντας την βαθειά συμπάθεια και συμπαράσταση της Μητρός Εκκλησίας».

ΔΕΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ + Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου

«Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός και Σωτήρ μας. Τούτη την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας που διέρχεται ο τόπος μας εξαιτίας των πυρκαγιών που κατακαίουν τον φυσικό μας πλούτο, καταστρέφουν τις περιουσίες και αφαιρούν ανθρώπινες ζωές, αισθανόμεθα την ανάγκη να καταφύγουμε στην βοήθεια Σου, ζητώντας το έλεος σου για την σωτηρία μας.
Συ Κύριε διαφύλαξες από την φωτιά τους Αγίους Τρείς Παίδας, και πολλούς Αγίους Μάρτυρές Σου εδόξασες, όταν διέταξες να μην τους εγγίσουν οι φλόγες τις καμίνου και τα πεπυρακτωμένα σίδερα των βασανιστών τους. Κατάπαυσε Κύριε τους ισχυρούς ανέμους που πολλαπλασιάζουν την καταστρεπτική δύναμη της φωτιάς και ενίσχυσε τους ανθρώπους που έχουν ως καθήκον τους την αντιμετώπισή της. Δώσε δύναμη καρτερίας σ΄εκείνους που επλήγησαν και έχασαν τις περιουσίες τους, και παρηγόρησε εκείνους που είχαν στην οικογένειά τους θύματα. Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι΄ αυτούς που έχασαν την ζωή τους και για την ανάπαυση της ψυχής τους. Υπήρξαν αθώα θύματα μιας δραματικής τραγωδίας που έχει βυθίσει στο πένθος όλους μας. Δεν γνωρίζουμε Κύριε τις αιτίες αυτών των πυρκαγιών, αλλά είτε αυτές οφείλονται στον καύσωνα ή σε αμελή ενέργεια ανθρώπου, συγχώρησε τους αμελείς και διάσωσε τον λαό Σου και την κληρονομιά Σου από την απειλή, από τυχόν συνέχιση της καταστροφής και από αναζωπύρωση των εστιών. Εάν, όμως οι φωτιές οφείλονται σε δόλια ενέργεια εμπρηστών, τότε Κύριε, στείλε την δίκαιη οργή Σου επάνω τους και τιμώρησε τους παραδειγματικά για το έγκλημα που θεληματικά διέπραξαν σε βάρος όλου του λαού μας και της Δημιουργίας Σου. Κύριε είμεθα αμαρτωλοί και ομολογούμε τα πάθη μας. Όμως Κύριε « Σοι μόνο αμαρτάνομεν αλλά και σοί μόνο λατρεύομεν». Αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και μετανοούμε γι΄ αυτά με δάκρυα.Συγχώρησέ μας τους αμαρτωλούς και δίδαξέ μας τα δικαιώματά Σου. Σ΄ αυτή τη δύσκολη ώρα με το ευλογημένο Χέρι Σου σκεπασέ μας και προστάτευσε τον τόπο μας, ρύσαι μας από πάσης περιστάσεως και ξανάδωσέ μας την χαρά της ευτυχίας και της ασφάλειας. Πρεσβευτές μας επικαλούμεθα την Πάναγνη Μητέρα Σου και όλους τους Αγίους Σου. Αμήν».

Ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης + 12 Ιουλίου

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ + 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 
Ο Άγιος γέροντας Παΐσιος υπήρξε μια από τις πιο φωτισμένες αγίες μορφές της Εκκλησίας μας, των τελευταίων δεκαετιών. Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, που βρίσκεται στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924 και προτού γίνει μοναχός ονομαζόταν Αρσένιος. Οι γονείς του, Πρόδρομος και Ευλαμπία Ενζεπίδη, ήταν πολύ ευσεβείς, ενώ ο Αρσένιος είχε άλλα 9 αδέλφια. Ο Αρσένιος από τη βρεφική κιόλας ηλικία, δέχτηκε την ευλογία από το Θεό να βαπτισθεί από έναν Αγιο που ζούσε στην περιοχή του, τον Αγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. Ο Αγιος Αρσένιος προβλέποντας τον μελλοντικό αγιασμένο βίο του παιδιού, ζήτησε από την νονά του να το βαφτίσει Αρσένιο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ήθελε να αφήσει και αυτός καλόγερο στο πόδι του, δηλαδή που να έχει το όνομά του. Έναν μήνα σχεδόν μετά τη βάπτιση του Αρσενίου η οικογένεια του ακολούθησε το δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα, όπου και τελικά εγκαταστάθηκε στη Κόνιτσα. Ο μικρός Αρσένιος ζούσε έχοντας μεγάλη αγάπη στο Χριστό και την Παναγία μας και είχε πολύ μεγάλο πόθο να γίνει μοναχός. Πολύ του άρεσε να πηγαίνει στο δάσος όπου, κρατώντας έναν ξύλινο σταυρό, που είχε φτιάξει μόνος του, προσευχόταν. Σε ηλικία 21 ετών κατατάσσεται στο στρατό, όπου διακρίνεται για το ήθος και τη γενναιότητα του. Πάντα ζητούσε να πηγαίνει στην πρώτη γραμμή και στις πιο επικίνδυνες θέσεις, προτιμώντας έτσι να βρίσκεται εκείνος σε κίνδυνο και όχι κάποιος άλλος. Πάρα πολλές φορές κινδύνευσε να σκοτωθεί ο ίδιος, να γλυτώσει κάποιος άλλος συστρατιώτης του. Αφού τελείωσε το στρατό πήγε στο Αγιο Όρος γιατί είχε αποφασίσει να μονάσει εκεί.
Το 1954 γίνεται μοναχός με το όνομα Αβέρκιος και έπειτα Παΐσιος, όπου και μόνασε στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου και κατόπιν στην Ιερά Μονή Φιλοθέου. Ως μοναχός είχε υποδειγματική υπακοή ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει τους αδελφούς του μοναχούς όποτε και όπως μπορούσε. Από το έτος 1958 έως το 1964 ο Παΐσιος βρίσκεται εκτός του Αγίου Όρους, στην περιοχή της Κόνιτσας αρχικά για να στηρίξει χιλιάδες ψυχές, και να τις βοηθήσει να ξεφύγουν από την πλάνη των αιρετικών, ενώ αργότερα πηγαίνει στο ερημικό και δύσβατο Σινά στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Το 1964 επιστρέφει στο Αγιο Όρος. Εκεί μόνασε δίπλα σε χαρισματούχους γέροντες όπως ο παπά-Τύχωνας ο οποίος πολλές φορές έβλεπε την ώρα της Θείας Λειτουργίας, όπως ο ίδιος ομολογούσε, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ να δοξολογούν το Θεό. Ο γέροντας πια Παΐσιος το 1979 μόνασε σε ένα κελάκι μόνος του στην περιοχή «Παναγούδα». Σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται γνωστή η αγία μορφή του σε όλο και περισσότερους προσκυνητές. Όλη την ημέρα, από την ανατολή μέχρι την δύση, συμβουλεύει, παρηγορεί, διώχνει κάθε στενοχώρια, γεμίζει τις ψυχές με πίστη, ελπίδα και αγάπη για τον Θεό, ενώ τις νύχτες διαβάζει επιστολές που κατά δεκάδες του έστελναν καθημερινά και προσεύχεται στον Θεό επί ώρες για τους ανθρώπους που του ζητούν βοήθεια.
Σε όλη αυτήν την καθημερινή κούραση του γέροντος Παϊσίου έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν από το 1966. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του οι πόνοι από τις διάφορες αρρώστιες και κυρίως από τον καρκίνο που του είχε διαγνωσθεί λίγα χρόνια πριν, γίνονταν όλο και περισσότεροι. Παρ' όλ' αυτά όμως αυτός ήταν ήρεμος και υπέμενε χωρίς να διαμαρτύρεται καθόλου. Αντιθέτως συνέχιζε να προσεύχεται για όλους.Οι τελευταίες του ημέρες ήταν οδυνηρές, γεμάτες αφόρητους πόνους, που ξεπερνούσε χάρη στην βαθιά πίστη και αγάπη του στο Θεό. Στις 12 Ιουλίου 1994 ο γέροντας Παΐσιος παρέδωσε την όσια ψυχή του ήρεμα και ταπεινά στον Κύριο, τον Οποίο τόσο αγάπησε και υπηρέτησε από τη νεαρή του ηλικία.Κοιμήθηκε στην Ι.Μ. του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, κοντά στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, την οποία καθοδηγούσε πνευματικά για 28 χρόνια.  Στο Μοναστήρι αυτό, κοντά στον Ι. Ναό του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκη, βρίσκεται και ο τάφος του, όπου αναπαύεται πλέον το πολύαθλο σώμα του. Από τον ουρανό πλέον, ο Όσιος Παΐσιος ευεργετεί ακόμη περισσότερο τους ανθρώπους, έχοντας μεγάλη παρρησία προς το Φιλάνθρωπο Θεό, Τον οποίο ανελλιπώς δόξασε στη ζωή του.Στις 13 Ιανουαρίου 2015 η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατέταξε τον Γέροντα στο Αγιολόγιο της  Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η μνήμη του τελείτε στις 12 Ιουλίου ημέρα της Οσιακής Κοιμήσεως του.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Tρίτην, 13ην Ἰανουαρίου 2015, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.
Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος: α) ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην καί β) προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου..
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 13ῃ Ἰανουαρίου 2015

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου 

Ἀπολυτίκιον Οσίου Παισίου Αγιορείτου
Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.